Oto na co zwrócić uwagę:
* Emocjonalna, szczera komunikacja
* Łączenie się, tworzenie wielkich planów, tworzenie wizji
* Próba ocalenia lub odkupienia kogoś lub czegoś
* Ofiarowanie siebie w samopoświęceniu innym, zdrowym czy niezdrowym?
* Umiłowanie świętych rzeczy, słów, dźwięków
* Piękna sztuka, która przemawia do większego celu lub przesłania
* Wyobraźnia, wiara i przyjaźń
* Święta przysięga, przysięga lub obietnica
* Radość ze słuchania duszy
* Dusza przemawiająca pięknymi obrazami
* Rozpuszczenie czegoś lub kogoś
* Rozmycie się, blaknięcie lub zatopienie pomysłu
* Fałszywi prorocy, spełnienie, słodycz kontra rzeczywistość
* Uczucie słodkiego przytłoczenia
* Przecenianie wartości pomysłu
* Przekręcanie pomysłów, słów, myśli zgodnie z naszymi pragnieniami
* Zdrowa vs niezdrowa ekspresja seksualna
* Plotka vs prawdziwa mowa
* Zdobywanie czegoś za pomocą poczucia winy lub manipulacji
* Dawanie z oczekiwaniami att ból
* Wolna miłość z konsekwencjami, które usidlają
* Bezpodstawna sentymentalizm
* Kiedy znajdujemy się w sytuacji prawdy, wiary i otwartej wymiany zdań z innymi ludźmi, zawsze istnieje pokusa, aby spróbować sprawić, by uczucie tej wymiany trwało wiecznie przez „robienie czegoś w tej chwili”. Często staramy się podjąć zdrową i pełną miłości wymianę i przekształcić ją w przyszłą korzyść materialną lub staramy się utrzymać lub uchwycić miłosną wymianę, starając się powtórzyć to doświadczenie. Tak łatwo zapominamy, że w pierwszej kolejności nie byliśmy twórcami chwili, a jedynie uczestnikami, instrumentami, na których grały dźwięki znacznie starsze niż te skromne i tymczasowe ciała. Zapominamy, że „wszystko zostało zrobione wcześniej, a nawet więcej!” Trudno sobie wyobrazić, że każde błogosławieństwo, jakiego doświadczamy, doświadczamy dzięki łasce, z powodu jakiejś niesamowitej chwili bycia wystarczająco otwartym, by słuchać, słuchać, widzieć i otrzymywać. Tak szybko tracimy kontakt z tą niewidzialną ręką, która rozgrywa każdą sytuację, w której „się znajdujemy”.
Modlitwa:Obyśmy nie tracili kontaktu z Twoimi rękami. Uczyń nas swoimi instrumentami. Daj nam uszy, aby usłyszeć dźwięki, które przez nas grasz. Naucz nas być czułymi na te piękne świątynie… w każdej chwili wewnętrzne sanktuarium.