W nocy miałem sen, który sugerował mi, że symbolika przebudzonego zegara jest nie tylko osobista, ale także archetypowym narzędziem nauczania, rodzajem synchronicznego szkieletu klucz, zachęcając do głębszego zrozumienia znaczenia pozycji Merkurego i Saturna na niebie w tej chwili.
Oto kilka rzeczy do przemyślenia:
* Często mówimy o przebudzeniu w życiu duchowym. Przebudzenie jest czymś związanym z pojęciem wyzwolenia z niewoli lub iluzji nieświadomości. Tak o tym mówimy. Dziś rano, gdy zastanawiałem się, czy obudził mnie dźwięk bijącego zegara, coś starego i pochodzącego z przeszłości, ale na nowo odmienionego przez drżenie fundamentów ziemi, znalazłem drogę do tego fragmentu Uddhava Gity, rozważanego być ostatecznymi naukami Kryszny.
„Ani zniewolenie, ani wyzwolenie nie są prawdziwe. Podlegając gunom – trzem granicom natury, umysł myśli o sobie teraz jako związany, teraz jako wolny. Ale ponieważ te granice są same w sobie iluzoryczne, powiadam wam, nie ma ani zniewolenia, ani wyzwolenia. W nocy, kiedy ktoś śpi, a umysł zastanawia się nad dniem, nazywamy to snem. Podobnie smutek i radość, życie i śmierć i ponowne narodziny, wszystko to jest tylko snem. O Uddhavo, wiedz, że zarówno wiedza, jak i ignorancja są przyczyną zarówno wolności, jak i niewoli. Wiedza, źródło wolności, i ignorancja, źródło niewoli, zawsze istniały jako część stworzenia. Jesteś mądry, Uddhavo, pomyśl teraz! Dusza indywidualna jest częścią jednej Rzeczywistości. Zniewolenie opiera się na ignorancji, a Wyzwolenie na wiedzy o jednej rzeczywistości kryjącej się za częściami. To, co jest w tobie wolne i to, co jest związane, ma różne właściwości, chociaż zajmują to samo ciało. Pozwolę sobie wyjaśnić:osobnika można przyrównać do dwóch ptaków, towarzyszy gniazdujących na tym samym drzewie. Jeden zjada owoc z drzewa, drugi powstrzymuje się od jedzenia. Jednak to ten, który nie je, jest źródłem siły dla obu. Rzeczywistość jest jak ptak, który nie je, jest oświecony:zna siebie i swojego towarzysza. To, co nierzeczywiste, jest jak ptak, który je, jest ignorantem:nie zna siebie ani swojego towarzysza. Tylko ten ptak wypełniony wiedzą o Jaźni jest wolny. Właśnie tacy są mądrzy, przebudzili się ze snu. I tak jak po przebudzeniu nie przylgniesz do snu, tak nie przylgną do ciała, Ale ach! ignoranci wciąż żyją we śnie. Mądrzy, choć wciąż w ciele, nie są już do niego ograniczeni… mądrzy stają się jak niebo, jak słońce, jak wiatr… wolni i nieskrępowani. Mogą siedzieć i chodzić, kąpać się i jeść, słyszeć, dotykać i wąchać, a jednak pośród tego całego życia mędrcy pozostają nieograniczeni granicami natury materialnej. Ciało mędrca pozostaje przywiązane do granic materialnej natury. Ale ach! Mądrzy rozumieją prawdę stojącą za światem dualizmu i wielości.”
* W tej chwili wygląda na to, że cofamy się. Od niszczenia środowiska po konsumpcjonizm, chciwość i skorumpowanych polityków, wydaje się, że jako gatunek cofamy się, a nie naprzód.
* Wygląda na to, że stary zegar, jakiś relikt z nieoświeconej przeszłości, został przebudzony, ożył i teraz odmierza czas lub jest teraz władcą. Saturn niedługo wejdzie na swój znak domowy, a Saturn jest władcą czasu.
* A jednak, czy to nie sugeruje nam, że na wszystko jest pora i „czas”? Czy przebudzenie starego zegara, narodzonego na nowo w nowym sezonie, nie sugeruje podstawowej jedności i niedwoistości czasu? W dziwny sposób przebudzenie do przeszłości, zwłaszcza karmicznej przeszłości, przypomina, że nic tak naprawdę nie jest martwe. Postęp naprzód jest nieuchronnie związany z przeszłością i o ile jesteśmy przywiązani do postępu jako materialnego rezultatu czekającego na nas w przyszłości, jesteśmy także więźniami przeszłości, rządzeni przez martwy zegar, który trzymamy jako ozdobę na naszym postępie- półki do myślenia.
* W filozofii indyjskiej czas jest często określany jako „wieczny”. Tworzenie i niszczenie materialnego multiwszechświata, rządzonego przez czas, ma charakter cykliczny, a dusze ucieleśnione w nim są porównywane do przebudzonego ptaka siedzącego na drzewie obok śpiącego ptaka. Czas jest więc zarówno czynnikiem snu, jak i wezwaniem towarzysza, budząc nas do wieczności.
* Ptaki i interpretacja wróżb podobnie należą do hermeneutyki Hermesa:Merkury.
* Kiedy trzęsienie ziemi wstrząsnęło moim domem i prawdopodobnie obudziło zegar, czytałem artykuł o Bruce Lee, przygotowując wykład na temat znaczenia Słońca w pierwszym domu. Dosłownie wpisywałem ten cytat w moim programie PowerPoint:„Jeśli kochasz życie, nie marnuj czasu, ponieważ czas jest tym, z czego składa się życie”.
* Bruce Lee urodził się wraz ze Słońcem w Strzelcu!
* Lee ma rację, jeśli chodzi o znaczenie tego, jak wykorzystujemy czas. Ale nie chodzi o to, jak używamy czasu w kategoriach materialnych rezultatów lub wyników w przeszłości, teraźniejszości lub przyszłości, a bardziej o wykorzystanie czasu jako wezwania do cech wieczności w jej środku… wieczność jest obecna we wszystkich czasach.
* Dlatego na przykład Saturn w greckim micie rządzi Złotym Wiekiem, ale jest również kojarzony ze śmiercią, starością, upadkiem i ruiną. Jak pisał hellenistyczny astrolog Marcus Manilus o czwartym domu:„Gdzie na przeciwległym biegunie wszechświat opada, zajmując fundamenty, a z głębi nocy mrok spogląda w głąb Ziemi, w tym regionie Saturn sprawuje moce, które są jego własne:rzucił się w minionych wiekach z imperium w przestworza i tron nieba, dzierży jako ojciec władzę nad losami ojców i losem starych”.
* O czwartym domu Manilius pisał także:„Następny punkt, choć położony najniżej, niesie świat na swej wiecznej podstawie…”
* Czwarty dom, który Manilius odnosi do Saturna, był również tradycyjnie uważany za „początek i koniec wszystkich rzeczy”.
* Jako władca czasu, Saturn jest zarówno wzniosłym złotym wiekiem, jak i nieuniknioną uzurpacją, buntem i walką o władzę, która prowadzi do upadku. Sam czas jest zarówno wieczny, jak i warunkowy. Jest siłą warunkującą, wiecznie cyklicznym zegarem snu i śmierci, a także dzwoniącym wołaniem towarzysza, by przebudził się z naszego snu.
* Nie powinniśmy się więc bać, gdy budzi się przeszłość, gdy żywi umierają lub gdy umarli powracają do życia. Ponieważ przeszłość nie jest mniej lub bardziej szkodliwa ani szczęśliwa niż przyszłość dla obudzonej duszy. Dla duszy, która nie śpi, wszystkie czasy są wieczną szansą.
* Dziś rano znów słyszę dźwięk starego zegara, teraz jako wołanie duszy, chwalebny, płonący ptak śpiewający z nieba, śmiały paw rozpościerający swe upierzenie w ogrodach wieczności.
* Co każdy z nas może zrobić, jeśli nie słuchać dzwonków, kiedy dzwonią i nie zasnąć, nie zasnąć bez względu na to, co przyniosą te niekończące się rzeki snu?
Modlitwa:naucz nas słyszeć wezwanie i mądrze korzystać z podanych nam czasów.
** Jeśli nie zgłosiłeś się, aby wesprzeć mój kickstarter, rozważ to. Jeśli podobała Ci się dzisiejsza historia, jeśli podobało Ci się uczestnictwo w tworzeniu tych astrologicznych wydarzeń za pośrednictwem mojego bloga, to proszę wesprzyj moją pracę w nadchodzącym roku. Z chęcią zorganizuję Ci czytanie z wyprzedzeniem na rok w ramach podziękowania!”