Eksperci nie zgadzają się co do jednego prostego wyjaśnienia, dlaczego śnimy. Ale jest wiele interesujących teorii.
Więc dlaczego śnimy? Czy warto analizować sny, czy są to po prostu refleksje na temat myśli i doświadczeń dnia?
Można by argumentować, że koty i psy marzą, ale my nie zwracamy na nie szczególnej uwagi. Kiedy pies śpi, a jego nogi drżą, możemy śmiało założyć, że marzy o bieganiu lub pogoni. Nie chodzi o to, że jego psychika zmaga się z jakimś nieskrywanym pragnieniem lub kontempluje własne istnienie.
Ale oczywiście istoty ludzkie są znacznie bardziej złożone. Mamy zawiłe relacje, sieci społecznościowe, podróżujemy, na co dzień kontaktujemy się z innymi. Pracujemy, bawimy się, udzielamy się towarzysko, budujemy rzeczy, rozkładamy rzeczy, zrywamy, a nasze marzenia odzwierciedlają to wszystko i wiele więcej. Więc może powinniśmy jednak zwrócić na nie uwagę. Oto trzy teorie snów do rozważenia.
3 ciekawe teorie, które wyjaśniają, dlaczego śnimy
-
Sny to sekretne pragnienia, do których nie możemy się przyznać
Najbardziej znanym ekspertem od wykorzystywania snów w ramach psychoanalizy był oczywiście Zygmunt Freud. W swojej niesławnej książce z 1899 roku „The Interpretation of Dreams” Freud twierdził, że sny reprezentują nasze nieświadome życzenia i pragnienia . Podstawą jego teorii jest to, że większość naszych pragnień jest całkowicie niewinna.
Jednak niektóre są tak nieodpowiednie lub nie do przyjęcia dla naszej świadomej jaźni, że zakopujemy je w naszej podświadomości. Pojawiają się w naszych snach. Chociaż teoria snów Freuda została w dużej mierze zdemaskowana, eksperci powracają do niej z zaskakującymi wynikami.
Dzieje się tak ze względu na sposób, w jaki działa nasz umysł, gdy próbujemy stłumić myśli. Istnieją dwa aktywne procesy psychologiczne, które działają, gdy próbujemy przestać o czymś myśleć. Jedna, która aktywnie działa w celu stłumienia myśli, ale druga, która monitoruje ją w tle.
Psycholog społeczny Daniel Wegner przetestował teorię tłumienia myśli w odniesieniu do snów. Poprosił uczestników, aby pomyśleli o osobie, którą znali, a następnie napisali o niej przez 5 minut. Przed pójściem spać jednej grupie powiedziano wyraźnie nie myśleć o osobie, podczas gdy drugiej grupie polecono specjalnie myśleć o osobie.
Trzecia grupa mogła myśleć o wszystkim, co chciała. Rano wszystkie grupy musiały przypomnieć sobie sny, których doświadczyły w nocy.
Wyniki wyraźnie pokazały, że uczestnicy, którym polecono powstrzymywać myśli osoby marzyły o nich znacznie częściej niż osoby, którym kazano myśleć o tej osobie .
Czy to wyjaśnia, dlaczego śnimy? Freud twierdziłby, że to nasza nieświadomość popycha nas podczas snu, aby rozwiązać problemy, z którymi nie chcemy się zajmować.
-
Marzenia służą naszemu przetrwaniu
Fiński filozof Antti Revonsuo twierdzi, że śnienie pozwala nam odgrywać groźne scenariusze, abyśmy mogli przećwiczyć je w myślach i zyskać przewagę w prawdziwym życiu . Odtwarzając te niebezpieczne sceny, możemy opracować strategie ucieczki i plany ataku. Możemy ćwiczyć umiejętności umysłowe i fizyczne, których potrzebujemy w prawdziwym świecie.
Jak więc Revonsuo doszedł do tego wniosku? Zdał sobie sprawę, że ze wszystkich naszych snów mamy tendencję do pamiętania najbardziej stresujących snów, jakie mamy. Nasze koszmary, które nas terroryzują groźbami przemocy lub agresji. Nie tych przyjemnych, szczęśliwych. I to sprawiło, że pomyślał nie tylko o powodach, dla których śnimy ale także dlaczego zwykle pamiętamy tylko okropne sny ?
Revonsuo zbadał różnicę między marzeniami dzieci, które ucierpiały w wyniku przemocy, mieszkały w strefach wojennych lub w wyniku klęsk żywiołowych, a marzeniami dzieci o stosunkowo spokojnym wychowaniu. Odkrył, że straumatyzowane dzieci rzeczywiście cierpią na bardziej stresujące sny. Wskazując, że ich otoczenie było głównym czynnikiem w temacie ich marzeń.
Revonsuo twierdzi, że dla naszych wczesnych przodków ciągłe zagrożenie ze strony otoczenia rozgrywałoby się w ich snach. Nieustannie ćwicząc te sceny, będą biegli w pokonywaniu wszelkich potencjalnych zagrożeń.
-
Sny przetwarzają traumatyczne wydarzenia
Wiemy, że potrzebujemy snu, aby odpocząć nasze ciała fizyczne, ale teraz eksperymenty pokazują, że śnienie jest niezbędne dla naszego dobrego samopoczucia psychicznego. W jednym badaniu zarejestrowano aktywność mózgu uczestników, którzy oglądali niepokojące emocjonalnie obrazy.
Jedna grupa uczestników poszła spać i dobrze się wyspała, zanim ponownie obejrzała zdjęcia. Skany mózgu wykazały mniejszą aktywność w obszarach mózgu związanych z emocjami. Zamiast tego obszar odpowiedzialny za racjonalne myślenie był bardziej aktywny.
Dla kontrastu, była znacznie silniejsza reakcja emocjonalna na niepokojące obrazy drugiej grupy uczestników, którym nie pozwolono spać . Skany mózgu potwierdziły większą aktywność w obszarach związanych z przetwarzaniem emocji.
Naukowcy uważają, że śnienie pomaga przetwarzać traumatyczne wydarzenia z powodu chemicznej zmiany w ciele, gdy śnimy. Podczas snu REM następuje dramatyczna redukcja noradrenaliny w mózgu. Ta substancja chemiczna jest związana ze stresem.
Wyjaśniałoby to również stosunkowo nowe metody terapii EMDR (odczulanie i ponowne przetwarzanie ruchu gałek ocznych). Niektóre wydarzenia są tak traumatyczne, że zamarzają w umyśle osoby. Ta terapia wykorzystuje ruchy naszych oczu podczas snu REM. Pomaga to przetworzyć przeszłe traumatyczne wydarzenia, które sprawiają, że tkwimy w teraźniejszości.
Pacjent będzie obserwował światło poruszające się po drążku, który odtwarza oczy, gdy śnimy. To odblokowuje zamrożoną pamięć i umożliwia przetwarzanie. Podczas tego procesu traumatyczne wydarzenie zostaje złagodzone; odgłosy są cichsze, kolory są mniej żywe, zapachy tracą intensywność. Pamięć jest mniej niepokojąca i bardziej przypomina „normalną” pamięć.
Więc dlaczego śnimy? Eksperci mogą mieć różne teorie.
Niektórzy uważają, że sny są niczym więcej jak przypadkowymi neuronami aktywującymi się bezkrytycznie, gdy śpimy. Inni, jak Freud, uważają, że są oknem do naszej podświadomości. Cokolwiek wierzysz, badania nad tym, dlaczego marzymy, stały się ważnym obszarem badań. Nie tylko dla osób cierpiących na traumę, taką jak zespół stresu pourazowego i nadużycia, ale także inne schorzenia.
Jaka teoria ma największą wagę? Aby znaleźć odpowiedź, uważam, że powinniśmy spojrzeć na własne marzenia .
Na przykład zawsze odkrywam, że śnię o tym, co mnie martwi. Na przykład, jeśli mam umówione spotkanie następnego dnia, moje marzenia zawsze opierają się na spóźnieniu się na coś. Pod koniec dnia mózg wciąż jest wielką tajemnicą, więc możemy nigdy nie poznać prawdziwego powodu, dla którego śnimy.