Experts zijn het niet eens over één simpele verklaring waarom we dromen. Maar er zijn veel interessante theorieën.
Dus waarom dromen we? Zijn dromen de moeite van het analyseren waard of zijn het gewoon reflecties op gedachten en ervaringen van de dag?
Je zou kunnen stellen dat katten en honden dromen, maar we besteden geen speciale aandacht aan die dromen. Wanneer een hond slaapt en zijn poten trillen, kunnen we er gerust van uitgaan dat hij droomt van rennen of jagen. Niet dat zijn psyche worstelt met een verborgen verlangen of zijn eigen bestaan overweegt.
Maar het is duidelijk dat mensen veel complexer zijn. We hebben ingewikkelde relaties, sociale netwerken, we reizen, we hebben dagelijks contact met anderen. We werken, spelen, socialiseren, we bouwen dingen, we breken dingen af, we gaan uit elkaar, en onze dromen weerspiegelen al deze dingen en nog veel meer. Dus misschien moeten we er toch aandacht aan besteden. Hier zijn drie droomtheorieën om te overwegen.
3 interessante theorieën die verklaren waarom we dromen
-
Dromen zijn geheime verlangens die we niet voor onszelf kunnen toegeven
De beroemdste expert die dromen als onderdeel van de psychoanalyse gebruikte, was natuurlijk Sigmund Freud. In zijn beruchte boek 'The Interpretation of Dreams' uit 1899, betoogde Freud dat dromen onze onbewuste wensen en verlangens vertegenwoordigen . De basis van zijn theorie is dat de meeste van onze verlangens volkomen onschuldig zijn.
Sommige zijn echter zo ongepast of onaanvaardbaar voor ons bewuste zelf dat we ze in ons onderbewustzijn begraven. Ze duiken weer op in onze dromen. Hoewel de droomtheorie van Freud grotendeels is ontkracht, herzien experts deze nu, en met verrassende resultaten.
Dit komt door de manier waarop onze geest werkt wanneer we gedachten proberen te onderdrukken. Er zijn twee actieve psychologische processen die werken wanneer we proberen te stoppen met ergens aan te denken. Een die actief werkt om de gedachte te onderdrukken, maar een andere die deze op de achtergrond in de gaten houdt.
Sociaal psycholoog Daniel Wegner testte de theorie van gedachteonderdrukking in relatie tot dromen. Hij vroeg de deelnemers om na te denken over een persoon die ze kenden en dan 5 minuten over hen te schrijven. Voordat ze naar bed gingen, kreeg één groep specifiek te horen niet om aan de persoon te denken, terwijl de tweede groep specifiek werd verteld om aan de persoon te denken.
Een derde groep kon over alles nadenken wat ze wilden. 'S Morgens moesten alle groepen zich alle dromen herinneren die ze 's nachts hadden gehad.
De resultaten toonden duidelijk aan dat de deelnemers die werden verteld om gedachten te onderdrukken van de persoon droomde veel meer van hen dan degenen die te horen kregen dat ze daadwerkelijk aan de persoon moesten denken .
Verklaart dit waarom we dromen? Freud zou beweren dat het onze onbewuste geest is die ons tijdens de slaap aanspoort om problemen op te lossen waar we niet mee om willen gaan.
-
Dromen zijn om te overleven
De Finse filosoof Antti Revonsuo stelt dat dromen ons in staat stelt om bedreigende scenario's uit te spelen, zodat we ze in onze geest kunnen repeteren en een voordeel kunnen behalen in het echte leven . Door deze gevaarlijke scènes opnieuw te spelen, kunnen we ontsnappingsstrategieën en aanvalsplannen uitwerken. We kunnen de mentale en fysieke vaardigheden oefenen die we in de echte wereld nodig hebben.
Dus hoe kwam Revonsuo tot deze conclusie? Hij realiseerde zich dat we van al onze dromen de neiging hebben om de meest stressvolle dromen die we hebben te onthouden. Onze nachtmerries, degenen die ons terroriseren, met dreiging van geweld of agressie. Niet de prettige gelukkige. En dit zette hem niet alleen aan het denken over de redenen waarom we dromen maar ook waarom we ons alleen de afschuwelijke dromen herinneren ?
Revonsuo onderzocht het verschil tussen de dromen van kinderen die hebben geleden onder mishandeling, die in oorlogsgebieden of door natuurrampen hebben geleefd en die met een relatief rustige opvoeding. Hij ontdekte dat getraumatiseerde kinderen inderdaad last hadden van meer stressvolle dromen. Aangeven dat hun omgeving een belangrijke factor was in het onderwerp van hun dromen.
Revonsuo stelt dat voor onze vroege voorouders de constante dreiging van hun omgeving zich in hun dromen zou hebben afgespeeld. Door deze scènes voortdurend te oefenen, zouden ze bedreven worden in het overwinnen van mogelijke bedreigingen.
-
Dromen verwerken traumatische gebeurtenissen
We weten dat we slaap nodig hebben om ons fysieke lichaam te laten rusten, maar nu onthullen experimenten dat dromen essentieel is voor ons mentale welzijn. Een studie registreerde de hersenactiviteit van deelnemers terwijl ze emotioneel schokkende beelden bekeken.
Een groep deelnemers ging naar bed en sliep goed voordat ze de beelden voor de tweede keer bekeken. Hun hersenscans toonden minder activiteit in de hersengebieden die verband houden met emotie. In plaats daarvan was het gebied dat verantwoordelijk is voor rationeel denken actiever.
Daarentegen was er een veel sterkere emotionele reactie op de schokkende beelden van de tweede groep deelnemers die niet had mogen slapen . De hersenscans bevestigden meer activiteit in gebieden die verband houden met emotionele verwerking.
Wetenschappers geloven dat dromen helpt bij het verwerken van traumatische gebeurtenissen vanwege een chemische verandering in het lichaam wanneer we dromen. Tijdens de REM-slaap is er een dramatische vermindering van de chemische noradrenaline in de hersenen. Deze chemische stof wordt geassocieerd met stress.
Dit zou ook de relatief nieuwe therapiemethoden van EMDR (Eye movement desensitization and reprocessing) verklaren. Sommige gebeurtenissen zijn zo traumatisch dat ze vast komen te zitten in iemands hoofd. Deze therapie maakt gebruik van de bewegingen die onze ogen maken tijdens de REM-slaap. Dit helpt bij het verwerken van traumatische gebeurtenissen uit het verleden die ons in het heden houden.
De patiënt zal een licht zien bewegen over een balk die de ogen nabootst wanneer we dromen. Hierdoor wordt het bevroren geheugen ontgrendeld en kan de verwerking plaatsvinden. Tijdens het proces wordt de traumatische gebeurtenis verzacht; geluiden zijn stiller, kleuren zijn minder levendig, geuren verliezen hun intensiteit. De herinnering is minder storend en lijkt meer op 'normaal' geheugen.
Dus, waarom dromen we? Experts kunnen verschillen in hun theorieën.
Sommigen geloven dat dromen niets meer zijn dan willekeurige neuronen die lukraak afvuren als we slapen. Anderen, zoals Freud, denken dat ze een venster op ons onderbewustzijn zijn. Wat je ook gelooft, onderzoek naar waarom we dromen is een belangrijk studiegebied geworden. Niet in de laatste plaats voor mensen die lijden aan trauma's zoals PTSS en misbruik, maar ook voor andere medische aandoeningen.
Welke theorie weegt het zwaarst? Om het antwoord te vinden, denk ik dat we naar onze eigen dromen moeten kijken .
Ik merk bijvoorbeeld altijd dat ik droom over alles wat me zorgen baart. Als ik bijvoorbeeld de volgende dag een vroege afspraak heb, zijn mijn dromen altijd gebaseerd op het te laat komen voor iets. Uiteindelijk zijn de hersenen nog steeds een enorm mysterie, dus we zullen misschien nooit de echte reden weten waarom we dromen.