Oto, na co zwrócić uwagę:
* Odkąd Pluton przeniósł się do Koziorożca, wraz z jego kwadratami do Urana, będzie to najbardziej oczekiwany tranzyt w tej dekadzie i całej podróży Plutona przez Koziorożca, jeśli o to chodzi. Ale aby zrozumieć znaczenie tego wydarzenia, musimy zrozumieć rolę Plutona w kosmicznym dramacie na głębszym poziomie.
* Pomyśl o Zeusie/Jowiszu jako o prawie i porządku rządzącym kosmosem, gdy nie śpimy. Od systemu prawnego po rządy i szkoły, kalendarze i święta federalne… wszystko i wszystko, co tworzy spokojną, harmonijną „całość”, rządzoną przez prawo, porządek, sprawiedliwość, prawdę itp., przynajmniej idealnie, wchodzi w zakres domeny Zeus/Jowisz.
* Pamiętaj teraz, że Hades/Pluton jest bratem Zeusa/Jowisza. Hades rządzi światem podziemnym, który jest nie tylko miejscem dusz, śmierci i odrodzenia, ale także snów i nieświadomości. To miejsce, które jest jak odwrócona, współobecna wersja naszej „budzącej się świadomości”. Jego zasady to odwrócone zasady naszego świata, jego porządek, bogactwo i prawda to „chodząca po suficie” wersja tego świata, jak M.C. Rysunek Eschera.
* Ale w rzeczywistości Hades i Zeus to dwie strony tej samej monety. Jeśli patrzysz na istnienie z punktu widzenia życia, otrzymujesz Zeusa, wraz ze wszystkimi przyjaznymi dla użytkownika instrukcjami dotyczącymi konserwacji religii, edukacji, rządu, społeczności, prawa itp. Natomiast jeśli patrzysz na życie z punktu widzenia śmierć, wtedy masz Hades, wraz z postrzeganiem zmiany, nietrwałości, rozkładu, śmierci, głodu, pożądania, władzy, zepsucia i nieuniknionej rzeczywistości wiecznej i nieśmiertelnej duszy, która leży poza zasłoną życia cielesnego.
* Ilekroć Pluton pojawia się w sferze dziennej, naturalnie zakłóca lub przedstawia inną logikę niż ta, do której jesteśmy przyzwyczajeni. Dzieje się tak, ponieważ za, wewnątrz lub pod działającymi programami, które dają nam pozory wiecznego porządku na tym świecie, zawsze istnieją ognie Hadesu, które stopniowo wypalają się, aż… nawet gwiazdy, układy słoneczne i wszechświaty zostaną połknięte i zapomniane.
* Choć może to brzmieć przerażająco, prawda jest taka, że starożytni astrologowie postrzegali ten krąg porządku i chaosu jako naturalny i sam w sobie nieskończony, nieskończony krąg tych niekończących się cykli. Platon podobnie napisał kiedyś:„Czas jest ruchomym obrazem wieczności”.
* Więc kiedy Pluton puka do drzwi, czego doświadczamy? Doświadczamy zniszczenia materialnych zasad, systemów, porządku i znaczenia, które uznaliśmy za nieśmiertelne lub wieczne, kiedy mogą być tylko tymczasowe. Sprawiedliwość Plutona, logika Plutona, porządek Plutona to koniec zasad, systemów, paradygmatów i znaczeń tego przemijającego świata. Pluton jest jak data ważności, która pojawia się na wszystkim i na wszystkim w świecie materialnym, staraj się, jak możemy tego uniknąć.
* Weźmy na przykład stopniowy wzrost publicznych/masowych strzelanin w miejscach takich jak świątynie, kościoły i synagogi, szkoły i uniwersytety, a nawet miejsca publiczne, do których ludzie chodzą się radować, świętować lub bawić. Pojawienie się Plutona sprawiło, że wiele osób w zachodnim świecie czuje się „niebezpiecznie”, ale zamiast obwiniać kogokolwiek lub cokolwiek, nawet jeśli w górnym świecie Zeusa jest wiele osób, które można obwiniać za to, że wkradły się nieporządek i chaos, Pluton zaprasza nas do spojrzenia w pustkę trochę wierniej, zanim zaczniesz szukać rozwiązań. Pluton zaprasza nas do ożywienia serca, przebudzenia kończyn, zaalarmowania czubków naszych włosów i zaczerwienienia krwi. Pluton przypomina nam, że nie ma absolutnie żadnej ucieczki od płonącego krzewu samej egzystencji:strasznej, okrutnej, pięknej, tajemniczej, nieskończonej i nieuchronnie rzeczywistej. Wygląd Plutona, prawdziwy dar Plutona, to „weź to okropne piękno na chwilę”.
* Kiedy byłem małym chłopcem, dorastając w kościele, często słyszałem zdanie „Bojaźń Boża jest początkiem Mądrości”, ale często pomijano drugą część, werset z Księgi Przysłów, gdzie mówi „a wiedza o Świętym jest zrozumieniem”.
* Wzięty razem, ten werset z Księgi Przysłów mówi nam, dlaczego Pluton jest w rzeczywistości przyjacielem duszy. Pluton jest naszym przyjacielem, ponieważ ten świat upadł, ciągle się rozpada, ale my nie jesteśmy. Pluton jest naszym przyjacielem, ponieważ ten świat jest tańcem między porządkiem a chaosem, ale my nie jesteśmy. My, jako dusze, jesteśmy medium, w którym wirują te cykle i kręgi pojedynków przeciwieństw, tak samo jak planety.
* Kiedy byłem na studiach, mieszkałem w małej wiejskiej chacie, a rano i wieczorem, o świcie i o zmierzchu, jeleń wychodził i pasł się niedaleko od mojego tylnego ganku. Nigdy nie zapomnę, jak nauczyłam się do nich podchodzić. Musiałem uważać, aby nie kierować na nie świadomości, ani nie wykonywać gwałtownych, szybkich, nieświadomych lub pośpiesznych ruchów ciałem. A gdybym to zrobił, gdybym ich zaalarmował i wystrzeliły im uszy, to musiałbym się osiedlić, gdziekolwiek bym był, na chwilę, zanim dalej będą spokojnie jeść. Mogli powiedzieć, czy zamierzam się znowu poruszyć, czy nie, mogli odczytać moje intencje, więc musiałem nauczyć się, jak nie pragnąć się ruszać przez pewien czas, zanim znowu się poruszyłem, naturalnie. Potem, stopniowo, naturalnie, mogę znaleźć prawdziwe miejsce, przy którym będę ich obserwować, naprawdę ich zobaczyć, naprawdę poczuć i poczuć ducha chwili, która była zapierająca dech w piersiach intymna.
* Dusza też jest jak jeleń. Ukrywa się. Jest coraz bardziej wrażliwy, gdy się zbliża. Zauważa wszystko. Jest rozbudzony i czujny. I tak, jeśli nie znasz duszy, żadnej duszy, co mówić o naszej, to z łatwością pobiegnie. Dusza odpoczywa i rozwija się spokojnie wszędzie tam, gdzie istnieje długi strumień nieprzerwanej obecności. Jego delikatne, kruche, a nawet przerażające i drżące rysy stają się piękne, misterne i niebiańskie w świetle spokoju, strumieniowego, nieprzerwanego spokoju. W ten sposób dusza jest jak jeleń.
* Tak więc na początku, kiedy zbliżamy się do duszy, kiedy nasze członki są ciężkie, a my przesiąkamy snem, pożądaniem i ciężkością naszych złudzeń, robimy za dużo hałasu i odstraszamy ją. Wie lepiej niż my, jakie są nasze intencje i chętnie ukryje się ze strachu przed hałaśliwym myśliwym.
* Na początku, aby zbliżyć się do duszy, potrzebujemy świętego niepokoju, świętego strachu, jak mówi nam Księga Przysłów. Musimy podejść do duszy przestraszonej, by ją odstraszyć. Zbliżamy się do duszy, bojąc się, że możemy nie być godni bycia jej słuchaczami. Zbliżamy się do duszy zdesperowanej, by służyć komuś godnemu naszego najgłębszego podziwu.
* Następnie, gdy już ujrzymy przebłysk, kiedy zrozumiemy liturgię duszy, święty strach potrzebny, by ostrożnie do niej podejść, wtedy nasz lęk zmięknie w zrozumienie. Zaczynamy rozumieć, dlaczego cały strach, całe piekło, całe zmartwienie, cała kruchość, całe zniszczenie i śmierć, cały chaos i bezbronność, są zarówno piekielnymi strażnikami duszy, jak i przewodnikami Mercurial prowadzącymi nas do jej najbogatszych i najbogatszych najbardziej wewnętrzne komory.
* Dlatego Hades dosłownie oznacza „bogactwa”.
* To nasza materialna pewność, arogancja, dobroć, dumne intencje, wiedza i bogactwa powstrzymują nas od straszliwego piękna i ostatecznej rzeczywistości duszy i duszy naszych dusz. Nic więc dziwnego, że istnieje Hades, strażnik prawdziwych bogactw, niszczyciel dumy. Hades to koszmar, który wyprowadza nas z dumnego snu, omen, który grozi zniszczeniem, cena, o której nie możemy znieść myśli, ponieważ sprowadza nas z powrotem do tego prostego, delikatnego miejsca… w mieszance świtu i zmierzchu, gdzie jesteśmy widziani dla delikatnych, wiecznych istot, którymi jesteśmy.
* Ilekroć Pluton daje nam przebłysk duszy, naszych prawdziwych bogactw poza racjonalnym porządkiem tego świata, otrzymujemy dar nowego życia. Ale czym jest to nowe życie? Jeśli to nic innego jak ulga, jakiej doświadczamy po przeżyciu strachu, to niczego się nie nauczyliśmy. I wielu ludzi właśnie to robi. Doświadczywszy kontaktu z Plutonem, jak tylko dreszczyku emocji, używamy adrenaliny i krzyczymy do Zeusa:„By Jowisz! Po tym szalonym doświadczeniu odradzam się. A teraz, co zrobię z całą tą energią?”
* I tak nasz smutny cykl trwa… od jednego wezwania w mediach społecznościowych i spowiedzi do następnego, od jednej osobistej historii śmierci i odrodzenia do następnej, staramy się, aby każda śmierć była naszym osobistym zwycięstwem i potwierdzeniem…
* Ale jak napisał kiedyś James Hillman o naszej ciężkiej kulturze Zeusa:„Czy nie możemy ukraść jakiejś porażki ze szczęk tego zwycięstwa?”
* Jak możesz stwierdzić, że Pluton nad kimś pracuje? Ich praca w świecie staje się głębsza, podczas gdy ego staje się cichsze. Ponieważ jeśli ego nauczyło się lekcji od Plutona, to wie, że ciężkie stopy i głośne dźwięki odstraszają jelenie.
* Jest to zatem ironia, święta ironia, że Pluton najpierw pojawia się w naszych snach jako ciężka, mroczna i złowieszcza siła, jak myśliwy, ale pozostawia nas z łanimi oczami, czujnymi, drżącymi pięknie i mądrymi.
* Bojaźń Pańska jest początkiem mądrości, a poznanie Świętego przynosi zrozumienie. Tak mówią Księga Przysłów.
* A jak poznać, że ktoś nawiązuje relację z Plutonem? Ich miłość do Plutona jest niezdecydowana, ostrożna, ostrożna i uważna. Nie zapraszają Plutona ani nie boją się Plutona, ale ufają mu.
* Na koniec wyobraźmy sobie, że tak jak bardzo pragniemy widzieć duszę, bez względu na cenę, tak dusza naszej duszy pragnie nas zobaczyć. Dusza wszystkich dusz jest w rzeczywistości tym, co zawsze wzywa nas, każdego z nas, od straszliwego snu z powrotem do ogrodów nieba. Bo okazuje się, że dusza nie jest sama, ale łączy się z wielkim, niebiańskim zgromadzeniem, gdzie nikt i nic nie jest pominięte, gdzie bogactwa są niewypowiedziane, a stawką jest tylko coraz więcej miłości. Tutaj, w naszej najbardziej bezbronnej, najbardziej oryginalnej pozycji, przekonujemy się, że zawsze z taką samą miłością podchodzimy do nas przez to, do czego się zbliżamy.
Modlitwa:Panie prawdziwych bogactw, pokaż nam, jak idź do ciebie z duszą. Daj nam drżące pragnienie zbliżenia się do Ciebie.