Όποτε έχουμε πανσέληνο κατά μήκος του άξονα του ζωδίου Λέων/Υδροχόου, συνήθως μας ζητείται να κοιτάξουμε τα θέματα της ταυτότητας και της αυθεντικότητας, της δημοτικότητας ή των θετικών προβολών της αυτοεικόνας έναντι της επαναστατικότητας και της εξατομίκευσης μακριά από το κοπάδι. Στις ΗΠΑ η εθνική μας ψυχή «γεννήθηκε» κάτω από μια Σελήνη Υδροχόου, και έτσι η ένταση της δυναμικής Λέων/Υδροχόου φαίνεται να ενσωματώνεται στις περισσότερες πολιτιστικές μας αξίες. Η εθνική μας ιστορία πλαισιώνεται ως η ιστορία μιας ομάδας γενναίων απόκληρων και επαναστατών, ανθρώπων που απέρριψαν τη μοναρχία (Λέοντα) και εγκαθίδρυσαν μια δημοκρατία (Υδροχόος). Λατρεύουμε στους βωμούς της προόδου, της εφεύρεσης και της εξατομίκευσης.. το είδος της μελλοντικής σκέψης που συντρίβει περήφανα το status quo, που δεν ενδιαφέρεται για το τι σκέφτονται οι άλλοι και του οποίου η αλλοτριωμένη κατάσταση στην αρχή είναι η απαραίτητη προϋπόθεση για την ιδιοφυΐα της και τελικά η φήμη στο τέλος. Αλλά υπάρχει ο Λέων… αυτή η «τελική» φήμη. Ο επαναστάτης γίνεται τελικά ο νέος βασιλιάς, πιθανώς ακόμη και ο νέος τύραννος ή δικτάτορας. Το παιδί του Υδροχόου που δεν κάνει την ομάδα μπάσκετ στο γυμνάσιο γίνεται τελικά ο Μάικλ Τζόρνταν.
Η καθοδηγητική μυθοπλασία ή φαντασία, η εξελικτική «ανάγκη» του Υδροχόου αφορά τη διορατικότητα ή την ιδιοφυΐα που λαμβάνουμε όταν περνάμε μια χρονική περίοδο από έξω κοιτάζοντας μέσα. Όπου πρέπει να μάθουμε να ανησυχούμε λιγότερο για το τι σκέφτονται οι άλλοι για εμάς και γινόμαστε περιθωριοποιημένοι για το τι πιστεύουμε ή τον τρόπο που ντυνόμαστε ή το είδος του σεξ που μας αρέσει να κάνουμε . Όταν μαθαίνουμε να διασκεδάζουμε ιδέες που είναι σκοτεινές ή βαριές, περίπλοκα και όχι εύκολα θέματα για το τραπέζι… όλα αυτά τα πράγματα μας ταξιδεύουν στα κρύα περίχωρα της ψυχής… εκείνα τα παγωμένα μέρη όπου μπορεί να νιώθουμε μόνοι, αλλά μπορούμε επίσης να δούμε το κοσμικός σχεδιασμός των αστεριών και των πλανητών, η θεϊκή γεωμετρία, που απλώνεται για πάντα ακριβώς πάνω από τα κεφάλια μας. Αυτό είναι το μέρος του τζίνι μας, του δαίμονα μας ή των ίδιων των αστεριών. Αυτό είναι το μέρος όπου βλέπουμε πόσο μεγαλύτερα είναι τα πράγματα από το αν μας αρέσουν ή δεν μας αγαπούν οι άλλοι. Αυτό που βλέπουμε εδώ καταλύει μέσα μας μια επανάσταση. Μας προκαλούν, και είναι ανησυχητικό. Γίνεται μια εσωτερική ταραχή, με ίσως μερικούς πλιατσικάδες ή βανδαλιστές να ξεσηκώνονται. Μιλάμε. Σηκώστε τη γροθιά μας, «Δεν με νοιάζει πια τι σκέφτεστε για μένα». Με τον δικό του τρόπο είναι κάπως σέξι. Ιδιόμορφος. Ένας καθοριστής τάσεων. Εμπνέοντας την αυθεντικότητα στους άλλους. Αλλά και μονίμως βασανισμένος, παρίας και διαρκώς εξατομικευμένος μακριά από αυτό το σταθερό μέρος που ονομάζεται «θαυμασμός» ή «δημοφιλία».
Η καθοδηγητική μυθοπλασία του Λέο, από την άλλη πλευρά, είναι εντελώς διαφορετική. Για τον Λέοντα το πρωταρχικό μέλημα έχει να κάνει με το να τον αγαπούν, να τον αγαπούν, να τον γιορτάζουν, να τον βλέπουν, ακόμα και να τον λατρεύουν. Ενώ ο Υδροχόος βρίσκεται στα άκρα, εξερευνώντας τους απέραντους κάτω κόσμους, ο Λέων είναι το φωτεινό αστέρι που καίει στο κέντρο. Το λαμπερό πυρ της καρδιάς που ακτινοβολεί και τραβά τα πάντα σε μια τροχιά γύρω από τον εαυτό του. Ο σκοπός του Λέοντα είναι λιγότερο να καταλύσει προκλητικές ιδέες, ιδιοφυΐα και επανάσταση και περισσότερο να σταθεροποιήσει μια εικόνα του εαυτού της οποίας η εξουσία, η ομορφιά και η δύναμη εμπνέουν την αφοσίωση και την πίστη των άλλων. Το όραμα του Λέοντα είναι προς τη διαρκή καλοσύνη και την ενότητα ενός βασιλείου. Για τον Λέοντα δεν υπάρχει ιδέα που να μην μπορεί να επικοινωνηθεί ή να εκφραστεί με τρόπο που να γιορτάζεται και να αγαπιέται από όλους. Ο Λέων έχει μια επίγνωση του κοινού που γενικά θα υπερκεράσει τις ανάγκες μιας ανατρεπτικής σκέψης. Ο Λέων είναι εδώ για να καταλάβει πώς να είναι κάποιος ο αυθεντικός εαυτός του, ενώ εξακολουθεί να διατηρεί αυτό το λαμπρό εγωκεντρικό:«το ποιος είμαι ΚΑΙ το πώς το λαμβάνω είναι εξίσου σημαντικά».
Αρκετά συχνά η αρχική μας έλξη για την ανατολική πνευματικότητα και τη μεταφυσική προέρχεται από το κάλεσμα του Υδροχόου για εξερεύνηση ξένων. Βρίσκουμε μια πολύ μεγαλύτερη αίσθηση του ποιοι είμαστε και γιατί βρισκόμαστε εδώ όταν εξερευνούμε ξένες ιδέες ή αλλοιωμένες καταστάσεις συνείδησης. Αλλά τότε μπορεί να βρούμε τους εαυτούς μας να θέλουμε να γίνουμε ροκ σταρ της νέας εποχής. Τώρα που «βρήκαμε τη φυλή μας», μπορεί να θέλουμε να μας αρέσουν και να μας αγαπήσουν γι' αυτό που είμαστε μέσα στην προοδευτική πνευματική σκηνή. Και πραγματικά δεν υπάρχει τίποτα κακό σε αυτό. Ο Λέων και ο Υδροχόος κάνουν πάντα αυτόν τον χορό. Ίσως το κλειδί είναι να αναγνωρίσουμε ότι απλά δεν μπορούμε να έχουμε το ένα χωρίς το άλλο! Και μαζί με αυτό έρχεται μια κρίσιμη εικόνα:αν αναζητούμε μια αίσθηση κεντρικότητας ή διασημότητας μέσα σε μια φυλή απόκληρων, είναι πιθανό η κεντρική μας θέση να μην διαρκέσει πολύ. Με άλλα λόγια, μπορεί να είναι πιο σημαντικό για εμάς να επιστρέψουμε στον αρχικό κόσμο από τον οποίο ήρθαμε, εξοπλισμένοι με την ξένη γνώση που έχουμε αποκτήσει, παρά να προσπαθήσουμε να οικοδομήσουμε κάποιο αιώνιο βασίλειο στα περίχωρα της επαναστατικής πόλης. Μπορεί να είναι πιο σημαντικό να είμαστε δημοφιλείς ή να μας αρέσουν για το ποιοι είμαστε σε έναν κόσμο όπου οι γνώσεις μας για τους ξένους είναι πραγματικά πρωτότυπες παρά να ανταγωνιζόμαστε για την προσοχή στο κλαμπ Aquarius.
Φυσικά, αυτό θα σημαίνει πάντα ότι Όσοι είναι στο κλαμπ Aquarius θα μας κοιτάζουν και θα ουρλιάζουν, "ξεπουλήστε, ξεπουλήστε!" Αλλά πρέπει να λάβουμε υπόψη ότι αυτές οι κατηγορίες αντανακλούν είτε τη ζήλια κάποιου είτε την ανάγκη τους να παραμείνουν, προς το παρόν, σε έναν περιθωριοποιημένο χώρο μάθησης και εξατομίκευσης. Δεν μπορούμε να το παίρνουμε πάντα τόσο προσωπικά όταν οι άνθρωποι κατηγορούν ότι θέλουν να γίνουν αρεστοί. Φυσικά θέλουμε να γίνουμε αρεστοί, γιατί όχι;
Για παράδειγμα, όλοι αυτοί οι άνθρωποι που γεννήθηκαν με τον Βόρειο Κόμβο στον Λέοντα μαθαίνουν πώς να παίρνουν τις γνώσεις τους από έξω (ίσως από προηγούμενες ζωές ?) και να τα εκφράσετε με τρόπο που είναι ευχάριστος στους άλλους. Αντί να είναι «επαναστάτες στο πρόσωπό σας», όσοι έχουν βόρειους κόμβους Λέοντα μαθαίνουν πώς να είναι λαμπερές πηγές έμπνευσης, ζεστασιάς και ενθάρρυνσης στους άλλους. Μαθαίνουν πώς να έχουν μεγαλύτερη επίγνωση του κοινού, να έχουν μεγαλύτερη επίγνωση του τι προβάλλουν και πώς αυτό αντικατοπτρίζει. Όλα αυτά συμβαίνουν γενικά επειδή η ψυχή έχει μια συσσώρευση ενοράσεων και σοφίας που είναι έτοιμες να εκφραστούν με έναν πολύ δυνατό, αξιαγάπητο (ακόμη και δημοφιλή) τρόπο. Και όσο δύσκολο κι αν είναι για τους Υδροχόους να φανταστούν, οι μαζικές επαναστάσεις ή αλλαγές χρειάζονται τη διαφωτιστική γοητεία και τις ηλιακές δυνάμεις των διασημοτήτων. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ανεξάρτητα από το πόσο όμορφες ή προοδευτικές είναι οι ιδέες, οι περισσότεροι άνθρωποι θα είναι λιγότερο έτοιμοι να δεχτούν οτιδήποτε όταν προέρχεται από έναν τόπο εξοστρακισμού, θυμού ή δυσαρέσκειας. Κάθε κίνημα αουτσάιντερ χρειάζεται συντριβάνια και χαρισματικές προσωπικότητες που αγαπιούνται. Κάθε κίνημα πολιτικών δικαιωμάτων χρειάζεται έναν «Βασιλιά».
Από την άλλη πλευρά, όσοι έχουν βόρειους κόμβους Υδροχόου εργάζονται προς τον ακριβώς αντίθετο στόχο, όπου η ανάγκη για έγκριση ή πολύ χρόνο στο προσκήνιο έχει δημιουργήσει μια στασιμότητα στην ψυχή. Η ψυχή θα χρειαστεί έτσι πρόκληση, εξέγερση, απογοήτευση και την εμπειρία του να είναι ξένο. Η ψυχή θα χρειαστεί να νοιάζεται λιγότερο αν αρέσουν στους ανθρώπους οι αλλαγές ή αν οι άνθρωποι «ζεσταίνονται» από την παρουσία της και η ψυχή δεν θα είναι τόσο αναγκασμένη από αυτούς τους γοητευτικούς βασιλιάδες και τις βασίλισσες των μαζών. Στην πραγματικότητα, μπορεί να είναι εδώ για να αμφισβητήσουν ή να σκοτώσουν μερικούς από αυτούς (μεταφορικά μιλώντας).
Για τη σημερινή πανσέληνο, το πιο σημαντικό πράγμα που πρέπει να θυμόμαστε είναι ότι ο καθένας μας καλείται στις πολικότητες αυτής της δυναμικής με διαφορετικούς τρόπους και σε διαφορετικούς χρόνους. Το να ανησυχείς υπερβολικά για τη συνέπεια ή κάποια αφηρημένη ιδέα για την τέλεια ισορροπία μεταξύ τους είναι σαν να δίνεις υπερβολική προσοχή στον τρόπο που περπατάς, αντί να περπατάς απλώς. Είναι εντάξει να ανησυχείς ότι δεν σου αρέσουν. Μερικές φορές είναι πραγματικά καλό για εσάς. Είναι εντάξει να ανησυχείτε ότι δεν είστε αρκετά δημοφιλείς. Μερικές φορές είναι πολύ πιο αυθεντικό από το «να μη σε νοιάζει τι σκέφτονται οι άλλοι». Ταυτόχρονα ισχύει και το αντίθετο. Τι μπορούμε να κάνουμε λοιπόν από το να παραμείνουμε ενήμεροι για αυτές τις δυναμικές και να απολαύσουμε τη βόλτα;! Τι άλλο μπορούμε να κάνουμε από το να θυμόμαστε αυτές τις δυναμικές στις σχέσεις μας με τους άλλους; Και τι άλλο μπορούμε να κάνουμε από το να διατηρούμε καλή αίσθηση του χιούμορ και να θυμόμαστε ότι κάθε επαναστάτης χρειάζεται τον βασιλιά του και κάθε βασίλισσα χρειάζεται τον επαναστάτη της.
Προσευχή:Rebel King Over Royal City
και κόκκινο χαλιά χωρίς αίμα
Καλεί το χειμωνιάτικο κοκκινοπουλάκι
να κοροϊδέψει τη δυναστεία
των νέων σκέψεων