Główna walka Księżyca jest przedstawiana przez kruchość i czułość i bardzo często będzie interpretowana jako słabość w jego punktach gniewu, strachu lub urazy. Wydaje się jednak, że nie można wyrosnąć z negatywnych emocji, jeśli się z nimi nie uporamy, wypuszczą na zewnątrz i oczyszczą, abyśmy naprawdę mogli zobaczyć siłę, jaką otrzymaliśmy, będąc pobłogosławieni naszym ziemskim życiem i życiem, którym żyjemy każdego dnia.
Nasze drzewo genealogiczne
Naszą rodzinę najlepiej widać poprzez urodzeniową pozycję Księżyca, nasz czwarty dom, jego władcę i planety, które nosimy w znaku Raka. Znak Koziorożca mówi o jego cieniach i rzeczach, które są konsekwencją emocjonalnych bitew pozostawionych w ciemności emocjonalnego świata naszych przodków. Nic dziwnego, że Saturn jest postrzegany jako najciemniejszy cień Duszy, przynoszący lata smutku i smutku tradycyjnymi wyjaśnieniami i pozostawiający nas zerwanych na naszej drodze do osobistego szczęścia. Wydaje się, że naszym największym wyzwaniem jest postrzeganie siebie jako części znacznie większej całości, systemu Saturna i wszystkich tych, którzy stali przed nami, abyśmy mogli mieć energię, by odnieść sukces w naszych osobistych wysiłkach.
Wyzwania stanowiska of the Moon pokaże zadania, które nasza Dusza musi przezwyciężyć w tym życiu, aby poradzić sobie z bolesnymi problemami, które krążyły w naszym drzewie genealogicznym od pokoleń i wzywały nas do rozwiązania. Nie powinniśmy jednak obarczać się zbytnią odpowiedzialnością, ponieważ jesteśmy tutaj tylko po to, aby sprawiedliwie ją podzielić i oddać to, co jest potrzebne, aby wnieść godność i miłość do naszego systemu oraz do tych, którzy się w nim znajdują, którzy nigdy nie otrzymali prawo do zajęcia należnego im miejsca na naszych wodach z ich „negatywnymi” emocjami.
Emocje i ich cienie
Kiedy coś nie jest dobrze metabolizowane w naszym emocjonalnym świecie, zmienia się w negatywne i przechodzi przez okoliczności poza naszą kontrolą. Takie jest znaczenie historii podzielanych przez Słońce i Saturna, gdzie jeden jest świadomy i gotowy użyć wszystkiego w życiu do czystego tworzenia, a drugi jest wyrzutkiem, znienawidzonym za to, że jest po prostu tym, czym jest. Z drugiej strony Saturn jest naszym poczuciem ochrony, naszym połączeniem z Bogiem i naszą wewnętrzną (i zewnętrzną) strukturą, na której wszystko się znajduje. Obie istoty mają swój własny związek z Księżycem, stojący Saturn sprzeciwiał się mu poprzez rządy przeciwnych znaków, a Słońce jest jego systemem wsparcia i łączy naszą czakrę serca z naszą fizyczną egzystencją i tym ciałem.
Sposób, w jaki nasi rodzice się kochali, jest widoczny w związku Słońca i Księżyca i jest to zazwyczaj coś, co rozpoznajemy i jesteśmy gotowi przyjąć. Kiedy między światłami jest napięcie, nawet problemy między nimi są łatwiejsze do zauważenia, co daje nam wyraźne odczucie, nad czym musimy popracować. Z drugiej strony Saturn na naszym wykresie reprezentuje wszystkie te rzeczy, które nie zostały powiedziane, emocje, które zostały odrzucone, kompromisy, niejasne intencje i ograniczenia wniesione przez ich związek. Pokaże, gdzie czuliśmy presję lub ograniczenie w naszych dążeniach życiowych przez system i rodzinę, w której się urodziliśmy. Saturn ma sposób na wpływanie na każdy z naszych związków, tak jak robi to Księżyc, i będzie wyraźniej widoczny w miarę upływu czasu. Nic dziwnego, że sam Saturn reprezentuje najwyższą strukturę każdego związku – małżeństwo.
Romans
Kiedy zaczyna się nowy romans, ludzie początkowo postrzegają go jako magiczny i niesamowicie łączący. Jednak nie każdy związek zaczyna się w ten sposób, a większość z nas odkryje, że sygnały o możliwych nieporozumieniach i separacji były widoczne przez cały czas. Bez względu na siłę rozczarowania, jaką mogliśmy odczuwać w bliskich kontaktach, jeśli zagłębimy się wystarczająco głęboko, zobaczymy, że każde z tych negatywnych doświadczeń łączy się z czymś, co martwi nas w naszych pierwotnych związkach w domu. Nie jest to łatwe do zauważenia, gdy czyjś rodzic odszedł lub jest wyidealizowany, ale jeśli przyjrzysz się wystarczająco uważnie, zobaczysz, że jest tak samo.
Istnieją podejścia do psychoterapii, które uczą nas o naszych wzorcach i rzeczach, które uczymy się akceptować w naszym życiu poprzez kontakty z ważnymi osobami. Jednym z poglądów jest to, że rozpoznawanie wzorców zbliża nas do naszych partnerów i łatwo wytrąca nas z równowagi w czasie. Mimo to, jeśli będziemy polegać na wierze i przekonaniu, że jesteśmy tutaj, ponieważ MOŻEMY naprawić rzeczy, które są zepsute w naszej linii rodzinnej, zobaczymy, że nasza potrzeba odgrywania wzorców i cieni przez partnerów w życiu może zostać naprawiona, jeśli uzdrowimy nasze relacje z rodzicami i tymi, którzy stali przed nimi. Głównym sednem ideału i prawdy za sceną jest to, że nie ma rodzica bez miłości do swoich dzieci. Nawet najbardziej agresywni, uciskający, najsztywniejsi i najbardziej odlegli rodzice lub ci, którzy nawet nie wiedzą, że mają własne dzieci, muszą dźwigać swój głęboki ciężar i okazywać jak najwięcej miłości w sposób, który przychodzi im naturalnie własny system.
Jesteśmy kochani
Bardzo często ojciec dziewczynki będzie uważał się za niezdolnego do bycia jej rodzicem, albo staje się agresywny, aby utrzymać ją w systemie „ochrony”, jak to postrzega, albo decyduje się zdystansować, starając się jej nie skrzywdzić przez jego niekompetencja. Matka chłopca popchnie go zbyt daleko w jego męskie podróże, oddzielając go od kobiecego modelu, który powinien w sobie pielęgnować, lub przytula go zbyt blisko, próbując emocjonalnie chronić go przed światem zewnętrznym, jakby nie miał własnego mechanizmy emocjonalne do rozwoju. Tworzy to nienaturalny związek bólu zamiast radości. Bez względu na naszą osobistą historię, z pewnością rozpoznajemy problemy, które nas powstrzymują, nadopiekuńcze lub zbyt odległe, nachalne, agresywne lub czepliwe, a rodzice nie są w stanie wziąć na siebie większej odpowiedzialności, niż byli zmuszeni wziąć na siebie w ciągu swojego życia. Ważne jest, aby zobaczyć, że brak odpowiedzialności za swoje dziecko jest tylko obrazem zbyt dużej odpowiedzialności odebranej komuś innemu, rodzicom, rodzicom rodziców itp.
To, co możemy zrobić dla siebie, to zobaczyć miłość. Zobacz jakość w najtrudniejszych sytuacjach z tymi, którzy nas stworzyli. Nawet jeśli sami tego nie widzą. Naszym zadaniem jest utorowanie drogi, aby zobaczyć siebie tak kochanymi, jakimi naprawdę jesteśmy, po prostu będąc żywymi. W pewnych sytuacjach może się to wydawać niemożliwe, ale perspektyw jest wiele. Jeśli przekopiemy się przez nasze stany emocjonalne, przejdziemy przez smutek, złość i urazę, pozwalając sobie odczuwać je krok po kroku, zobaczymy, że za całym tym bólem przodków i motywami, które wydają się zjadać nas żywcem, stoją ludzie, którzy nigdy nic nie znali. lepiej. Po prostu mieli swoje instynkty, inicjatywę i życiową siłę miłości, która dmuchała im w żagle, dając im zdolność tworzenia nas. W końcu nie ma życia w jego fizycznej manifestacji (wywyższenie Księżyca na 3. stopniu Byka) bez miłości.