W przypadku Słońca w Wodniku doświadczamy obecnie wszystkich cech outsidera i rewolucjonisty. Słońce w Wodniku to te wyjątkowe doświadczenia, które nas indywidualizują, a jednocześnie odcinają od status quo. Chodzi o ten niezręczny, ale magiczny proces stawania się bardziej wyjątkowymi sobą, jednocześnie odczuwając piętno odróżnienia od stada. Co takiego jest w nas samych, co obecnie się zmienia lub domaga się twórczej rewizji lub rewolucji? W jakich obszarach naszego życia nagle czujemy się jak obcy… nagle czujemy się, jakbyśmy byli na obrzeżach lub na peryferiach… nawet na mrozie? Bardzo ważne jest, abyśmy każdy z nas nauczył się, jak odejść od ciepła miejsc, w których się mieścimy, gdzie mamy swoje miejsce i ludzie znają nasze imię. Czasami zdarza się to w drobny sposób… jak pójście do kina z przyjaciółmi i odejście głęboko zaniepokojone lub poruszone nowymi pomysłami… coś kłębi się w środku, podczas gdy twoi przyjaciele mówią takie rzeczy jak:„Co powinniśmy jeść… człowieku, który był tylko dziwny film.” Innym razem dzieje się to na gigantyczne sposoby… jakiś poważny zwrot lub zwrot wydarzeń w twoim życiu sprawia, że nagle czujesz się jak obcy… unosząc się 20 stóp nad każdą interakcją, w której się znajdujesz… zmieniony do rdzenia, ale jeszcze nie uziemiony.
Teraz, gdy światło Księżyca przybierało na sile od nowiu, nabierało mocy i rozpędu, w związku z tym „zewnętrznym” motywem narastał specyficzny temat. Nasza wskazówka co do tego, co pociąga za sobą ten temat i o co toczy się gra, jest konstelowana przez wizerunek Byka, Byka. W jaki sposób próbujemy dokonać ważnych zmian, podczas gdy jakiś element naszego życia, związków lub osobowości trzyma się czegoś zbyt prostego lub czegoś uporczywie pięknego? Gdzie jest w nas byk o grubych łapach, mówiący:„To za dużo pracy w tej chwili. To nie jest ani zbyt spokojne, ani łatwe”. Gdzieś w naszym życiu buntownik próbuje przekonać krowy, żeby wysiadły z tyłka, ale krowy uparcie przeżuwają, przekonane, że życie nie jest bardziej złożone niż szarlotka, kowboje i sklepy z antykami. Może nawet nadciąga burza, ale buntownik wygląda trochę dziwnie, nie tak łatwo ani spokojnie, nie tak stabilnie ani prosto, więc nieufność krów zwycięża:„Nigdzie się nie wybieramy, dziwaku. Niech to będzie miłe i łatwe.” Wkrótce krowa oczywiście zacznie padać, ale nawet wtedy jest bardziej prawdopodobne, że krowa zachowa proste wyjaśnienie, zamiast zwracać się do buntownika, aby powiedzieć:„Przepraszam, że powinienem był potraktować cię poważnie”.
Z drugiej strony możemy odwrócić przepływ w przeciwnym kierunku. Gdzie jest w nas buntownik, który musi usiąść i powąchać róże? Zdenerwowany outsider, który potrzebuje tygodnia na farmie? Punk rocker, który musi zmyć błyszczący makijaż w rzece i wrócić do prostych prawd:nagie ciało i skóra, nie ma dokąd iść i nic do udowodnienia, pies podąża za tobą do domu. Czasami buntownik w nas musi pogodzić się z faktem, że żadne indywidualizowanie nie sprowadzi człowieka z powrotem do rajskiego ogrodu. W rzeczywistości ogród jest zawsze wokół nas, kiedy przestaniemy komplikować sprawy… po prostu zakorzenić się, zamknąć i zadomowić się w synu.
Zawsze są ludzie, którzy wtedy zadają pytanie, „Więc jak osiągnąć równowagę między tymi dwoma znakami?” Ale to pytanie faworyzuje potajemnie jeden z dwóch znaków. Kwestia równowagi np. w przypadku Byka i Wodnika jest prawdopodobnie bliższa Bykowi niż Wodnikowi. Byk jest znakiem rządzonym przez Wenus, a Byk lubi harmonię, łatwość i wdzięk. Byk znajduje w tych rzeczach poczucie kontroli i władzy, więc chociaż kwestia równowagi wydaje się neutralna, faworyzuje Byka bardziej niż Wodnika, którego rządzące planety (Uran i Saturn) bardziej dotyczą dynamizmu między strukturami i ich nagłych załamań lub rewolucje. Musimy tylko przez chwilę wyobrazić sobie, że równowaga nie jest obiektywna. Niektórzy ludzie myślą o równowadze jako o rodzaju uniwersalnego wyrównywacza… sprawiedliwości, której wszystkie istoty i wszystkie rzeczy powinny naturalnie pragnąć lub której wszystko z natury pragnie… ale prawda jest taka, że równowaga i uczciwość niekoniecznie są sprawiedliwe i nie zawsze są pożądane. Czasami wezwanie do równowagi jest jak ultrakonserwatywna grupa strategicznie żądająca, aby grupa protestujących pracowała nad herbatą i podpłomykami, zamiast maszerować i demonstrować na ulicach.
Więc zapomnijmy o równowadze między tymi dwoma znakami na razie, a zamiast tego zmieńmy nieco pytanie. „Jak negocjujemy te bardzo różne siły?” Cóż, znowu. Negocjacje są takie wenusjańskie, prawda? Co takiego jest w nas, że potrzebuje wszystkiego, aby cały czas się dogadywać? Głos zadający te pytania i głos odpowiadający na te pytania są teraz bardzo podobne do Wodnika i Byka. Nie chodzi o to, aby rozwiązać cokolwiek tak bardzo, jak po prostu o bycie świadomym natury tych archetypów w tej chwili.
Czasami nie chodzi o harmonizację lub równoważenie i niekoniecznie o konflikcie lub kto wygrywa. Istnieje „pomiędzy” tygrysem zmierzchu. Mając świadomość tej dynamiki, ich odwiecznych twarzy, ich niemożliwych do pogodzenia, zwierzęcych dystansów, ich sekretnych strategii i narzekań na siebie nawzajem, możemy dojść do wniosku, że każda sytuacja, z którą mamy do czynienia, wymaga naszej uważnej uwagi i szczególnego uczestnictwa. Po której stronie konfliktu jesteśmy teraz wezwani? W jakim celu? Czy harmonia jest możliwością, czy tylko straszliwym pacyfikacji boskiej walki? Jaki jest wybór chwili, niezależnie od tego, czy obie strony wyjdą jednakowo, czy nie?
„Hermeneutyka sytuacyjna” to wyrażenie, które lubił używać James Hillman, i wymaga, abyśmy przestali widzieć przeciwieństwa jako abstrakcyjne problemy, które wymagają rozwiązania lub zrównoważenia od samego początku. Myśląc o przeciwieństwach jako problemach, które wymagają rozwiązania, już wyrażamy pewną formę uprzedzeń… mianowicie stronniczość postrzegania przeciwieństw jako problemów. Podobnie jak Byk, który ma tendencję do postrzegania wszystkiego, co niewygodne, jako problemu, który należy uspokoić lub odmówić… lub jak boski buntownik, który postrzega wszystko, co uspokajające jako z natury kontrolujące… nie możemy zmienić bogów, ani nie możemy zmienić charakteru ich relacji z każdym z nich. inny. Zamiast tego możemy nauczyć się odnosić się do bogów i poznać sekretne lokalizacje ich poszczególnych świątyń oraz preferowane przez nich ofiary. Możemy dowiedzieć się, która świątynia którego boga jest właściwą świątynią w danej chwili, biorąc pod uwagę to, kim jesteśmy i co porusza się w naszych duszach. Ma to na celu, aby zarówno byki, jak i nosiciele wody stały się prawdziwymi psychicznymi istotami w naszym życiu, a nie tylko abstrakcyjnymi reprezentacjami naszych najbardziej niewyobrażalnych problemów.
Modlitwa:pomóż nam znaleźć tajne świątynie i dokonać odpowiednie oferty