De Dag van de Aarde op 22 april zal dit jaar speciaal zijn om een paar redenen:het is de 50e verjaardag van de feestdag, de meeste mensen zullen het vanuit huis observeren en de lucht zal die nacht extra donker zijn vanwege de nieuwe maan in Stier.
Voor onbekenden van astrologie zijn nieuwe manen een kans om op een schone lei voort te bouwen. Ze duiden op een nieuw begin, geladen met mogelijkheden, kansen en hoop. En bij Stier-energie draait alles om geaard blijven, schoonheid zoeken en alle kleine, sensuele geneugten van het leven waarderen.
Het is relatief zeldzaam dat de feestdag op deze maanfase valt; de laatste (en enige andere) keer dat het gebeurde was 46 jaar geleden, in 1974. Symbolisch gezien zou het toeval het einde kunnen betekenen van de ene milieucyclus en het begin van de volgende. Gezien de toestand van de wereld op dit moment, klinkt dat niet zo ver weg.
Het coronavirus heeft velen van ons gedwongen thuis te blijven, en tijdens onze afwezigheid heeft de planeet even kunnen ademen. Met auto's van de weg en bepaalde bedrijven stilgelegd, zijn de niveaus van luchtvervuiling over de hele wereld dramatisch gedaald. Mensen in India kunnen het Himalaya-gebergte voor het eerst in decennia in de verte zien, en er circuleren foto's van voorheen smogige luchten in Azië, Europa en daarbuiten die er schoon en helder uitzien zonder auto's en industrie. En hoewel die virale video van dolfijnen die in Venetiaanse kanalen zwemmen uiteindelijk nep was, lijkt de lage vraag naar zeevruchten en het gebrek aan boten bij te dragen aan schonere waterwegen.
Dit wil niet zeggen dat we het virus moeten vieren of de verwoestende tol die het eist, moeten minimaliseren. Maar misschien dat sommige dingen waartoe het heeft geleid - minder autorijden en meer buiten wandelen, virtueel vergaderen in plaats van vliegen om elkaar te zien, enz. - toch een "nieuw normaal" kunnen en moeten worden.
Deze glimpen van ecologische vooruitgang zullen snel vervagen, tenzij we ze gebruiken als leermomenten. Het coronavirus heeft ons herinnerd aan menselijk vernuft en wat er kan gebeuren als we allemaal samenwerken aan een gemeenschappelijke vijand. En hoewel klimaatverandering er misschien niet altijd zo opvallend uitziet als een virale besmetting, is het een wereldwijde catastrofe - slechts een die zich op een veel langere tijdlijn afspeelt.
Maar goed, terug naar de maan. Als je, net als ik, wilt geloven dat er betere dagen voor onze planeet in het verschiet liggen, denk er dan op deze Dag van de Aarde over na hoe je daaraan kunt bijdragen. Gebruik de contemplatieve energie in de lucht en vraag je af hoe een duurzamer leven er voor jou uit zou kunnen zien. Stem af op een virtueel panel of congres en laat je inspireren door alle ideeën die gedeeld worden. Doe alsof je een Stier bent en ga (veilig) naar buiten om in het gras te zitten of een bloem te ruiken of naar de bladeren aan de bomen te luisteren en je een minuutje te vergapen.
Bedenk welke rol je zou kunnen spelen in wat heel goed een nieuw hoofdstuk zou kunnen zijn voor de mensheid en de planeet, als de sterren op één lijn liggen.