Τι είναι η ελευθερία και τι λένε οι πεποιθήσεις μας για το θέμα; Πώς περιορίζεται το ανθρώπινο μυαλό σε απόψεις και υπερβολικές σκέψεις όταν η πραγματική ελευθερία βρίσκεται στη ροή των συναισθημάτων που είναι άγρια, απελευθερωμένα και αμόλυντα από τις πεποιθήσεις για την ελευθερία που έχουν οι άλλοι άνθρωποι. Τα όριά μας πρέπει να είναι ισχυρά για να δείξει ο Ουρανός τις αληθινές του ιδιότητες, απλώς επειδή η απόσταση και ο χρόνος που περνάμε πίσω από τα προσωπικά μας τείχη στη μοναξιά, στον διαλογισμό, σε επαφή με το σώμα μας, μας επιτρέπουν να διαφοροποιήσουμε τι ανήκει στον συναισθηματικό μας κόσμο και πού Οι πεποιθήσεις των άλλων συγκρούονται με τις εσωτερικές μας αισθήσεις. Εφόσον πιστεύουμε ότι η FreeLove είναι αυτή όπου όλοι κοιμούνται με όλους την ίδια στιγμή. για όσο διάστημα πιστεύουμε ότι το FreeBody είναι αυτό που λαμβάνει υπόψη του να μεταβάλλει τις ουσίες και να μολύνει τη φυσιολογία μας με αυτά που δεν του αρέσει. για όσο διάστημα πιστεύουμε ότι το FreeMind είναι αυτό που διαχωρίζει φύλα, φυλές και ηλικίες. μάλλον δεν θα νιώσουμε ελεύθεροι στα βάθη της καρδιάς μας.
Επισκόπηση αστρολογίας
Η ελευθερία αντιπροσωπεύεται άμεσα από τον Ουρανό, τον Υδροχόο και τον ενδέκατο οίκο μας, καθιστώντας τα πράγματα κάπως αγχωτικά και περίπλοκα για να ξεμπερδέψουμε και να καταλάβουμε πραγματικά μέχρι να δώσουμε ένα χτύπημα στην εσωτερική μας φώτιση και να συνδεθούμε αληθινά με τη σωστή φυλή. Η αληθινή αίσθηση ελευθερίας μπορεί να έρχεται κατά κύματα, σαν κεραυνός να χτυπά εδώ κι εκεί, ή ξαφνικά να μας απομακρύνει από ζητήματα για τα οποία προσπαθήσαμε να παλέψουμε, για όσο χρονικό διάστημα ήταν ανθρωπίνως δυνατό. Ο πυρήνας του Υδροχόου είναι το σημείο θραύσης όπου όλες αυτές οι λανθασμένες πεποιθήσεις από τον Αιγόκερω (πτώση του Δία) μας κράτησαν αλυσοδεμένους, περιορισμένους και κουρασμένους, και η πραγματική αίσθηση ελευθερίας έρχεται όταν συνδέσουμε την αίσθηση ευθύνης μας με τις σωστές πεποιθήσεις και την ανάταση του Δία στο ζώδιο του Καρκίνου. Αυτό είναι επίσης ένα μέρος όπου είμαστε υποχρεωμένοι να ξεκουραστούμε, ώστε τα συναισθήματά μας να αποκτήσουν τη δομή και την υποστήριξη που χρειαζόμαστε για να νιώθουμε ήρεμοι.
Έχετε υπόψη σας ότι δεν μπορούμε να είμαστε διανοητικά δυνατοί και σε επαφή με τη φωνή του Θεού και του Σύμπαντος (Υδροχόος) που είναι αγνή, αν δεν έχουμε ξεκάθαρα θεμέλια στο προηγούμενο ζώδιό του με όλες τις προκλήσεις και την τάση να απορρίπτουμε το συναίσθημα, την ανάγκη μας να ανήκουμε και τις πιο εύθραυστες επιθυμίες της καρδιάς μας. Η απόσταση που δημιουργούμε από τους άλλους ανθρώπους στον Αιγόκερω, συνήθως χρησιμεύει ως σανίδα για να μεταπηδήσουμε στο άγνωστο, διαχωρίζοντας τον κόσμο των προσωπικών μας πεποιθήσεων από τις αλληλένδετες επιδράσεις των άλλων ανθρώπων. Η πίεση μπορεί να γίνει τεράστια, σχεδόν αφόρητη, εάν μας λένε συνεχώς ότι πρέπει να ενεργούμε ως «ενήλικες» (ενώ πιστεύουμε ότι πρέπει να αναθρέψουμε το παιδί μέσα μας), να είμαστε πιο υπεύθυνοι (όταν κουβαλάμε βράχους και βουνά ευθύνης για τους άλλους ), ή να παραμείνουμε επαγγελματίες (όταν θέλουμε μόνο να αγαπάμε αυτό που κάνουμε). Η μοναξιά, η απομόνωση και το να έρθουμε σε επαφή με τη φυσιολογία μας, μας επιτρέπουν να ΔΟΥΜΕ πραγματικά τι μπορούμε να κάνουμε που αντιτίθεται (τον Ουρανό) σε αυτές τις επιβεβλημένες «ενήλικες» και «λογικές» ομαδικές πεποιθήσεις που τρέφουμε καθημερινά.
Το πρόβλημα με την ελευθερία
Το πρόβλημα που όλοι πρέπει να αντιμετωπίσουμε είναι η ανάγκη μας να ανήκουμε στη συλλογικότητα που μας ωθεί προς τον προσωπικό συμβιβασμό στον οποίο δεν πιστεύουμε πραγματικά. Ο καθένας από εμάς έχει ένα φυσικό σύνολο πεποιθήσεων που φέρουν καρδιά και πιεσμένοι από τις συλλογικές «αλήθειες» στις οποίες απλά δεν πιστεύουμε αν είμαστε ειλικρινείς με τον εαυτό μας. Οι συμβιβασμοί που γίνονται στο ζώδιο του Υδροχόου (όπου ο Ήλιος δεν μπορεί να ενταχθεί στους κοινωνικούς κύκλους) ωθούν το εσωτερικό μας παιδί να αισθάνεται αυτοσυγκράτηση και πίσω σε αιώνες που η παράδοση (ο Κρόνος ως ο αρχικός κυβερνήτης του Υδροχόου) καθόριζε την ελευθερία μας σαν δεκαετίες και αιώνες της απελευθέρωσης δεν έγινε ποτέ. Η παράδοση είναι το θεμέλιο από το οποίο πρέπει αναμφίβολα να σεβόμαστε, να αγαπάμε και να μαθαίνουμε, όπως όλες εκείνες οι σκιές από το γενεαλογικό μας δέντρο που θέλουν να ρίξουμε φως πάνω τους. Ωστόσο, η αληθινή αίσθηση της απελευθέρωσης προέρχεται από την υπέρβαση των περιορισμών των προγόνων μας και του παρελθόντος και την πρόοδο προς ένα διαφορετικό μέλλον, βγαίνοντας από τους κύκλους του Κρόνου για να είμαστε ένα βήμα πιο κοντά στη φώτιση.
Η θεραπεία
Η μοναξιά έρχεται ως η θεραπεία μας και αυτό ακριβώς μας διδάσκουν καθημερινά τα ζώδια του Αιγόκερου και των Ιχθύων. Γύρω από την προσωπική μας ελευθερία, μας υπενθυμίζουν ότι ο διαλογισμός, η απομόνωση και ο ντροπαλός προσωπικός μας κόσμος που πρέπει να είναι ασφαλής και υγιής ως τρυφερός πυρήνας της καρδιάς, αντιπροσωπεύουν τις αληθινές δυνάμεις και την πηγή χαράς για τον καθένα μας. Δεν είναι εύκολο να διαχωρίσουμε όλα τα πράγματα που πρέπει να διαχωριστούν, ώστε την ευθύνη να αναλάβουν ξεκάθαρα οι γονείς, αυτοί που τραυματίστηκαν και μας έκαναν λάθος, οι πρόγονοι που μας άφησαν τις αποσκευές τους να διεκδικήσουμε. Ευτυχώς, τα σώματά μας έρχονται ως αυτοί οι τέλειοι μηχανισμοί που προορίζονται να γειώσουν την υψηλότερη συνείδηση αν ακούσουμε μόνο το κάλεσμά τους. Ό,τι δεν είναι δικό μας θα αντανακλάται στην υγεία μας, και ως ελεύθερα παιδιά είμαστε συντονισμένοι με την ανάγκη να είμαστε υγιείς, να αγαπάμε, να υποστηρίζουμε και να ανήκουμε με πολύ μεγαλύτερη έννοια από αυτή που περιορίζεται από τις συνθήκες στις οποίες μεγαλώσαμε. να ξεπεράσουμε τους περιορισμούς εκείνων που προηγήθηκαν με αρκετή αγάπη για να γαλουχήσουμε και να αγαπήσουμε την ανάγκη τους να δημιουργήσουν την ίδια τη ζωή και να μας ευλογήσουν με τη φυσική μας ύπαρξη όπως ακριβώς είναι.
Πρέπει να δούμε μόνοι μας ότι οι εσωτερικές συναισθηματικές μας ανάγκες συνδέονται με τη σεξουαλικότητα στην καθαρότητα της οικείας επαφής, όχι στην ικανοποίηση των ενστίκτων χωριστά από την καρδιά. Πρέπει να καταλάβουμε ότι τα συναισθήματά μας έχουν σκοπό να οδηγήσουν την καριέρα μας και να μας οδηγήσουν προς τα εμπρός μέσω της δημιουργικότητας και της έμπνευσης, αντί να εργαζόμαστε εννιά με πέντε σε γραφεία χωρίς παράθυρα που δεν αγαπάμε. Πρέπει να δούμε ότι η αληθινή μας δύναμη προέρχεται από τον θυμό, τις συγκρούσεις, τα δάκρυα και τις λύπες και όχι από την απόκρυψη της εσωτερικής μας αλήθειας. Πρέπει να δούμε τα πιο αγνά συναισθήματά μας, όσο ανεπαρκή κι αν είναι, να αγκαλιάζουν την κλήση και τις αισθήσεις τους που δίνουν μέσω του σώματος και της υγείας μας. Αλλά πρέπει να τα δούμε όλα αυτά με καθαρότητα μοναξιάς, ώστε να καταλάβουμε ότι είναι πραγματικά δικά μας και ότι όλες οι σχέσεις είναι για να αγγίξουν την ψυχή μας, όχι για να ραγίσουν την καρδιά μας.
Μερικοί από εμάς έχουμε πολύ δρόμο μπροστά μας. Άλλοι θα βρουν την αναλαμπή της πίστης που θα κρατήσουν μόλις σήμερα το απόγευμα, και κάποιοι ήδη έχουν. Όποια κι αν είναι η περίπτωση, όλοι έχουμε μόνο μία κατεύθυνση να ακολουθήσουμε και δεν βρίσκεται ποτέ στις εξωτερικές αρχές, τις πεποιθήσεις και τα συστήματα στα οποία ανήκουμε, αλλά στην προσωπική μας δομή εσωτερικής υποστήριξης και αγάπης για παιδιάστικα, θυμωμένα, κακομαθημένα, ντροπαλά, απομονωμένα και πεταμένα. μακριά Εαυτός. Οι πληγές μας δεν μας καθορίζουν, αλλά μπορεί να μας ελέγχουν αν δεν τους δώσουμε το δικαίωμα να ανήκουν, ώστε να είμαστε πραγματικά ελεύθεροι να είμαστε ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ ΕΙΜΑΣΤΕ. Αυτό που όλοι επιθυμούμε περισσότερο είναι να είμαστε ελεύθεροι να είμαστε βαθιά ευάλωτοι, παιδιά, ευτυχισμένοι και ασφαλείς ταυτόχρονα, ώστε να μπορούμε να έρθουμε αληθινά σε επαφή με τον πυρήνα μας. Η πιο αληθινή μας ελευθερία είναι η ελευθερία να αναπνέουμε, χαλαροί και χαρούμενοι που είμαστε ζωντανοί.