Co za ciekawy czas na omówienie spraw korony, przywództwa, statusu, dominujących ludzi, wyobrażenia Jaźni i wszystkich tych rzeczy, które wynikają z naszej odwagi i naszego ego. Kiedy koronawirus nas zamyka, pokazując nam, że potrzebne są nowe sposoby radzenia sobie z rzeczywistością i prezentowania się światu, musimy pomyśleć o symbolice tej konstelacji i o tym, jakie może być jej przesłanie.
Konstelacja w kręgu zodiakalnym
Corona Borealis lub „Korona Północna” to konstelacja osadzona w północnej atmosferze nieba, obejmująca większość Skorpiona, zaczynając od jego trzeciego stopnia. Z początkiem 2020 roku Mars dotknął końca tej konstelacji, kładąc silny akcent na mecie wszystkich powiązanych historii. Jest siedem gwiazd odpowiedzialnych za uformowanie charakterystycznego kształtu korony, a dwie najjaśniejsze z nich są obserwowane na 9. i 12. stopniu Skorpiona. Czas pokaże, że cała pandemia w jakiś sposób daje najjaśniejsze wskazówki i intensywnie wpływa na ludzi z osobistymi punktami, kątami, Księżycem lub szybkimi planetami na tych stopniach lub w dokładnym aspekcie osobistych punktów z nimi.
W związku z tym interesujące jest obserwowanie noworocznego horoskopu dla Wuhan w Chinach, gdzie Księżyc został znaleziony na 12. stopniu Ryb, w dokładnej trygonie z Alphecca, najjaśniejszą gwiazdą w konstelacji, podczas gdy Słońce tworzy się sekstyl z drugim najjaśniejszym, Nusakanem. Nazwa jego gwiazdy alfa, Alphecca, była nazwą nadaną całej konstelacji przez Arabów i oznacza „oddzielony” jako odniesienie do sznura klejnotów, które są od siebie oddzielone. Ta symbolika powinna prawdopodobnie zostać nieco bardziej przeanalizowana, ponieważ jesteśmy fizycznie oddzieleni od siebie pandemią jako sznurem klejnotów, tak jak zakrywamy twarze, jakbyśmy chcieli połączyć się z pewnymi częściami tradycji arabskich.
Mit
Mit Corony Borealis to przede wszystkim mit Ariadny , kobieta, która poświęciła lojalność swojemu ojcu dla miłości, aby pomóc zakończyć zemstę i destrukcyjne sposoby jego rządów. Król Krety Minos, ojciec Ariadny, stwierdził, że odpowiednią karą za zamordowanie jego syna przez nieznanych zabójców było to, że Ateny wysyłały co dziewięć lat siedmiu młodych chłopców i siedem młodych dziewcząt, aby nakarmili minotaura w starannie zbudowanym labiryncie. Tezeusz, który miał być głównym bohaterem opowieści, zgłosił się na ochotnika jako jeden z młodych, gdy nadszedł czas na trzeci cykl poświęcenia, z zamiarem powstrzymania horroru i pokonania potwora. Po przybyciu na Kretę Ariadna zakochała się w nim i aby uratować mu życie w labiryncie zbudowanym dla tych, którzy nigdy nie wracają, podarowała mu kłębek nici. Kazała mu przywiązać jeden koniec sznurka do wejścia do labiryntu, aby zawsze mógł wrócić jego śladem i wyjść. Używając swojego ukrytego miecza (lub w alternatywnych wersjach magicznego miecza również otrzymanego od Ariadny), zabił minotaura i zakończył lata paniki i strachu rządzone przez zemstę jej ojca. Ta część mitu jest oczywistym wyobrażeniem Marsa osiągającego wywyższenie w Koziorożcu, przy czym pierwszym krokiem jest połączenie z miejscem docelowym logiczną linią, która daje nam wiedzę potrzebną do powrotu do świata żywych, gdy dzielnie się z nim uporamy. nasze śmiertelne wewnętrzne demony (Saturn).
W zamian za jej pełne miłości uczynki i pomoc, Ariadna miała zostać jego żoną, ale zamiast tego zostawił ją na wyspie i odpłynął, gdy spała. Istnieje kilka interpretacji i powodów tego porzucenia, jedną z nich jest strach przed Dionizosem, który pragnął Ariadny dla siebie, a drugą, że Tezeusz zobaczył kobietę, która mu się bardziej podobała i postanowił z nią odpłynąć. Tak czy inaczej, odebrano jej fizyczną, ludzką miłość i uznano ją za rzecz oczywistą, wykorzystaną i niejako uboczną szkodę, wypartą i porzuconą, aby potem nawiązać jedyne możliwe połączenie – z Bogiem i Neptunem. To tam otrzymuje koronę od Afrodyty jako prezent na jej ślub z Dionizosem, a korona jest osadzona w gwiazdach, aby oznaczać ich wieczną (Boską) miłość, która leczy wszystkie rany wynikające z podstawowej, niewdzięcznej ludzkiej interakcji i instynktownego, fizycznego kontaktu.
Aby dodać do tego, Tezeusz ożenił się z jej siostrą, ale nigdy nie odnajduje szczęścia w swoich związkach i życiu miłosnym, podczas gdy ona jest ukoronowana i uwielbiona przez bogów, na co zasłużyła od samego początku.
Interpretacje i znaczenie
Opowieść o energii dawanej i odbieranej, zaokrąglonej w cykle karmy, która musi zostać odwzajemniona, gdy historie wracają do swojego początku, zemsta jest, miłość jest odwzajemniana, cienie są przezwyciężane, a nasze wewnętrzne heroiczne walki mogą czynią nas niewrażliwymi na innych. To także opowieść o poczuciu winy i porzuceniu, niedotrzymanych obietnicach, lękach, destrukcyjnych obyczajach ludzkości i poświęceniach, których nie trzeba już więcej czynić, gdy miłość daje nam narzędzia do radzenia sobie z naszymi cieniami i wydostania się z labiryntu. . Przede wszystkim jest to opowieść o wdzięczności i bezwarunkowej miłości, w której podająca dłoń kochającej jednostki ma moc ochraniać, ratować i przedzierać się przez najbardziej skomplikowane i zagrażające sprawy. Mimo że oczekiwania Ariadny nie zostały spełnione i pozornie nie dostała nic w zamian od mężczyzny, którego kochała, zostaje ukoronowana przez bogów i nagrodzona przez najwyższe autorytety jako ta, która zasługuje na szczęście. Postanowiła podążać za swoim sercem i mieć absolutną wiarę w tego, kogo kochała, a to przyniosło jej koronę, gdy ta wiara została poszerzona, aby połączyć się z Boskością.
Pamiętaj, że heroiczny akt męskości, w którym Tezeusz pokonuje pożerającą młodość bestię, nie jest obietnicą godności i szacunku wobec kobiecości. Bez jej emocji i decyzji przeciwko własnej linii rodzinnej jego poszukiwanie nie byłoby możliwe. To jej wiara w niego daje mu wszystko, czego potrzebuje do walki, a jednak uważał ją za pewnik tylko po to, by iść dalej i zostawić ją bez pożegnania. Może i jest bohaterem, ale to ona nosi koronę, i właśnie tutaj sprawy stają się trudne do interpretacji w obliczu naszych obecnych okoliczności.
Cykl i pandemia
Powiązanie trwającej pandemii z tą konstelacją i mitem jest silne. Rodzaj wirusa, którego nazwa to czerwona flaga przed nami, wydaje się być posłańcem mówiącym o niewidzialnych zdradach, kwestiach, które wymagają miłości nad ego i kobiecości nad męskością, aby miłość zwyciężyła. Prawdziwym zwycięstwem, które zasługuje na najwyższe ukoronowanie, nie jest walka Tezeusza z minotaurem (choć konieczna i bohaterska w rdzeniu), ale miłosne akty kobiecości, która ustępuje, zrozumienie, wiara i oddanie drugiemu. Bezinteresowność jest nagradzana i zwycięska, a żadna pogoń za statusem lub pozycją nie będzie owocna, jeśli nie będzie kontaktu z innymi ludźmi i odpowiedzialności wobec tych, którzy nas kochają i oddają swoją lojalność tylko po to, by utrzymać nas przy życiu. To nasz bilet z zagmatwanych labiryntów i naszych własnych wewnętrznych potworów.
Klęska Minotaura po 27 latach jego paskudnych nawyków pożerania jest istotną częścią historii, którą każdy z nas ma obecnie zadanie do rozwinięcia. Mamy do czynienia z naszą instynktowną stroną, która sprzeciwia się naszemu wewnętrznemu dziecku, głodnemu, przestraszonemu i skomplikowanemu. Jest źródłem egzystencjalnego strachu, który pochodzi z zemsty i naszego strachu przed stratą. Jest to również sygnał, że nasze cienie zostały wyzwolone, rozpoznane i pokonane darami miłości. Musimy dotrzymywać obietnic, widzieć bezwarunkowe dawanie i cenę, jaką musimy zapłacić, aby się uszczęśliwić.
Co ciekawe, dokładnie 27 lat temu, w kwietniu i maju, mieliśmy nowo wykryty zespół płucny Hantawirusa, który odebrał życie w Stanach Zjednoczonych. 23 kwietnia tego samego roku Światowa Organizacja Zdrowia ogłosiła gruźlicę globalnym stanem wyjątkowym. Zgodnie z cyklem, 9 lat później, w listopadzie, w Chinach rozpoczyna się epidemia SARS. W ciągu następnych 9 lat, w 2011 r. skupimy się na innych sprawach Księżyca (czakry serca) w związku z nadmiernymi powodziami w Tajlandii, Kambodży, Pakistanie, Filipinach, a także trzęsieniem ziemi w Japonii, które doprowadziło do licznych zgonów i ostrzeżeń przed tsunami w 50 krajach. Było to najpotężniejsze trzęsienie ziemi zarejestrowane w Japonii i czwarte na całym świecie od początku prowadzenia ewidencji.
Przed całym cyklem w 1984 roku nie zobaczymy żadnych intensywnych i światowych sygnałów dotyczących podobnych problemów. Daje to poczucie spokoju, ponieważ oznacza, że cykl się zakończył i zostanie przezwyciężony i zniknie na dobre. Z drugiej strony powinniśmy zadać sobie pytanie, co sprowadziło gniew bogów, autorytetów i wszelkiego rodzaju ojców, aby doprowadzić do tego punktu fizycznej i ekonomicznej niestabilności. Gdzie był pochowany gniew i jaka sytuacja wojenna lub śmiertelna w latach 90. doprowadziła do tak rozległego cyklu, który został teraz zaokrąglony, wraz z powrotem Saturna do sprawiedliwych rządów obok Plutona, zbieracza żyć? Kto miał sekrety, a kto w międzyczasie się zemścił?
Wpływ osobisty i odpowiedzialność Ariadny
Obserwuj lata również na płaszczyźnie osobistej, zwłaszcza jeśli istnieje silny związek twojego wykresu urodzeniowego z tą konstelacją. Wszyscy oddajemy swoją część kolektywnej atmosfery i możesz zaobserwować obecność tematu w swoim życiu, wraz z sprawiedliwym udziałem pojedynczej odpowiedzialności w zbiorowym przepływie. To oczywiście czas, by przebaczyć, zwrócić się do pracy duchowej zamiast chować urazę lub odcinać się od tych, którzy nigdy osobiście nie zrobili nam krzywdy. Dług może nie być spłacany, a jednak Wszechświat dba o siebie i opłaty na wyższym poziomie. Królowie mogą być królami, ale nie będą szczęśliwi, jeśli będą mściwi lub niewdzięczni, a wszyscy jesteśmy wezwani, by szukać wdzięczności dla tych, którzy nigdy nie musieli stanąć po naszej stronie przeciwko swoim rodzinom, kręgom społecznym i systemowi, a mimo to kochali nas wystarczająco aby to zrobić.
Z drugiej strony jest to opowieść o uwarunkowanej miłości, która musi wyrosnąć ze stanu ofiary i znaleźć spokój w kontakcie z Bogiem. Czy nam się to podoba, czy nie, Ariadne ponosiła odpowiedzialność za oczekiwania, współzależność i powiązania z mężczyzną, który nie jest jej wart, ale jest tylko narzędziem do zakończenia niektórych głęboko zakorzenionych rodzinnych cieni. Mogła poświęcić wszystko, co kiedykolwiek znała, aby mu pomóc, ale uwolnił ją od demonicznych działań jej ojca i poprowadził ją do Boga. Tak, wdzięczność działa w obie strony, nawet jeśli na początku możemy jej nie dostrzegać, i tak, prawdziwe szczęście można znaleźć tylko wtedy, gdy wierzymy w niewidzialną, niemożliwą i duchową część naszego zranionego rdzenia emocjonalnego.
Przede wszystkim wydaje się, że jest to nasza okazja, aby zobaczyć ogromną wartość tego, co dajemy kolektywowi, pokonując nasze demony i być wdzięcznym naszemu wewnętrznemu wojownikowi za jego zmagania, tak samo jak za naszą kobiecą siłę wyjść poza schematy naszej linii rodzinnej. Jest to szansa, by nie być ofiarą i nie być niewdzięcznym wobec siebie, decydując się nie zostawiać naszej wrażliwej strony w tyle. Połącz się z tobą, ponieważ o to właśnie chodzi w przesłaniu Corona Borealis, ponieważ cała miłość, którą masz, nie zależy od nikogo innego niż ty. Zanurz się, oddychaj i pozwól emocjom, aby wzmocniły wiarę, jednocześnie dziękując męskiemu tobie za jego skuteczną moc odcięcia tego, co było destrukcyjne lub splamione gniewem, aż do niesprawiedliwości.
Mając to wszystko na uwadze, pamiętaj, że nasz wewnętrzny mężczyzna nie stanie się kobietą, tak jak nasza wewnętrzna kobieta nie stanie się mężczyzną. Wszystko, co możemy zrobić, to dać im wystarczająco dużo wzajemnego szacunku i wdzięczności, aby pracowali razem dla wyższej sprawy. Ariadne mogła kierować się miłością do jednego mężczyzny, ale została poprowadzona, by położyć kres okropnościom niesprawiedliwości i zemsty na swojej drodze do Boga. Chociaż wiele oczekujemy od naszych ziemskich historii miłosnych i naszych partnerów, mogą one być jedynie narzędziami do znacznie większego uzdrowienia w naszym drzewie genealogicznym i drogach świata. Oczekiwania od innych powinny być obniżone, ponieważ wszyscy jesteśmy tylko ludźmi, ale ogólne oczekiwania mają być niebotyczne, jeśli chodzi o radość, która przychodzi na twoją drogę, jeśli zobowiązujemy się do bezinteresownego kochania i pomagania innym, bez względu na lojalność wobec rannych, których będziemy przegrać po drodze.