Ο Δίας είναι ακόμα στον Αιγόκερω και πυροδοτεί τις στενές απόψεις και πεποιθήσεις του καθενός και όλα εκείνα τα ζητήματα που μας κρατούν πίσω όταν πραγματικά θέλουμε να προχωρήσουμε μπροστά. Είναι η συγκυρία που δεν μας αφήνει ποτέ να μετακινηθούμε, το ακριβό αεροπορικό εισιτήριο που δεν μπορούμε να αντέξουμε οικονομικά, τα ακυρωμένα ταξιδιωτικά σχέδια και οι μακρινοί, μεγάλοι στόχοι, ο τρόπος ζωής που είναι αδύνατο να φτάσουμε και η ιστορία αγάπης που δεν μπορεί ποτέ να πραγματοποιηθεί εξαιτίας μας πιστεύοντας ότι δεν υπάρχει. Ο Δίας εδώ φαίνεται να δηλώνει ότι «δεν υπάρχουν παραμύθια» και «δεν υπάρχει εύκολη διέξοδος» όταν πραγματικά υπάρχει, αλλά απλώς δεν έχουμε επίγνωση των δυνατοτήτων και των ευκαιριών μας, ακόμα.
Το δόγμα και τα βασανιστήρια
Για να κατανοήσουμε πλήρως την έννοια αυτού του τραχύ, προσγειωμένου και μη ρέοντος Δία, πρέπει να καταλάβουμε ότι δεν απαιτεί βασανιστήρια, αυτοστέρηση και μειωμένες προσδοκίες. Δεν είναι το σημείο όπου χάνονται τα πάντα, αλλά το αντίθετο, ένα μέρος όπου βρίσκουμε εστίαση για να δημιουργήσουμε όλα όσα θέλαμε ποτέ. Ο Αιγόκερως ακολουθεί φυσικά τον Τοξότη, οπότε ως πτώση του κυβερνήτη αυτού του ζωδίου αποτελεί «απογοήτευση» του πραγματικού κόσμου. Από την άλλη πλευρά, αντιπροσωπεύει τη χρήση της γνώσης και της σοφίας που έχουμε συγκεντρώσει. Δεν είναι περιορισμός, αλλά αποδοχή ενός περιορισμού, μιας προοπτικής της μοίρας και μιας πρακτικής διαδρομής που μας οδηγεί σε ρεαλιστικά εμπόδια που είδαμε ως κόκκινη σημαία για να πατήσουμε φρένο πριν. Κάποιες έννοιες αναπόφευκτα θα σπάσουν, θα πεταχτούν για να μην επιστρέψουν ποτέ, αλλά οι φόβοι θα μας βαραίνουν για όσο διάστημα δεν απελευθερωθούμε από πιθανές αρνητικές προσόδους που αντιπροσωπεύουν έλλειψη πίστης που έχουμε στην υποστήριξη του κόσμου. Καθοδηγούμενοι από τις καρδιές μας στο άγνωστο, δεν υπάρχει πραγματικά τίποτα να φοβηθούμε και τίποτα εκεί έξω που η ψυχή μας δεν θα μπορέσει να διαχειριστεί εάν έχουμε έμπνευση και περιέργεια.
Σε ένα πρακτικό επίπεδο, ο Δίας που βρίσκεται εδώ (ειδικά χρωματισμένος με την τρέχουσα σύνοδο με τον Πλούτωνα) είναι μια πεποίθηση που κόλλησε, η προγονική εμπιστοσύνη χάθηκε και μια προδοσία που κάποτε συνέβη ότι δεν μπορούμε να προχωρήσουμε χωρίς να έχουμε εμπιστοσύνη στο μέλλον μας . Στη χαμηλότερη έκφανσή του, είναι ένα σημείο απόλυτης «διαύγειας» ότι αν κάνουμε μια ορισμένη ειλικρινή επιλογή, θα μας οδηγήσει στον χαμό μας και δεν θα επιστρέψουμε ποτέ ζωντανοί. Η δραστική ατμόσφαιρα των αλλαγών που απαιτεί δεν είναι εύκολη στην καρδιά αν η καρδιά είναι φοβισμένη, και εδώ είναι που ο Αιγόκερως θέλει να δεχόμαστε τρόπους του κόσμου και τρόπους της πραγματικής ζωής που είμαστε υποχρεωμένοι να σεβαστούμε με τη μεγαλύτερη σειρά πράγματα.
Πολλοί πρέπει να αποδεχτούν τον θάνατο με κάποιο τρόπο, να αλλάξουν ως έναν κύκλο που δεν μπορεί να αποφευχθεί και να επιστρέψουν σε μονοπάτια που τους έκαναν να νιώθουν ζωντανοί, ώστε να μπορέσουν τελικά να αναγεννηθούν και να θεραπευτούν στο σημείο της πραγματικής ζωής. Είναι μια ευκαιρία να σηκωθούμε από τις στάχτες μας και να προχωρήσουμε προς το μέλλον που είμαστε υπεύθυνοι να δημιουργήσουμε για τον εαυτό μας. Ο μόνος τρόπος για να προχωρήσει η ζωή είναι να συνεχίσουμε να τη ζούμε, αντί να κολλάμε σε συναισθηματικούς εκβιασμούς, χαμένες προθέσεις, προβολές, ανασφάλεια και φόβο. Το μαρτύριο της καρδιάς είναι αρκετά αληθινό και εξαιρετικά επιβαρυντικό, όταν το μόνο που προσπαθούμε να κάνουμε κάθε μέρα είναι «να είμαστε φυσιολογικοί», εάν η κανονικότητα ορίζεται από τον εξωτερικό κόσμο και όχι από την εσωτερική μας ηθική πυξίδα. Αυτός ακριβώς είναι ο λόγος που όλες οι θρησκείες και οι φιλοσοφίες μας ωθούν να κοιτάξουμε μέσα μας, καθώς οι απαντήσεις μπορούν να βρεθούν μόνο εκεί για να μας δώσουν την ειρήνη που αναζητούμε.
Αγκαλιάζοντας οποιαδήποτε διαδρομή
Το βάρος των εξωτερικών πεποιθήσεων και πεποιθήσεων των γονιών μας μπορεί να είναι μια πέτρα που στέκεται στις ψυχές μας και ο μόνος τρόπος να απελευθερωθούμε είναι να καταλάβουμε ότι κανένας άνθρωπος σε αυτόν τον κόσμο δεν έχει την ικανότητα να κατανοήσει (Δία) μια πολύ μεγαλύτερη σοφία της δομής του Σύμπαντος (Κρόνος). Δεν είμαστε ακόμη εξοπλισμένοι για να κατανοήσουμε διανοητικά τις έννοιές του, αλλιώς θα ξέραμε ήδη τα πάντα. Αυτό που μπορούμε να κάνουμε είναι να έχουμε πίστη στον εαυτό μας μέχρι το σημείο όπου η ζωή είναι δυνατή, η δράση γίνεται κατανοητή και απαραίτητη και η κίνησή μας υποστηρίζεται από μια χαρούμενη και παιδική περιέργεια. Μπορούμε να αντιμετωπίσουμε κάθε νέα πρόκληση και περίσταση με χάρη και αγάπη για τον εαυτό μας. Έχουμε το χρόνο και τους πόρους για να κάνουμε κάποια βήματα, όσο μικρά κι αν είναι αυτή τη στιγμή. Το μόνο που μπορούμε πραγματικά να κάνουμε είναι να πιστέψουμε ότι το Σύμπαν δεν είναι έξω για να μας πάρει, αλλά αντίθετα, εκεί για να καθοδηγήσει την Ψυχή μας. Το να ζούμε σε αρμονία με το ποιοι είμαστε δεν μπορεί να είναι κακό για κανέναν ανεξάρτητα από τις περιστάσεις ή τους περιορισμούς στους οποίους μπορεί να σκοντάψουμε, επομένως ο φόβος είναι πραγματικά άχρηστος μακροπρόθεσμα, όταν δεν μας προστατεύει από επικείμενο κίνδυνο.
Χρησιμοποιήστε αυτόν τον χρόνο για να πειραματιστείτε, δημιουργήστε μια βάση για όνειρα που ονειρευόσασταν εδώ και καιρό. Μπορεί να μην ξέρεις τι θα έρθει στο δρόμο, αλλά μπορείς να απολαύσεις τη βόλτα προς τον προορισμό που σου κάνει την περιέργεια. Είναι καιρός να θυμόμαστε ότι είμαστε ζωντανοί για όσο διάστημα επιλέγουμε να συνεχίσουμε να προχωράμε. Αυτό θα μας επιτρέψει να σταματήσουμε να χάνουμε χρόνο, πόρους και ενέργεια, να σταματήσουμε να χρονοτριβούμε όταν μπορούμε να κάνουμε τη ζωή μας πιο όμορφη, πιο ευτυχισμένη και να ακολουθούμε – να κάνουμε ολόκληρο τον κόσμο καλύτερο. Μια Ψυχή γιατρεύτηκε και ένα κομμάτι ατομικής ευθύνης για τη ζωή που επιθυμούμε να ζήσουμε, κάνει ένα άλμα και στη συλλογική πρόοδο.
Πιστέψτε σε εσάς, για αρχή, και ο Δίας στον Αιγόκερω θα ανοίξει αυτές τις βαριές, σιδερένιες πόρτες που έμοιαζαν πάντα να στέκονται καλά κλειστές. Έχετε επιλογές, όσο μικρές κι αν είναι. Έχετε τη δύναμη να ακολουθήσετε μια αίσθηση και να δείτε το άπειρο βασίλειο των δυνατοτήτων σας. Χρησιμοποιήστε το όραμά σας για να παραμείνετε παρακινημένοι, εμπνευσμένοι, καθώς και προσγειωμένοι και συγκεντρωμένοι και συνεχίστε να κινείστε αντί να αμφιβάλλετε. Όσο περισσότερο κάνετε, τόσο λιγότερο θα σκέφτεστε μπροστά και θα προβάλλετε χωρίς νόημα ούτως ή άλλως. Τι θα γινόταν αν αγκαλιάζαμε τις πραγματικές συνθήκες και τους περιορισμούς και εναρμονίζαμε τον ρυθμό μας με το Σύμπαν; Τι θα γινόταν αν όλοι επιλέξαμε την αλλαγή; Τι θα γινόταν αν οι επιθυμίες και οι πραγματικότητες γίνονταν η συγχρονισμένη δεξαμενή προσωπικής δημιουργικότητας; Κινηθείτε υπομονετικά, γρήγορα ή αργά αλλά χωρίς καθυστέρηση, και μην ξεχάσετε να απολαύσετε τη βόλτα.