* Σήμερα ο Κρόνος βρίσκεται στις 22 μοίρες του Τοξότη και κάποια αλλαγή. Ο Κρόνος εισήλθε για πρώτη φορά στην 22η μοίρα του Τοξότη γύρω στις 7 Ιουλίου, μέσω ανάδρομου. Ο Κρόνος γυρίζει πάντα ανάδρομος ή άμεσος όταν ο Ήλιος πλησιάζει ένα τρίγωνο προς αυτόν. Έτσι, καθώς ο Ήλιος εισήλθε στον Λέοντα, ο Κρόνος άρχισε να επιβραδύνει και τελικά στάθηκε γύρω στις 25 Αυγούστου, αμέσως μετά την είσοδο του Ήλιου στην Παρθένο. Ήταν τότε στους 21 βαθμούς Τοξότη. Έτσι, από τις αρχές Ιουλίου έως τα τέλη Αυγούστου, ο Κρόνος είχε μετακινηθεί από την 22η μοίρα του Τοξότη στην 21η μοίρα. Αυτό είναι!
* Από τη στιγμή που είναι σταθμός, ο Κρόνος άρχισε σιγά-σιγά να ανεβάζει ξανά ταχύτητα στην άμεση κίνησή του. Αυξάνεται όλο και πιο γρήγορα στην ημερήσια μέση ταχύτητά του καθώς ο Ήλιος πλησιάζει όλο και πιο κοντά στη σύνοδο με τον Κρόνο. Σήμερα είναι 1η Οκτωβρίου και ο Κρόνος εξακολουθεί να κινείται στην 22η μοίρα του Τοξότη, όπου εισήλθε για πρώτη φορά στις αρχές Ιουλίου.
* Εν τω μεταξύ, ο Κρόνος κάνει τρίγωνο και εξάγωνο προς τον Δία και τον Ουρανό καθώς αντιτίθενται και τώρα χωρίζονται ο ένας από τον άλλο.
* Ίσως ένας από τους πιο σιωπηλούς παίκτες αυτής της ιστορικής δυναμικής του Δία/Ουρανού/Πλούτωνα είναι ο Κρόνος. Καθώς αυτές οι επαναστατικές δυνάμεις αναδεύονται, ο Κρόνος είναι συγκεντρωμένος, δεν κινείται, και κατά κάποιο τρόπο συντηρητικός όσο ποτέ, ανθεκτικός ή αεικίνητος όπως πάντα, λέγοντας «όχι ακόμα» ή «όχι τόσο γρήγορο» σε κάθε αλλαγή που προσπαθούμε να εφαρμόσουμε.
* Ο Κρόνος έχει να πει περισσότερα από τη λέξη, "όχι", φυσικά. Η δέσμευση του Κρόνου ανά τρίγωνο και εξάγωνο με τον Ουρανό και τον Δία υποδηλώνει, για παράδειγμα, ότι το είδος της ανάπτυξης, της επέκτασης και της επανάστασης που συμβαίνει αυτή τη στιγμή περιλαμβάνει μια μακρά και αργή διαδικασία δομικής αλλαγής, δομικής αποσύνθεσης και επανένταξης.
* Έχετε ποτέ καθίσει αναπαυτικά και παρακολουθείτε καθώς κάποιο κάρμα, κάποια συμπεριφορά, κάποιο μοτίβο στη ζωή σας διαλύεται σιγά σιγά, ένα αργό και αγωνιώδες κομμάτι κάθε φορά; Αναγνωρίζετε τις αλλαγές που πρέπει να γίνουν, αλλά αναγνωρίζετε επίσης ότι αυτές οι αλλαγές δεν μπορούν να επιβληθούν. Οι αλλαγές θα έρθουν ως συνέπεια μετά την άλλη, μέχρι να μην υπάρξει άλλη επιλογή. Η αλλαγή έχει καταστεί απαραίτητη.
* Ο Κρόνος είναι η αναγκαιότητα της αλλαγής. Η μακρά, αργή, σκληρή αναγκαιότητα απώλειας ή απόφασης ή αλλαγής προσέγγισης. Ο Κρόνος στο μείγμα αυτού που συμβαίνει αυτή τη στιγμή μας προσκαλεί να κάνουμε σμίκρυνση και να παρακολουθήσουμε καθώς τα μοτίβα αποσυναρμολογούνται το ένα μετά το άλλο ή καθώς ο υγιής νέος χτίζεται ένα οδυνηρό τούβλο τη φορά.
* Δεν είναι εκπληκτικό που μπορούμε μερικές φορές να βλέπουμε κάτι στη ζωή μας να καταρρέει, μια μέρα τη φορά, έναν μήνα τη φορά, έναν χρόνο τη φορά, γνωρίζοντας ότι είστε κάπως ανίσχυροι να κάνετε κάτι άλλο από το να ζήσετε μέσα από την αργή, δομική αποσύνθεση; Αλλά άλλες φορές είναι σαν να μας δίνουν ένα προσάναμμα και ένα σπίρτο και να μας καλούν να τα κάψουμε όλα, γρήγορα και σχεδόν αβίαστα, ίσως και ένδοξα;
* Ένας από τους κύριους λόγους που σπουδάζω αστρολογία, ένας από τους λόγους που με κάλεσε αρχικά, είναι ότι η αστρολογία δεν είναι απλώς μια μελέτη της μοίρας ή του πεπρωμένου. Είναι μια μελέτη της γλώσσας του χρόνου. Αν μελετήσουμε τον τρόπο με τον οποίο πραγματοποιούνται οι αλλαγές, σε διαφορετικές εποχές του χρόνου, τότε αναγνωρίζουμε ότι ο χρόνος είναι πολύπλευρος. Υπάρχουν διαφορετικά είδη χρόνου, διαφορετικές εποχές του χρόνου, διαφορετικές αισθητικές ιδιότητες που τυλίγονται στα ποτάμια του χρόνου. Ο Κρόνος ως ένας από τους πλανήτες του χρόνου μας προσκαλεί να κάνουμε σμίκρυνση και να δούμε τη βραδύτητα που έχτισε τη δομή και τη βραδύτητα που τη διαλύει, ένα απαραίτητο τούβλο μετά το απαραίτητο τούβλο.
* Είμαι εντυπωσιασμένος από τον τρόπο που ο χρόνος παίζει και με την αίσθηση της ταυτότητάς μας. Για παράδειγμα, μερικές φορές λέμε στον εαυτό μας:«Δεν θα είμαι ο καλύτερος εαυτός μου μέχρι να τελειώσει αυτή ή εκείνη η εποχή της ζωής μου. Μέχρι να φύγω από αυτή τη δουλειά ή από αυτή τη σχέση, ή μέχρι να γεράσω, ή μέχρι να καταφέρω αυτό το πράγμα στο οποίο δουλεύω». Έχουμε συνεχώς επίγνωση του εαυτού μας ως κάτι εντελώς διαφορετικό από ό,τι έχουμε μπλέξει, και όμως δεν θα επιτρέψουμε στον εαυτό μας να φτάσουμε στη δική μας ετερότητα έως ότου η δουλειά του χρόνου μας κερδίσει το δικαίωμα να πούμε ότι φτάσαμε στην ετερότητα . Το πρόβλημα εδώ είναι ότι πιστεύουμε ότι ο χρόνος είναι γραμμικός. Πιστεύουμε ότι υπάρχει αρχή, μέση και τέλος. Τι συμβαίνει όμως αν σκεφτούμε ότι ο ίδιος ο χρόνος δεν τελειώνει ποτέ; Τι συμβαίνει όταν αναλογιστούμε ότι όλα τα γεγονότα στο χρόνο είναι απλώς οικοδομικές κατασκευές των οποίων η φυσική μοίρα είναι να καταρρεύσει τελικά; Η αναμονή μας γίνεται αιώνια…. ή η αιωνιότητα λάμπει μέσα από την αναμονή….
Προσευχή:Λάμψτε το αιώνιο φως, την ελπίδα, την ειρήνη, τη γνώση και την αγάπη σας, μέσα από τις κοιλάδες του χρόνου. Μακάρι να φτάσουμε στην ετερότητά μας, ακόμα κι όταν βλέπουμε αυτοκρατορίες να χτίζονται και αυτοκρατορίες να παρακμάζουν.