Περισσότερα για το τετράγωνο t Αφροδίτης/Κρόνου/Ποσειδώνα.
Το Η λέξη «επιστημολογία» προέρχεται από το ελληνικό «επιστημ» που σημαίνει «γνώση ή γνωριμία με κάτι». Σημαίνει επίσης, «ικανότητα ή εμπειρία». Προσθέστε την "λογία" και θα έχετε κάτι σαν, "τη μελέτη της γνώσης, των δεξιοτήτων και της εμπειρίας". Δυστυχώς, οι περισσότεροι άνθρωποι μιλούν για την επιστημολογία με καθαρά φιλοσοφικούς όρους, ως «τη μελέτη της γνώσης», και ακόμη χειρότερα το «επιστήμη» μέρος της λέξης περιορίζεται στο πιο αναλυτικό ηχητικό συστατικό της, τη «γνώση».
Αλλά ακόμη και με την επιστήμη ή τη μελέτη της «γνώσης», γενικά δεν αναγνωρίζουμε τη βαθύτερη και πιο μυστηριώδη απήχηση της λέξης που είναι το αντικείμενο/αντικείμενο μελέτης. Η λέξη γνώση έχει μια ποικιλία συσχετισμών ρίζας, συμπεριλαμβανομένης της «τιμής σε κάτι ανώτερο ή λατρείας» και ακόμη πιο ενδιαφέροντος, «να έχει σεξουαλική επαφή με».
Έτσι, χρησιμοποιώντας αυτές τις βαθύτερες έννοιες ως οδηγό μας για Αυτή τη στιγμή, τι μπορούμε να πούμε για τις «θεωρίες της γνώσης» μας ή για να το θέσω πιο απλά, τα «πιστεύω» μας; Θα μπορούσαμε να πούμε ότι κάθε σύνολο πεποιθήσεων, κάθε κομμάτι γνώσης που κουβαλάμε, είναι σε κάποιο βαθμό η αποσταγμένη ή σπάνια έκφραση των εμπειριών μας. Ξένος:όποια γνώση κουβαλάμε είναι και σεξουαλική εμπειρία. Οι γνώσεις και οι πεποιθήσεις μας αντικατοπτρίζουν το είδος της «συναναστροφής» που έχουμε με τον κόσμο:περιβάλλοντα, άνθρωποι, πολιτισμός, γεωγραφία, φυλή, θρησκεία, φύλο κ.λπ.
Η περιέργειά μας να μάθουμε περισσότερα για άλλοι άνθρωποι, άλλα μέρη του κόσμου, άλλες πεποιθήσεις, άλλοι τρόποι να βλέπεις, να κάνεις ή να πιστεύεις, είναι επίσης σεξουαλική περιέργεια. Το να γνωρίζουμε οτιδήποτε συνεπάγεται μια οικειότητα που δεν μπορούμε παρά να βιώσουμε ως σεξουαλική, έστω και μόνο σε ψυχικό επίπεδο.
Αυτή τη στιγμή, πολλές από τις σχέσεις μας αντανακλούν τη φύση των πεποιθήσεών μας ή γνώση…τις συσσωρευμένες εμπειρίες, οι διαφορές ή οι ομοιότητές τους, οι οποίες με τη σειρά τους αντανακλούν διαφορετικούς σεξουαλικούς προσανατολισμούς, στυλ, αισθητικές αξίες ή περιέργειες.
Είμαστε τόσο γαντζωμένοι στο κομμάτι OLOGY της επιστημολογίας, που ξεχνάμε ότι η εμπειρία, οι βαθιές σεξουαλικά οικείες εμπειρίες με τον κόσμο γύρω μας, είναι αδιαχώριστες από τις λογικές ή διανοητικές συγκρίσεις μεταξύ «συστημάτων γνώσης ή πεποιθήσεων». Στην πραγματικότητα, είμαστε τόσο κολλημένοι με το κομμάτι OLOGY που πολλοί άνθρωποι το πετούν από το παράθυρο. "Τι πιστευεις?" ρωτάμε κάποιον. Και λένε, «Λοιπόν, είμαι πνευματικός δεν είμαι θρησκευόμενος», που είναι ένας τρόπος να πει, «Το μυαλό και το σώμα μου είναι σεξουαλικά οικεία με πολλές ιδέες και εμπειρίες, και αν τα βάλω σε ένα συγκεκριμένο σύστημα θα έκλεινε την πόρτα περισσότερες από αυτές τις εμπειρίες, επομένως είμαι πνευματικός, αλλά δεν είμαι θρησκευόμενος. όταν βλέπουν ή σκέφτονται, οι περισσότεροι γνέφουν και χαμογελούν γιατί ο καθένας μας «αναγνωρίζει» ότι αυτές οι έννοιες που περιλαμβάνουν όλα είναι απλώς περισσότεροι τρόποι για να τιμήσουμε τη βιωματική φύση της ψυχής…την αγάπη ή την αγάπη για τη ζωή.
Το πρόβλημα με όλα αυτά (όχι ότι είναι πάντα πρόβλημα) έρχεται όταν σκεφτόμαστε το γεγονός ότι τόσες πολλές από αυτές τις δηλώσεις πίστης ή γνώσης που περιλαμβάνουν όλα αυτά προέρχονται από μια υπερβολικά διχοτομημένη άποψη των ίδιων των διχοτομιών. Επειδή δεν θέλουμε να κλειστούμε στη διαρκή αγάπη για την εμπειρία (με τον τρόπο που νιώθουμε ότι δημιουργείται η πραγματική γνώση), αντιδρούμε πολύ έντονα στην ιδέα των συστημάτων ή των θεωριών γνώσης όλοι μαζί. Είναι δεδομένο ότι αυτό συμβαίνει συνήθως επειδή τόσες πολλές θεωρίες ή συστήματα γνώσης ΑΡΝΟΥΝΤΑΙ τη συνεχιζόμενη βιωματική φύση της αλήθειας, αλλά παρόλα αυτά τείνουμε να αντιδρούμε σε αυτά τα άκαμπτα συστήματα κλείνοντας τη φαντασία μας στην αξία ή την ομορφιά τέτοιων συστημάτων σε γενικές γραμμές.
Είναι κάπως σαν να λέμε, «Ακριβώς επειδή η μονογαμία μπορεί να είναι μια πραγματικά άθλια θεσμική μορφή σχέσης, δεν σημαίνει ότι είναι άχρηστη ή κακή. Ακριβώς επειδή τα συστήματα γνώσης ή αλήθειας είναι συχνά κατασταλτικά, δεν σημαίνει ότι είναι ΜΟΝΟ κατασταλτικά. είναι ένας άλλος τρόπος να πούμε «εγωισμός» ή «άμυνα». Το να μένεις «all inclusive», μερικές φορές μοιάζει περισσότερο με «το δόγμα της αδιαφορίας ή της απάθειας».
Δεν είναι αλήθεια ότι ο Πικάσο αφοσιώθηκε στο χρώμα «Μπλε» για μια λαμπρή στιγμή της ζωγραφικής του καριέρας ? Χέμινγουεϊ η απλή πρόταση; Ο Bowie στον Ziggy Stardust; Πρίγκιπας στους μάρτυρες του Ιεχωβά; Η Dickinson στη σοφίτα της; Ή η Μαντόνα στην παρθένα και την πόρνη;
Δεν είναι δυνατόν να αφοσιωθείς πολύ βαθιά σε κάποιον, κάτι, κάποιο τρόπο να δεις ή να γνωρίσεις, χωρίς να αρνηθείς τη συνεχή και ριζικά ανοιχτή φύση της εμπειρίας; Δεν βλέπουμε το παράδοξο παντού γύρω μας και δεν υπάρχει κάτι αναζωογονητικό στη γνωσιολογική δέσμευση; Δεν θαυμάζουμε επίσης δηλώσεις πεποιθήσεων, δεσμεύσεις σε σχολές σκέψης ή παραδόσεις, δόγματα, δόγματα, καταγωγή, μαθητεία, ειδικότητες, στυλ και θέματα;
Δεν ξεκαθαρίζουμε τελικά τα γούστα, τις ανάγκες μας , και οι ικανότητες ανάμεσα στα φύλλα της ζωής;
Η απέχθεια που τρέφουν συχνά οι άνθρωποι για την πολυαμυπάθεια (δεν προσπαθώ να επιλέξω τώρα την πολυαμυπάθεια) είναι η ίδια απέχθεια που τρέφουν οι άνθρωποι για την οικουμενικότητα ή την ενότητα. Ενώ λειτουργεί για μερικούς ανθρώπους, υπάρχει επίσης περίεργο δόγμα ή επιμονή στο «ριζικά ανοιχτό και χωρίς μονογματικές δεσμεύσεις κανενός είδους», που τρίβει τους ανθρώπους με λάθος τρόπο, όπως το άτομο με το οποίο κοιμάσαι που σε κάνει να νιώθεις ότι είσαι απλά ένα άλλο άτομο σε έναν μακρύ κατάλογο γαλουχιών που είναι ως επί το πλείστον απρόσωπα.
Οι πνευματικές και πνευματικές μας δεσμεύσεις ζητούν να γίνουν από τον τόπο της φυσικής επιλογής…από τα πιο οργανικά και ψυχικά μέρη που αναρρώνουν σε σχήματα και χρώματα και στυλ… εξίσου αισθητική όσο και «πιστεύω». Όπως τα μπλε του Πικάσο ή τα σουτιέν με μαχαιρώματα με κώνο της Μαντόνα τη δεκαετία του '80. Η οικουμενικότητα δεν είναι πάντα η απάντηση γιατί η οικουμενικότητα είναι σαν μια διανοητική (και όχι αισθητική) απόρριψη ενός μη αισθητικού τρόπου ύπαρξης.
Η αλήθεια είναι ότι μας αρέσει να ξαπλώνουμε στο κρεβάτι με κάποιους θεούς περισσότερο από οι υπολοιποι. Μερικές ιδέες μας διεισδύουν περισσότερο από άλλες. Κάποιοι σαγηνεύουν και μας βγάζουν το νοητικό παντελόνι περισσότερο από άλλους. Κάποιοι μας κρατούν και μας γαλουχούν περισσότερο από άλλους. Δεν μπορούμε να αποφύγουμε αυτή τη διαδικασία διαφοροποίησης αν θέλουμε να αναπτυχθούμε στην αλήθεια. Γιατί η αλήθεια είναι σαν την ανάπτυξη των χιλίων φτερών και των χρωμάτων της ουράς ενός μόνο παγωνιού. Η αλήθεια μεγαλώνει και αλλάζει συνεχώς, και οι δεσμεύσεις για συγκεκριμένες αλήθειες, ειδικά αυτές που φυσικά αποκλείουν άλλες, είναι εξίσου σημαντικές για την εξατομίκευση της ψυχής με οποιαδήποτε δήλωση πίστης που περιλαμβάνει όλα τα στοιχεία.
Αυτή τη στιγμή είμαστε κοιτάζοντας ο ένας με τον άλλον και μπορεί να υπάρχει οποιαδήποτε από αυτές τις ερωτήσεις ή ανησυχίες:
* Γνωρίζετε τα ίδια πράγματα που ξέρω κι εγώ και είναι αυτό κάνει ή χαλάει;
* Είμαστε ικανός να δημιουργήσει μια συμβατή πραγματικότητα;
* Είμαστε σεξουαλικά συμβατοί στο βαθύτερο επίπεδο;
* Είναι αυτό το περιβάλλον αρκετά διεγερτικό για την ψυχή μου;
* Έχω αρκετή πίστη, χρειάζομαι περισσότερα , ή η αμφιθυμία μου είναι μια χαρά;
* Με βλέπει πραγματικά ή με βιώνει όπως είμαι;
* Είμαι επιθυμητός ή επιθυμητός ακριβώς όπως είμαι;
* Με ποιους τρόπους αλλάζουν οι πεποιθήσεις μου με βάση τις νέες εμπειρίες που έχω;
* Ποιους συμβιβασμούς είμαι διατεθειμένος να κάνω στις σχέσεις μου με βάση αυτά που πιστεύω ή όσα με οδήγησαν οι εμπειρίες μου να εκτιμήσω;
* Τι μου λείπει ή τι λαχταρώ όσον αφορά τις συζητήσεις ή τις σχέσεις που συμβαίνουν στη ζωή μου αυτή τη στιγμή;
Προσευχή:Η δέσμευση δεν είναι κάτι που μπορεί να σταματήσει τις νέες εμπειρίες. Η δέσμευση είναι ένα είδος εμπειρίας από μόνη της. Βοηθήστε μας να το καταλάβουμε αυτό και οδηγήστε μας προς τις βαθύτερες δεσμεύσεις της ψυχής μας αυτή τη στιγμή.
η εικόνα είναι ευγενική προσφορά του Creative Commons:https://www.flickr.com/photos/pinkcotton/