Σελήνη/Κρόνος και Γυναικεία Σοφία

Αλλά με κάθε σοβαρότητα, ο Κρόνος και η Σελήνη συζητούνται τόσο συχνά αρνητικά που φαίνεται σαν μια καλή μέρα για να συζητήσουμε τον πιο θετικό αρχετυπικό συμβολισμό που εμπλέκεται στις επαφές Σελήνης/Κρόνου. Το πρώτο που έρχεται στο μυαλό είναι το αρχέτυπο της γιαγιάς ή της μητριάρχης ως ιατρική γυναίκα. Αν μεγάλωσες με μια σοφή ηλικιωμένη γιαγιά, ή ακόμα και με μια πιστή αλλά με καλή διάθεση, θρησκευόμενη γιαγιά, τότε ίσως να είσαι εξοικειωμένος με τα πλανητικά σύμβολα αυτής της βραδιάς.

Στην πραγματικότητα, γεννήθηκα στα γενέθλια της γιαγιάς μου, στις 16 Ιουλίου, και έχω πολλές αναμνήσεις από τη λήψη μακροχρόνιων, χειρόγραφων επιστολών από αυτήν στο ταχυδρομείο κατά τη διάρκεια της νιότης μου. Συχνά παρέθεταν στίχους της Βίβλου στην αρχή ή στο τέλος των επιστολών της. Επιπλέον, έχω μια εικόνα της γιαγιάς μου που μου ήρθε μια φορά κατά τη διάρκεια μιας τελετής ayahuasca, μια στιγμή όπου ένιωσα την παρουσία της και την αστρολογική σημασία της κοινής ημερομηνίας γέννησής μας πολύ έντονα. Η εικόνα ήταν της να περπατά στο δάσος στη γη των παππούδων μου στο αγροτικό Μίσιγκαν, κρατώντας τη Βίβλο της στο φως του ήλιου νωρίς το πρωί. Δεν ξέρω αν την είδα ποτέ να το κάνει αυτό, αν και ξέρω ότι ήταν μέρος της πρακτικής της αφοσίωσης για πολλά χρόνια. Μια άλλη εικόνα της που μου έρχεται στο μυαλό μερικές φορές όταν τη σκέφτομαι είναι η εικόνα της να κολυμπάει στη λίμνη πίσω από το σπίτι των παππούδων μου. Κάτι που έκανε επίσης τα ξημερώματα και κάτι που ήταν επίσης, νομίζω, μέρος του τρόπου με τον οποίο ησύχασε και συνδέθηκε με τον Θεό.

Θυμάμαι μια φορά όταν επισκεπτόμουν τον παππού και τη γιαγιά μου από τη Μινεσότα, ενώ ήμουν στο γυμνάσιο. Είχα φύγει με τον καλύτερό μου φίλο εκείνη την εποχή, και μείναμε μαζί τους για μια ή δύο εβδομάδες. Επρόκειτο να μας ετοιμάσει ένα ξεχωριστό δείπνο ένα βράδυ και μας είπε να γυρίσουμε σπίτι από τις περιπέτειές μας στις έξι το βράδυ. Δεν επιστρέψαμε μέχρι τις 7 μ.μ., γιατί δεν ήμασταν τόσο ενήμεροι για την ώρα όσο θα έπρεπε. Ήταν σε δάκρυα όταν επιστρέψαμε, και δεν την είχα δει ποτέ τόσο θυμωμένη. Το βρήκα περίεργο, γιατί η μόνη άλλη φορά που θυμήθηκα ότι φοβόμουν τη γιαγιά μου ήταν όταν με αντιμετώπισε επειδή έκλεψα 20 $ από το πορτοφόλι της (πέρασα μια φάση κλοπής στο Jr High). Με είχε πιάσει να περνάω μέσα από την τσάντα της και μετά έκανε ότι δεν με είδε να το κάνω. Όταν έφτασα σπίτι στους γονείς μου (μετά από μια άλλη καλοκαιρινή επίσκεψη από τη Μινεσότα) με αντιμετώπισαν λέγοντας ότι η γιαγιά είχε τηλεφωνήσει και τους είπε τι είχε δει. Το παραδέχτηκα και της έγραψα μια επιστολή συγγνώμης, στην οποία απάντησε με μια πολύ συγχωρητική και ενθαρρυντική επιστολή. Ανέφερε μια γραφή που δεν μπορώ να θυμηθώ και μου είπε να μείνω στην ευθεία και στενή γιατί η κλοπή ήταν μια ολισθηρή κατηφόρα (ή κάτι τέτοιο).

Ήταν, με τον τρόπο της, σοφή, και καθώς μεγαλώνω και ίσως η τεστοστερόνη στο σώμα μου να ησυχάζει λίγο, είναι σαν να βλέπω τη γυναικεία σοφία παντού γύρω μου. Και αυτό που παρατηρώ είναι ότι αυτή η σοφία είναι σαφώς διαφορετική από την αντρική σοφία. Είναι πιο λεπτό, πιο ευέλικτο και υπομονετικό. Είναι πιο ήσυχο αλλά δεν του λείπει τίποτα για σταθερότητα. Όπως οι μεταξωτές κλωστές ενός ιστού αράχνης, αυτό το είδος σοφίας υποστηρίζει πολύ περισσότερα από ό,τι φαίνεται, αλλά επίσης επιτρέπει να μην περνάει κακία μέσα από την ύφανση του χωρίς να πιαστεί, να εκτεθεί ή να παραλύσει και ενδεχομένως να υπολογιστεί. Στην πραγματικότητα, σε πολλές τελετές ayahuasca, ακόμα και σε όνειρα, έχω δει τις ακτίνες της Σελήνης να απλώνονται πάνω από τη γη σαν ένα πλέγμα από προστατευτικές αλλά παγιδευτικές ίνες. Είναι ο κόσμος μας κάτω από τη Σελήνη προδοτικός ή είναι ζωογόνος; Για να είμαι ειλικρινής, ένιωσα και τις δύο αυτές ιδιότητες στη γιαγιά μου και μπερδεύτηκα με αυτό. Το αργά το δείπνο ήταν ύπουλο, αλλά η αντιμετώπιση ενός κλέφτη ήταν ήπια. Η θρησκεία έπαιξε με κάποιο τρόπο σημαντικό ρόλο στη σύγχυσή μου. Τι είναι ένας ιστός χωρίς την επιπλοκή της αράχνης και τη διπλή φύση της;