W eseju zatytułowanym „Imagination is Bull” James Hillman napisał:„W konfrontacji z wielką zwierzęcą mocą, czy to w postaci rzeczywistego zwierzęcia, czy animowanego obrazu, my w nasza kultura rzadko mu się kłania, śpiewa lub tańczy na jego cześć, ani nawet nie uciekamy, by się ukryć. Naszym zwykłym ruchem jest raczej interpretacja. Mamy hermeneutyczną różdżkę, która sprawia, że siła odchodzi, przekształcając ją w znaczenie. Nasz nowoczesny rytuał przebłagalny polega na wyszukaniu słowa „byk” w słowniku symboli. Byk rozpuszcza się w „księżyc”, „ojciec”, „płodność”, „grzmot”… i przyjmuje imiona od gaelickiego, przez hebrajski, po łacinę i urdu, gromadząc więcej mitycznych opowieści w miarę naszych badań. Cywilizowani mężczyźni i kobiety w instytutach humanistycznych i kulturalnych spotkali byka z własnym rodzajem byka:co mówią o byku. W końcu mit jest tym, co mówi się o tym, co się mówi:byk o byku. Co ten byk nam mówi o byku?”
Jednym z powodów, dla których uwielbiam ten fragment, jest to, że tak wymownie opisuje on dychotomię Taurea. Wyobraźnia w całej swej płodności jest tak realna, ziemska i zmysłowa jak Byk. Zauważam to, kiedy zabieram moją czteromiesięczną córkę na spacer po naszej ziemi. Gdy idziemy przez drzewa w cieniu, promienie światła przebijają się przez świeże zielone pąki, strużka wody wpada do naszego małego, nieśmiałego stawu w pobliżu starej szopy i widzę pełne zdumienie na jej małej twarzy, jestem świadkiem substancja wyobraźni. Tak namacalne, że nazywamy to „obecnym”. Nie w sensie jakiejś wszechobecnej, pojedynczej substancji, ale w sensie wielu tekstur i zapachów mieszających się i poruszających, pływających jak gdyby przez pierwsze wiosenne powietrze, jakim kiedykolwiek będzie oddychać.
Byk ma sposób, aby wyobraźnia była tak prosta, ożywiona, urocza i „prawdziwa”. Byk to Wenus rządzona, ale ziemista, pachnąca, ale stabilna, solidna, ale młodzieńcza.
Z drugiej strony Byk reprezentuje również upartą stałość naszej wyobraźni. Tendencja do myślenia, że nasza wyobrażeniowa wizja czegokolwiek i wszystkiego jest „prostą” prawdą, „praktyczną” prawdą lub „ziemskim” wynikiem końcowym. Ta wersja Byka może postrzegać wyobraźnię jako wszystko, co odbiega od tej dolnej linii… nazywając takie odstępstwo niepraktycznym, fantazyjnym, urojonym lub pozbawionym treści. Krzyczą „Gówno byk!” nie zdając sobie sprawy, że substancja czegokolwiek, bez względu na to, jak fizyczna, ziemista, nawykowa, stała lub prosta w wyglądzie, jest już gorącym, czarnym materiałem wyobraźni… tak bogata, ciemna i fundamentalna jak nawóz… tak „prosta” jak stos parującego „bzdura”.
Tak samo jest z Bykiem. Byk jest prostym, afirmującym życie, ożywiającym życie, podtrzymującym życie strumieniem wyobrażeniowego piękna w świecie przyrody. Sama „materiał” wyobraźni. Ale Byk odzwierciedla również tendencję do dosłowności materii wyobraźni… do zapomnienia o samej wyobraźni w jej najprostszych i najbardziej oczywistych formach:roślinach, zwierzętach, zapachach, smaku, dotyku, wzroku, dźwiękach.
Warto również zauważyć, że czasami wenusjańskie marzenia o Byku stają się plastikowe, podobnie jak ludzie, którzy wypowiadają słowo „wyobraźnia” tyle razy, że czuje się jak sklep z pamiątkami dla dzieci, wypełniony drogie drobiazgi po prostu wzywając twoje imię. Wykorzystana w ten sposób wyobraźnia sama w sobie staje się pustym słowem, ironicznie wskazującym raczej na martwotę niż fantazję, głębię czy różnorodność.
Kiedy Hillman mówi, że mamy tendencję do patrzenia na rzeczy, a następnie wydobywania lub dekodowania ich głębszego znaczenia, mówi o tej samej tendencji, że musimy zabić trwającą wyobraźnię siłę zjawiska… bierzemy rzeczy zbyt dosłownie i hamujemy przepływ wyobraźni, czy też robimy góry z kretowisk w imię WIĘCEJ wyobraźni. Oczywiście Hillman jest pod tym względem swego rodzaju antyplatonistą i wielu filozofów nie zgodzi się z jego punktem widzenia. Bez względu na to, czy zgadzamy się z filozofią psychologii Hillmana, czy nie, ma on rację mówiąc, że nasza skłonność do ciągłego dekodowania lub interpretowania doświadczenia okrada duszę z czegoś ważnego. Ale co? Z czego nas okrada? A odpowiedź:okrada duszę z tego gówna. Bogate, mroczne, prawdziwe i totalne bzdury.
Modlitwa:Pomóż nam poczuć byka w naszym gównie w tym sezonie Byka!