Ως αστρολόγοι, καταλαβαίνουμε ότι εμείς, οι άνθρωποι, ανταποκρινόμαστε στους κύκλους του Σύμπαντος, στους κύκλους της Γης και στους κύκλους της ζωής και του θανάτου. Αν και αυτό δεν θα είναι αρκετά ξεκάθαρο έως ότου φωτιστεί και φωτιστεί πλήρως, έχουμε έναν τρόπο να αισθανόμαστε και να αισθανόμαστε τις κρυμμένες ιστορίες και τους μύθους που δίνουν ελπίδα, εύρος μυαλού, προοπτική, καθοδήγηση και αληθινή πίστη στις συγχρονικότητες που μας διδάσκουν για την ύπαρξή μας στη Γη. Για να αισθανόμαστε εμπνευσμένοι, ανάλαφροι και υπέροχοι, πρέπει να αναγνωρίσουμε τους δεσμούς μας με το παρελθόν, να απελευθερωθούμε, να ελευθερωθούμε και να ξεκινήσουμε μια αποστολή που θα μας δώσει ελευθερία να αλλάξουμε το μέλλον που πιστεύουμε ότι είναι αναπόφευκτο. Αυτό θέλει να δούμε ο Άρης μπαίνοντας στους Ιχθύς, μετά τις πολύωρες μάχες του στο λυτρωτικό ζώδιο του Υδροχόου.
Πώς σχετίζεται ο Άρης με τους Ιχθείς;
Το ζώδιο των Ιχθύων είναι ο τόπος της καθαρής πίστης, των προηγούμενων εμπειριών ζωής και των ωκεανών συναισθημάτων που όλοι κουβαλάμε μέσα μας. Έχει μια αποστολή και ειδικά μηνύματα για να συνδεθεί ο καθένας μας και να θυμάται ο καθένας μας. Καλύπτοντάς μας ολόκληρους ως τη μεγαλύτερη επιφάνεια του υποσυνείδητου κόσμου μας, αυτό είναι ένα μέρος όπου όλοι οι αγώνες και οι δεσμοί αρχίζουν και τελειώνουν, οι προηγούμενες και μελλοντικές μας ζωές ενώνονται μέσα από τη θολή εικόνα του ανύπαρκτου χρόνου, καθώς μας καθοδηγεί σε καθαρά συναισθήματα. Οι Ιχθύες αντιπροσωπεύουν το πιο ευαίσθητο εξωτερικό μας στρώμα συναισθηματικής προστασίας και απαιτούν την επίγνωση της καρδιάς μας για να είναι καθαρή και να εμφανίζεται στη ζωή μας όπως τους θέλουμε. Έχουν τη δυνατότητα για αληθινή βάση, γιατί όλοι μας φαίνεται να είμαστε ιεραπόστολοι σε ένα μονοπάτι του Θεού, του Σύμπαντος, ή όπως θέλετε να το ονομάσετε.
Όταν ο Άρης βρίσκει το δρόμο του σε αυτό το ζώδιο, γίνεται σαφές αν έχουμε δώσει λάθος μάχες. Αρχίζουμε να συνειδητοποιούμε ότι πρέπει να μάθουμε ακόμη πού βρίσκεται το μέλλον μας, έρχεται ως υπενθύμιση του τι πραγματικά ποθεί και επιθυμεί το σώμα μας. Δεν υπάρχει «κοινή λογική» εδώ, εκτός από αυτή που βρίσκεται στη φυσιολογία μας, την ώθηση που γίνεται αισθητή στον πυρήνα της φυσικής μας ύπαρξης και τα τεράστια κύματα συναισθήματος που προέρχονται από αυτό το αγνό μήνυμα του υλικού σώματος στο οποίο γεννηθήκαμε. Ο Άρης στους Ιχθύς είναι η πρωτοβουλία για να εκδηλώσουμε το όραμά μας και την ομορφιά μας, ώστε να μπορούμε να δημιουργήσουμε αυτό που επιθυμούμε περισσότερο χωρίς δεσμούς και προσκολλήσεις σε οτιδήποτε στραγγίζει την ενέργειά μας. Η καθαρή γήινη ενέργεια του Άρη είναι αυτή που πραγματικά δίνει τη δυνατότητα στα σώματά μας να έρθουν σε επαφή με τον ίδιο τον Παράδεισο, ακριβώς εδώ, στη Γη. Αν και αυτό μπορεί να μην είναι εφικτό έως ότου κάνουμε θυσίες, νιώσουμε βαθιά μετάνοια για το ίδιο μας το παιδί μέσα μας και περάσουμε τεράστιους πόνους, οι μάχες του θα αξίζουν τελικά τον κόπο, καθώς καθαρίζουμε από τις ευθύνες που δεν αξίζουν κατέχουμε και διεκδικούμε αυτό που έχουμε φέρει εδώ να κάνουμε.
Το άγγιγμα της πραγματικότητας θα είναι ένα θέμα εδώ και οι ιδεαλιστικές προσεγγίσεις θα μπορούσαν να αλλοιώσουν τους στόχους και τις απόψεις της σχέσης μας πάρα πολλές φορές. Αυτό όμως δεν πρέπει να μας αποσπά την προσοχή από τις επιθυμίες μας, αλλά να μας υπενθυμίζει πού βρισκόμαστε πραγματικά και πόσο σημαντική είναι η αλήθεια μας. Πρέπει να πούμε "τα πράγματα είναι όπως είναι" με την κατανόηση ότι το να επιτρέψουμε στον εαυτό μας να αντιληφθεί την πραγματική θέση στην οποία βρισκόμαστε, μας επιτρέπει επίσης να την αλλάξουμε. Όσο προσπαθούμε να βρούμε την πραγματικότητα που απλά δεν είναι, δεν θα έχουμε τη δύναμη να κάνουμε την ίδια την πραγματικότητα να λειτουργήσει για εμάς.
Βρίσκοντας το έδαφος ανάμεσα στα κύματα
Αν και μερικές φορές μπορεί να φαίνεται αδύνατο να κολυμπήσουμε ζωντανοί, ή σαν να πρέπει να προστατευτούμε από βαθιές αλήθειες που κουβαλάμε στον συναισθηματικό μας κόσμο, φοβούμενοι ότι θα εγκλωβιστούμε σε ένα έρημο νησί, υπάρχει πάντα διέξοδος από αυτές τις τεράστιες παλίρροιες. Πολλοί θα πουν ότι η πίστη σας τραβάει, αλλά κατά τη γνώμη μου, αυτή η πίστη πρέπει να είναι η πίστη στη δική μας ικανότητα να επεξεργαστούμε αυτό που μας έχει δοθεί. Όσο σκοτεινά ή επώδυνα κι αν είναι τα προβλήματά μας, φέρουν μια αίσθηση μαγείας και δημιουργίας που πρέπει να μοιραστούν με τον κόσμο που τα καθαρίζει, δίνει σε όλους ελπίδα, αίσθηση του ανήκειν, φτιάχνει λογική από τα πιο μπερδεμένα ζητήματα.
Για λίγο, δεν θα είναι εύκολο να συμβιβαστείς με τις πεποιθήσεις των άλλων. Όλοι θα νιώσουμε την ανάγκη να παλέψουμε ενάντια στην παλίρροια τις επόμενες εβδομάδες και η ανάδρομη πορεία του Ερμή δεν θα φαίνεται να βοηθάει καθώς όλα γύρω μας φαίνεται να διαλύονται και να αποτυγχάνουν. Η επικοινωνία σχετικά με τα συναισθήματά μας θα κυλήσει ομαλά μόνο εάν κρατήσουμε πραγματικά τη θέση μας και καταλάβουμε ότι έχουμε το δικαίωμα να νιώσουμε ό,τι αισθανόμαστε. Η λεπτή γραμμή όπου τα συναισθήματά μας συμπλέκονται με τους φόβους των άλλων ανθρώπων θα μπορούσε να κλονιστεί και η αυτοπροστασία θα έρθει ως καθαρή σωματική ανάγκη. Όλοι θα περάσουμε λίγο χρόνο μόνοι μας με τις σκέψεις μας και θα νιώθουμε πίεση σε ένα περίεργο περιβάλλον που δεν έχουμε ακόμη αποδεχτεί. Η πίστη μας στη δύναμή μας θα καθορίσει τα βήματά μας και τα πράγματα θα μπορούσαν να φαίνονται εκτός ελέγχου, αν δεν αφήσουμε την ίδια τη ζωή.
Όταν γίνουμε μαγικοί
Αφού ο Ποσειδώνας, ο κυβερνήτης των Ιχθύων, πέφτει στο ζώδιο του Λέοντα, όλοι έχουμε καθήκον να απαλλαγούμε από το «μικρό εγώ» για να ανακαλύψουμε την προσωπική μας αλήθεια. Πρέπει να μεγαλώσουμε και να ανυψωθούμε, μέχρι να φτάσουμε στην πιο αγνή σύνδεση με το παιδί μας μέσα μας, γιατί είναι η μόνη ζωντανή οντότητα που έχει τη δύναμη να μας συνδέσει με την αγνότητα του ίδιου του Σύμπαντος. Το πιο εύθραυστο και πιστό εσωτερικό μας είναι αυτό που πρέπει να μας στέλνει μηνύματα κάθε μέρα, και αν ακούμε προσεκτικά τον χαρούμενο μικρό Εαυτό μας, παίζουμε, δημιουργούμε και κάνουμε τη ζωή μας ξανά διασκεδαστική αντί να προσπαθούμε να είμαστε ενήλικες, θα καταλάβουμε τι χρειαζόμαστε να κάνουμε για να κάνουμε κάθε κατάσταση στη ζωή μας να νιώθουμε σωστή. Αυτό δεν θα μας απομακρύνει από την ευθύνη όπως νομίζουμε. Θα μας ωθήσει στην πραγματική ευθύνη που έχουμε απέναντι στον ευάλωτο εαυτό μας, τις αλήθειες μας και τους χαρούμενους πυρήνες της προσωπικότητάς μας. Η ανακούφιση έρχεται καθώς αγκαλιάζουμε τα μικρά μας παιδιά μέσα μας, τους δίνουμε ελπίδα και τους λέμε ότι δεν είναι μόνα, εγκαταλειμμένα ή αφημένα πίσω. Πρέπει να γίνουμε μικροί για άλλη μια φορά, για να θυμηθούμε πώς είναι να είσαι πραγματικά μεγάλος και να έχουμε επαφή με τη δική μας καθοδήγηση από ψηλά.
Όταν οι διαδικασίες μας είναι ξεκάθαρες και δώσουμε πίσω τις αποσκευές που διεκδικήσαμε από τους γονείς μας, τις αρχές και όλους εκείνους που μας μελανίασαν στην πορεία, μπορεί να καταλάβουμε πόσο μώλωπες έχουν υποστεί εξαρχής και να αρχίσουμε να σεβόμαστε ο ρόλος τους στη ζωή μας – να μας φέρουν σε αυτή τη στιγμή που υπάρχουμε στην αλήθεια μας. Ανεξάρτητα από τον πόνο, τη μοναξιά ή τον αγώνα, θα ανακαλύψουμε ότι υπάρχει ένα μέρος του εαυτού μας που πάντα είχε κάτι όμορφο να κάνει, να ανακαλύψει και να δείξει σε όσους δεν είχαν την τύχη να είναι στη θέση μας . Αυτό που πρέπει να κάνουμε είναι να θυμόμαστε ότι όλα αυτά τα θαύματα του Σύμπαντος που νιώθουμε βαθιά μέσα στην καρδιά μας, είναι ήδη εδώ ανάμεσά μας, ήδη δυνατά στο υλικό βασίλειο της Γης, και στο χέρι μας είναι να τα δείξουμε, να τα μοιραστούμε και να δημιουργήσουμε. Κανείς από εμάς δεν είναι ανίσχυρος να το κάνει, διαφορετικά δεν θα ήμασταν εδώ εξαρχής.