Czasami spieszymy się, aby spojrzeć na wykresy dotyczące tragedii. Patrzymy, jaka planeta wschodziła, gdy uderzył huragan, lub patrzymy na to, co działo się na wykresie strzelca, lub jaka planeta znajdowała się na środku nieba nad Las Vegas, lub patrzymy na to, co działo się na wykresie piosenkarz country, który był na scenie, kiedy rozległy się strzały. Powinniśmy zadać sobie pytanie, skąd pochodzi impuls, zanim to zrobimy. Może to dobry impuls. Może chcemy się uczyć, rozumieć, szukać promienia światła i jasności… może! A może nie.
Jeśli mam być ze sobą szczery, w ciągu ostatnich kilku lat mój własny impuls, by natychmiast spojrzeć na wykresy związane z tymi aż nazbyt przewidywalnymi wydarzeniami, nie był zdrowy, więc przestałem .
Może z czasem się rozejrzę, ale kiedy coś się wydarzy, nie potrzebuję gwiazd, żeby mi powiedziały o tym, co się wydarzyło. Może to zabrzmieć dziwnie, ale te tragiczne wydarzenia mówią mi więcej o gwiazdach, niż gwiazdy mogłyby mi powiedzieć o wydarzeniach… jeśli mam odwagę zatrzymać się, posłuchać, poczuć i powiedzieć „tak” ciemności… jeśli się odważę pokochać to, odważyć się pokochać smutek, odważyć się pokochać strach, odważyć się pokochać bezosobowe frazesy, które pokrywają moje publiczne „ściany”… wtedy w końcu moje serce zatrzymuje te bezowocne poszukiwania. Bo dla mnie astrologia jest zawsze po fakcie. Jedyny i jedyny fakt, trwały fakt, który jest niezgłębioną, straszną i całkowicie przenikliwą miłością Boga.
Astrologia nic mi nie mówi, jeśli nie mówi tego jako pierwsza. Ponieważ dla mnie na tym świecie nie ma powodu do niczego poza miłością. Miłość jest pierwszą i ostateczną przyczyną. To mój początek i koniec. Jest początkiem i końcem wszystkich rzeczy. A kiedy naprawdę to wiem, w te rzadkie dni, kiedy jakoś przeżywam smak tego nektaru, moje życie staje się poruszającym pomnikiem. Moje życie płonie w żywej pamięci.
Wszystkie wydarzenia to wszystko, co astrologia zawsze starała się nam pokazać. Wszystkie wydarzenia są Boże, zanim staną się astrologiczne, a potem są astrologiczne. To właśnie oznacza idea, że planety grają pieśni wieczności. To właśnie oznacza idea, że planety odzwierciedlają myśli Boga. To właśnie oznacza idea, że planety są wyroczniami mówiącymi niebiańskim lub boskim językiem. Planety nie są tutaj po to, aby nam powiedzieć, co wpłynęło na co lub co spowodowało, jak domowe radio policyjne, zbudowane, abyśmy mogli podsłuchiwać i rozpowszechniać wiadomości… ponieważ jest tylko jeden wpływ i jest tylko jedna dobra wiadomość:miłość. czcionka>
Czy rzucilibyśmy kartą tarota i założyli, że to ona spowodowała zakup niezliczonej ilości kul? Ponieważ pojawiła się karta zgonu, powinniśmy być tak zdumieni? Czemu? Kiedy wiemy, że przyczyną jest strach, wiemy, że przyczyną jest pragnienie, przyczyną jest rywalizacja, chciwość i zazdrość. Dlaczego jesteśmy tak zdumieni, gdy pojawia się karta Sprawiedliwości lub karta sądu, kiedy bardzo dobrze wiemy, że ostateczna sprawiedliwość i ostateczny sąd, nieodłączny we wszystkich rzeczach, przez cały czas, jest miłością?
Nie chcę nikogo karać ani zachowywać się tak, jakbym dokądkolwiek dotarła. Wierzę, że są mili, mądrzy i wrażliwi astrolodzy lub studenci astrologii, którzy badają te tragiczne wykresy. Uważam też, że w takich chwilach warto poświęcić czas na wróżenie, więc nie mam zamiaru redukować lub minimalizować jego znaczenia. Dziś wieczorem zamierzam mówić tylko za siebie. Mój impuls do natychmiastowego kontekstualizowania tych okropnych wydarzeń w języku astrologii rozpoznaję teraz jako akt postawienia wozu przed koniem. To zawsze samo życie świadczy o realności nieba, a nie niebiosa potwierdzają dla nas, że tak, to też jest święte lub tak, to też jest „prawdziwe”.
Okazuje się, że nie możemy uciec od rzeczywistości. Nie możemy uciec z nieba. Nie można tego potwierdzić, ponieważ jest to jedyne i każde potwierdzenie.
Tak więc na początku szukamy astrologii, aby potwierdzić naszą wiarę, przywrócić ją na miejsce, wyjaśnić, podtrzymać, dać nam zaufanie do porządku rzeczy, zwłaszcza gdy przytrafiają nam się złe rzeczy. Ale w końcu, kiedy przestaniemy „zajmować się astrologią” i pozwolimy astrologii na ożywianie naszych serc i umysłów, zaczynamy wszędzie widzieć święte gwiazdy, a one nie mówią nam o wpływie Saturna ani szlachetnych intencjach Jowisza , przestają mówić o wpływie io tym, kto zrobił co po co, i zaczynają śpiewać, a śpiewają tylko pieśń pełnego miłości, wielowartościowego, wielowymiarowego, przepełnionego oddania.
Oddanie oznacza, że pozwalamy życiu żyć nas, mówimy „tak” temu wszystkiemu i ofiarujemy jakąkolwiek świadomość, jaką możemy zebrać, aby w odważny sposób potwierdzić to, co zawsze nas potwierdza.
W astrologii mówimy, że tranzyty są „doskonałe”, ale mamy na myśli to, że doskonałość jest ruchomym tranzytem.
Modlitwa:pokój w moim sercu, pokój na niebie, pokój na ziemi.