Ο Ουρανός ταξιδεύει πέρα δώθε για λίγο, μπαίνοντας στο ζώδιο του Ταύρου, επιστρέφοντας πίσω στον Κριό, μόνο για να ετοιμαστεί για την τελική μετάβαση στο υλοποιούμενο ζώδιο της πτώσης του. Οι ιδέες πρόκειται να διαλυθούν αν δεν είναι λειτουργικές, αλλά αυτή είναι επίσης μια στιγμή που τα ιδανικά μπορούν να επιτευχθούν εάν πιστέψουμε σε αυτά και διατηρήσουμε την εστίασή μας σε πράγματα που αγαπάμε και επιθυμούμε περισσότερο. Η ελευθερία των παλαιών μοτίβων θα κατέβει στη Γη και μπορεί να έρθει με μια έκρηξη ή με ειρηνική ενέργεια σε όσους βρίσκονται ήδη στο μονοπάτι της καρδιάς τους.
Μύθος της Ανδρομέδας
Σύμφωνα με τον μύθο, η Ανδρομέδα ήταν μια πριγκίπισσα και κόρη της Κασσιόπης, μιας περιφρονητικής βασίλισσας που ισχυρίστηκε ότι αυτή και η κόρη της ήταν πιο όμορφες από νύμφες της θάλασσας. Αυτό προκάλεσε οργή και οι νύμφες παραπονέθηκαν στον Ποσειδώνα, θεωρώντας το ως προσβολή του θεϊκού τους ρόλου. Ταραγμένος από τον θυμό τους, ο Ποσειδώνας έστειλε ένα θαλάσσιο τέρας να καταστρέψει ολόκληρο το βασίλειο που κυβερνούσαν ο Κηφέας και η Κασσιόπη, βασιλιάς και βασίλισσα, και ο μόνος τρόπος για να γλιτώσει τη χώρα και όλους τους ανθρώπους σε αυτήν, ήταν να θυσιαστεί η Ανδρομέδα στο τέρας. Ελλείψει επιλογής, ήταν δεμένη στον βράχο για να περιμένει τον θάνατό της, γυμνή και ολομόναχη.
Ο Περσέας εμφανίστηκε καβάλα σε έναν Πήγασο, την κατάλληλη στιγμή, την ερωτεύτηκε με την πρώτη ματιά και νίκησε το τέρας με την προϋπόθεση ότι θα γινόταν σύζυγός του. Υπάρχουν πολλές εκδοχές του μύθου που πρέπει να ακολουθήσουν, και από καθεμία, ο γάμος τους διέκοψε ο αδερφός του βασιλιά που ισχυρίστηκε ότι ήταν η κλεμμένη νύφη του και επιτέθηκε στον Περσέα με τον στρατό του. Ο στρατός ηττήθηκε όπως ακριβώς και το τέρας, από το κεφάλι της Μέδουσας από τον σάκο του Περσέα που τους έκανε πέτρα. Μια προσθήκη στον μύθο είναι η μοχθηρία της Κασσιόπης που δεν ήθελε ο Περσέας να γίνει γαμπρός της, κάτι που οδήγησε σε εκτεταμένη σύγκρουση στην οποία ολόκληρος ο στρατός έπρεπε να νικηθεί στο όνομα της αγάπης. Μόλις παντρεύτηκαν, μετακόμισαν σε μια μακρινή χώρα και απέκτησαν πολλά παιδιά, πολλά από τα οποία έγιναν ήρωες και είχαν επιτυχημένες ιστορίες ζωής που ξεπέρασαν πολλά εμπόδια της συλλογικότητας.
Όλες αυτές οι νίκες του Περσέα επιτυγχάνονται με τη χρήση του κεφαλιού της Μέδουσας που είχε κόψει νωρίτερα. Ο Πήγασος με τον οποίο πέταξε βγήκε από το αίμα της και το κεφάλι που κουβαλούσε είχε ακόμα τη δύναμη να μετατρέψει σε πέτρα όλους όσους την κοιτούσαν στα μάτια. Λαμβάνοντας υπόψη ότι η Μέδουσα έγινε τέρας εξ αρχής λόγω βιασμού, απώλειας παιδιού, απώλειας ελπίδας και εμπιστοσύνης, προδόθηκε και αφέθηκε να ασχοληθεί μόνη της με τα ζητήματά της, είναι σαφές ότι η νίκη κρύβεται στην αποδοχή του θυμού, της οργής. , αγανάκτηση και ό,τι θεωρείται τερατώδες παρόλο που προέρχεται από απίστευτο γυναικείο πόνο.
Πώς σχετίζεται ο Ουρανός με το Αρχέτυπο;
Στην τελευταία μοίρα του Κριού, ο Ουρανός βρίσκεται σε σύνοδο με το σταθερό αστέρι Mirach, που βρίσκεται στη ζώνη της Ανδρομέδας. Αυτό μιλάει πολύ έντονα για την απελευθέρωσή της από τις αλυσίδες με τις οποίες ήταν δεμένη από τη μοίρα, ενώ περίμενε το πεπρωμένο που φοβάται περισσότερο από ενοχές που δεν είναι δικές της. Αυτή η θέση μιλά για απελευθέρωση των θυσιών που έγιναν, την ηρωική αναζήτηση απελευθέρωσης από το εγώ της μητέρας μας και μη ρεαλιστικές απόψεις που προέρχονται από αγάπη, από καλύτερες δυνατές προθέσεις, θολώνοντας την εικόνα του εαυτού μας και το πραγματικό μας εσωτερικό θαύμα (τα αληθινά χρώματα της Αφροδίτης) . Πάνω απ 'όλα, μιλά για τη γυμνή, γήινη ομορφιά μας που μας δένει μέσα από τις απόψεις και τα προβλήματα του εγώ των άλλων. Τώρα που η ζωή της Ανδρομέδας ελευθερώνεται από τον Ουρανό στην τελευταία μοίρα του Κριού, θέματα του παρελθόντος που επηρεάζουν τις σχέσεις πρόκειται να έρθουν στο φως.
Στο διάγραμμα εισόδου της μετάβασης του Ουρανού στον Ταύρο, ο Άρης βρίσκεται στο αστέρι Άλμαχ που βρίσκεται στο αριστερό πόδι της Ανδρομέδας, μιλώντας για όλες εκείνες τις ημιτελείς εργασίες με τους προγόνους που πρέπει να αντιμετωπίσει κανείς μετά τη σωτηρία τους. Η εποχή του Ουρανού στον Ταύρο είναι από τη φύση της η εκδήλωση της ιδανικής αγάπης, αλλά φέρνει ένταση και δακρύρροια μέσα στο γενεαλογικό δέντρο, και με οδηγό αυτόν τον μύθο, μιλά για αρνητική εμπλοκή της πεθεράς, του θείου της νύφης ή ολόκληρης της οικογένειάς της , και όλες οι επιρροές από την πλευρά που απαιτούν βάναυση δύναμη και εμείς να παλεύουμε για την αγάπη με κάθε δυνατό μέσο. Επιπλέον, ολόκληρος ο δρόμος του Ουρανού από τη ζώνη της Ανδρομέδας μέχρι τα δάχτυλα των ποδιών της, μιλά για ενστικτώδεις και σεξουαλικές ανάγκες που πρέπει να ενσωματωθούν στην αγάπη σχέσεις. Ο ίδιος ο Άρης στον Ταύρο μιλάει για αυτό το θέμα, και μετά από μια τόσο ισχυρή σχέση με το συλλογικό μέσω του Ουρανού και αυτού του μύθου, μπορούμε να δούμε ότι η συνείδηση για το θέμα πρόκειται να ανέβει.
Πίσω από όλες αυτές τις επιρροές από το πλάι και τις μάχες που πρέπει να οδηγηθούν για να επικρατήσει η αγάπη, να αλλάξει η θέση του στον κόσμο, να γίνουν ταξίδια και να γεννηθούν επιτυχημένα και απίστευτα παιδιά (και δημιουργίες), αγώνας για την αγνότητα της γυναικείας σεξουαλικότητας. Είναι η ιστορία της προστασίας της ευάλωτης, όμορφης θηλυκής και το σημείο καμπής που μας απαλλάσσει από τον πόνο των προγόνων και τις επιφανειακές απόψεις για την εμφάνιση, την ψεύτικη υπερηφάνεια με την εμφάνιση και το μίσος των γυναικών προς τους επιτιθέμενους που τις μελανίασαν στην αρχή. Το μίσος και η οργή πρέπει να μετατραπούν σε προστασία και κίνητρο, προς όφελος κάποιου στη μάχη για την αγάπη. Πρέπει να μετατρέψουμε το πεπρωμένο μας στον πραγματικό κόσμο, μετατρέποντας τις μελανιές μας σε όπλα για να παλέψουμε για λόγους που πιστεύει ο ευάλωτος εαυτός μας στους περισσότερους, με σαφείς προθέσεις, αξιοπρέπεια, αληθινούς ήρωες που είμαστε.