Δείτε τι πρέπει να παρακολουθήσετε:
* Πρώτα απ 'όλα, οδηγούμε σε ένα έντονο κύμα έντονων αστρολογικών επιρροών από τότε που ξεκίνησε η εποχή των εκλείψεων τον Ιούλιο, και παρόλο που αυτός ο νέος κύκλος της Σελήνης φαίνεται πολύ ελαφρύτερος, δεν μπορούμε να ξεχάσουμε ότι ήταν τονίζεται από ένα τετράγωνο προς τον Ουρανό στο άνοιγμα του. Αυτή η στιγμή του πρώτου τετάρτου της Σελήνης που έρχεται σήμερα και αύριο θα ενεργοποιήσει εκ νέου την ενέργεια του Ουρανού καθώς η Σελήνη εναντιώνεται στον Ουρανό από το ζώδιο του Σκορπιού, κάτι που δείχνει κάποια μεγαλύτερα και δυνητικά πιο ασταθή συναισθηματικά γεγονότα που έρχονται.
* Ταυτόχρονα, είναι πολλά υποσχόμενο ότι η Αφροδίτη και ο Ήλιος μαζεύουν τρίγωνα προς τον Δία, ακριβώς τη στιγμή που ο Δίας στρέφεται κατευθείαν. Ενώ είναι πιθανό να συναντήσουμε ταραγμένα νερά τις επόμενες 48 ώρες, είναι επίσης πιθανό να βιώσουμε κάποιες ανακαλύψεις, να βρούμε βοήθεια ή υποστήριξη, να δεχθούμε ευνοϊκό άνεμο και να ξεπεράσουμε τα προβλήματα ή τα άγχη της στιγμής πιο γρήγορα.
* Με τη Σελήνη να πέφτει και τον κυβερνήτη της, τον Άρη, να καίει τον Ήλιο στον Λέοντα, θα πρέπει να είμαστε ιδιαίτερα προσεκτικοί με εκρήξεις εγωισμού και διαμάχες εξουσίας, ειδικά αν κάτι δεν μας πάει καλά, αισθανόμαστε αδικημένοι ή ασεβείς ή κάτι δεν γίνεται όπως θέλουμε να γίνει ή όσο γρήγορα θέλουμε να γίνει.
* Με την Αφροδίτη και τον Ήλιο να φτάνουν σε τρίγωνα προς τον Δία, όποια κι αν είναι η απογοήτευση του εγώ, η πικρία, ο θυμός ή η συναισθηματική πολυπλοκότητα που μπορεί να αντιμετωπίζουμε, είναι σημαντικό να παραμείνουμε υπομονετικοί με τον εαυτό μας και με τα αρνητικά μας συναισθήματα (ή αυτών των άλλων). Θα περάσουν, και θα γίνουμε οι ευεργέτες της υπομονής μας.
* Στην εποχή μας, είναι δημοφιλές να πιστεύουμε ότι η συγχώρεση είναι αδύναμη ή παθητική. Νιώθουμε ότι το να είσαι επιεικής σημαίνει ότι συγχωρείς την κακή συμπεριφορά ή ότι το να συγχωρείς κάποιον σημαίνει ότι εγκρίνεις σιωπηρά τη συμπεριφορά του, ακόμη και τη δική μας. Επειδή πιστεύουμε ότι οι ηθικές μας αρχές μας καθιστούν δίκαιους και το να συμβιβαζόμαστε με οποιονδήποτε τρόπο σε αυτές τις αρχές μας καθιστά αδύναμους, η συγχώρεση συχνά δέχεται επίθεση ως μια μορφή παθητικότητας ή ακόμα και συμμόρφωσης. Αλλά στην πραγματικότητα, η πραγματική συγχώρεση δεν σημαίνει συγχώρεση. Δεν μπορούμε να συγχωρήσουμε κανέναν, για τίποτα, ακόμα και τον εαυτό μας, εκτός αν πρώτα έχουμε αναγνωρίσει μια προσβολή. Οι προσβολές και η συγχώρεση πάνε πάντα χέρι-χέρι, όπως και τα αδικήματα και ο πόλεμος. Έτσι, αν προσπαθήσουμε να εξαλείψουμε τη συγχώρεση, την πραγματική και τακτική συγχώρεση, από το λεξιλόγιό μας, οι αρχές μας γίνονται υπερευαίσθητα όπλα στόχευσης αντί ζωντανά συστήματα καθοδήγησης στην υπηρεσία της καρδιάς και της ψυχής. Είναι η συγχώρεση που επιδεικνύουμε μέσα μας, για τον εαυτό μας, για τους άλλους και για τον κόσμο, που ενισχύει τις αρχές μας, καθιστώντας τις ταυτόχρονα δυνατές και ευέλικτες, όπως τα δέντρα είναι και σταθερά και εύκαμπτα, σκληρά και όμως συνεχώς ταλαντεύονται στο κοινωνικά ρεύματα του ανέμου.
* Γιατί να αναφέρουμε τη συγχώρεση; Διότι με το πρώτο τέταρτο της Σελήνης στον Σκορπιό να αντιτίθεται στον Ουρανό και τον κυβερνήτη της Άρη να καίγεται στον Λέοντα, μπορεί να είναι δελεαστικό για εμάς να νιώθουμε προσβεβλημένοι ή ασεβείς. Αλλά μόλις κλείνουμε τις ασπρόμαυρες γροθιές μας γύρω από το δεξί μας ή χρειαζόμαστε να μας προσβάλλουν ή να ανταποδώσουμε, κλείνουμε τη στάση που χρειάζεται περισσότερο για να λάβουμε τις ευλογίες που ρέουν, τις ευλογίες που μας παρέχουν πάντα τέτοιες προσβολές όταν ανοίξτε τις καρδιές μας σε ό,τι μας έχει προσβάλει, επιλέγοντας να δούμε το χέρι της θεότητας να εργάζεται και όχι μόνο «έναν παραβάτη». Βλέποντας έναν παραβάτη, μόνοι, τότε είμαστε επίσης μόνοι, ενώ όταν επιλέγουμε να συγχωρήσουμε είναι επειδή έχουμε δει κάτι περισσότερο από μια προσβολή στη δουλειά. Επιλέξαμε να δούμε το χέρι της θεότητας ως μια πιο συναρπαστική, πιο όμορφη δύναμη, παρά απλώς το σήμα μιας προσβολής ή ενός παραβάτη.
* Οι αρχές μας είναι σαν πέτρες, που συνεχώς καταπραΰνονται και λειαίνουν από τον χρόνο. Η ποιότητα του χρόνου, όπως βιώνουμε τη ζωή μας, αλλάζει όταν συγχωρούμε επειδή έχουμε επιτρέψει στον εαυτό μας να αλλάξει σε σχέση με ό,τι έχουμε επιλέξει τώρα ελεύθερα να υπομείνουμε. Το να είσαι καλός άνθρωπος δεν είναι το ζητούμενο. Το να είσαι πραγματικός άνθρωπος είναι. Η μόνη πραγματικότητα μέσα μας είναι η πραγματικότητα της αγάπης, και…. όπως γνωρίζουμε:«Η αγάπη είναι υπομονετική, η αγάπη είναι ευγενική. Δεν ζηλεύει, δεν καυχιέται, δεν υπερηφανεύεται. Δεν ατιμάζει τους άλλους. Δεν είναι εγωιστικό, δεν θυμώνει εύκολα, δεν κρατά αρχεία με τα λάθη. Η αγάπη δεν χαίρεται με το κακό, αλλά χαίρεται με την αλήθεια. Πάντα προστατεύει, πάντα εμπιστεύεται, πάντα ελπίζει, πάντα επιμένει. Η αγάπη δεν αποτυγχάνει ποτέ. Αλλά όπου υπάρχουν προφητείες, θα σταματήσουν. Όπου υπάρχουν γλώσσες, θα ησυχάσουν. όπου υπάρχει γνώση, θα περάσει. Γιατί εν μέρει γνωρίζουμε και εν μέρει προφητεύουμε, αλλά όταν έρθει η πληρότητα, αυτό που είναι εν μέρει εξαφανίζεται. Όταν ήμουν παιδί, μιλούσα σαν παιδί, σκεφτόμουν σαν παιδί, σκεφτόμουν σαν παιδί. Όταν ενηλικιώθηκα, άφησα πίσω μου τους τρόπους της παιδικής ηλικίας. Προς το παρόν, βλέπουμε μόνο μια αντανάκλαση σαν σε καθρέφτη. τότε θα δούμε πρόσωπο με πρόσωπο. Τώρα ξέρω εν μέρει. τότε θα γνωρίσω πλήρως, όπως είμαι πλήρως γνωστός. Και τώρα μένουν αυτά τα τρία:πίστη, ελπίδα και αγάπη. Αλλά το μεγαλύτερο από αυτά είναι η αγάπη». (Α Κορινθίους 13:4-13).
Προσευχή:μάθε με να είμαι θαρραλέα υπομονετικός, να συγχωρώ και να αγαπώ.