Ο Δίας είναι ακόμα στον Τοξότη, λαμπερός και λαμπερός, αλλά ποια είναι τα μαθήματα του εδώ και πού θα οδηγήσει το ταξίδι όταν φτάσει στον Αιγόκερω σε λίγο περισσότερο από ένα μήνα, το ζώδιο της πτώσης του; Το μεγαλύτερο όφελος στο Ηλιακό μας Σύστημα είναι πολύ βαθύτερο από ό,τι παρουσιάζεται συχνά και δεν είναι απλώς «ένας καλός πλανήτης» που φέρνει «καλή τύχη και αισιοδοξία». Ωχ όχι. Είναι το σύνολο των πεποιθήσεων που διαμορφώνουν σιγά-σιγά την πραγματικότητά μας, την ικανότητά μας να βλέπουμε ότι μας αγαπούν και μας αγαπούν σε πολύ υψηλότερη κλίμακα από ό,τι νομίζουμε. Η πτώση του είναι στην πραγματικότητα η καταστολή της θολής και ψευδαίσθησης σκέψης, των βαλτωμένων μυαλών και των περιττών «καλών προθέσεων» που εξυπηρετούν μόνο την εικόνα που παρουσιάζεται αντί να υπηρετούν τις καρδιές μας.
Όταν δεν βλέπουμε
Όταν ο Δίας βρίσκεται στους Διδύμους, την Παρθένο και τον Αιγόκερω ή οδηγείται εκεί από τον πλανήτη που κυβερνά το ζώδιο στο οποίο βρίσκεται, μπορούμε να δούμε το υπόβαθρό του και τις έντονες ιστορίες στις οποίες πιστεύουμε στενεύουν την άποψή μας για τον πλούτο της ζωής . Ενώ ακόμη και σε ένα εξαιρετικά φτωχό περιβάλλον, συχνά θεωρείται τύχη ανάμεσα σε ατυχίες, φως στο σκοτάδι και τύχη όταν βρισκόμαστε σε μια τρύπα, μπορεί να είναι εξαιρετικά δύσκολο να το αντιμετωπίσουμε. Ολόκληρο το σύνολο των πεποιθήσεών μας κρύβεται μέσα του και δεν είναι περίεργο που κυβερνά τόσο τον Τοξότη όσο και τους Ιχθύες, δείχνοντάς μας τον κόσμο και τον ωκεανό των συναισθημάτων που μας κρατά δεμένους με το παρελθόν ή εστιασμένοι σε πολύ μακρινά μέλλοντα που δεν μπορούμε να φτάσουμε αν μην πιστεύεις. Είναι ο κύριος της ψευδαίσθησης, πράγματα που λέμε στον εαυτό μας για να προστατεύσουμε την καρδιά μας από τον πόνο που πρέπει να μεταβολιστεί, και πολύ συχνά, μας απομακρύνει από το θέμα που λαχταρά να αντιμετωπίσει η καρδιά μας. Θα μας δώσει την ασημένια επένδυση και τη στάση «όλα είναι καλά για κάτι», αλλά ταυτόχρονα θα μας ωθήσει πάνω από τον πυρήνα του τραύματος και πιθανόν να κάνει τα προβλήματά μας μεγαλύτερα με την πάροδο του χρόνου, όπως διευρύνει όλα τα άλλα.
Ο λόγος που ο Δίας δεν απολαμβάνει τον Αιγόκερω και την Παρθένο βρίσκεται στο γεγονός ότι είναι λύτες προβλημάτων, αυτοί που φέρνουν τα πράγματα στη γη για να μπορούν να αντιμετωπιστούν. Ούτε η πρακτική και ανθρώπινη προσέγγιση των Διδύμων θα βοηθήσει, ειδικά αν εκλογικεύσουμε υπερβολικά το πρόβλημα. Αυτό που θέλει είναι να πετάξει σαν αετός, βάζοντας τη μεγάλη εικόνα πάνω από όλα τα άλλα πράγματα και αποστασιοποιώντας μας από αυτό που μας δίνεται να λύσουμε. Καμία εξίσωση δεν μπορεί να λυθεί χωρίς αυτό, αλλά αν μας απομακρύνει, τότε καμία εξίσωση δεν μπορεί να λυθεί ούτε με αυτήν. Όλοι έχουμε βρεθεί σε μια κατάσταση που απαιτεί μεγάλο δρόμο και το μυαλό μας θα επιπλέει πάνω από το τραύμα και το βάρος που έχουμε. Αυτό ακριβώς πρόκειται να μας υπενθυμίσει ο Δίας στον Αιγόκερω, επιβάλλοντας την αλήθεια πάνω από το τρέξιμο και τον χρόνο πρόσωπο με πρόσωπο πάνω μας κοιτάζοντας προς οποιαδήποτε άλλη κατεύθυνση. Όταν ο χρόνος είναι σωστός, δεν υπάρχει καμία δύναμη στη Γη που θα μας βοηθήσει να παρακάμψουμε το πεπρωμένο και τις σκιές που κουβαλάμε μέσα μας ως πόνο για να απελευθερωθούν στο δρόμο μας προς την ελευθερία. Πρέπει να δούμε, για χάρη του σώματος και της καρδιάς μας, και ενώ οι θρησκευτικές απόψεις και οι θετικές επιβεβαιώσεις μπορεί να βοηθήσουν, θα χρειαστεί κυρίως να δούμε με την καρδιά μας, καθώς ο Δίας εξυψώνει στον Καρκίνο και αυτό είναι το κύριο μάθημα που μας διδάσκει στα ταξίδια του .
Η μεγαλύτερη ψευδαίσθηση όλων
Δεδομένου ότι ο Αιγόκερως είναι το ζώδιο των χρήσιμων κινήσεων και ένα μέρος όπου η γνώση μας πρόκειται να υλοποιηθεί και να κατέβει σε ένα πρακτικό, γήινο επίπεδο, ο αντίκτυπος που μπορεί να νιώσουμε αν μας έχουν διδαχθεί λάθος, είναι – αχρηστία. Όλα εξυπηρετούν έναν σκοπό, αλλά ΤΙ σκοπό; Πώς μπορούμε «απλώς» να πιστέψουμε αν δεν βλέπουμε, αγγίζουμε και αισθανόμαστε; Υπάρχει διέξοδος από καταθλιπτικές σκέψεις που μας κάνουν να κάνουμε κύκλους για δεκαετίες; Η κατάσταση της κατάθλιψης και της αχρηστίας είναι ακριβώς όπου ο υγιής Δίας θα εμφανιστεί σε όσους έχουν φτάσει πάτο για να δείξει ότι υπάρχει διέξοδος. Το φως που προσφέρει μπορεί να είναι αμυδρό, ειδικά αν τα συναισθήματά μας έχουν θαφτεί για μεγάλο χρονικό διάστημα, αλλά η εικόνα θα αρχίσει να καθαρίζει καθώς προχωράμε προς τα κάτω τα πιο σκληρά συναισθήματα που πρέπει να αφήσουμε. Η μεγαλύτερη ψευδαίσθησή του είναι ακριβώς εκεί - με δυσπιστία. Κανένα σύστημα θρησκείας δεν θα βοηθήσει μια Ψυχή που έχει χάσει την πίστη χωρίς συναίσθημα και ανθρώπινη επαφή. Κάποιος μπορεί να βρει προστασία σε έναν ιερέα, άλλο σε έναν προφήτη και σε κάποιον με έναν αστρολόγο ή έναν νέο δάσκαλο. Σε κάθε περίπτωση, υπάρχει γνώση της λαχτάρας του εαυτού να φύγει και θα παλέψουμε με πεποιθήσεις που είναι μπαγιάτικες, κολλημένες και συνδεδεμένες με προγόνους που δεν έφτασαν ποτέ στον προορισμό τους. Μόλις θυμηθούμε ότι αυτό δεν μας καθορίζει, ότι δεν είμαστε οι πρόγονοί μας και ότι δεν μας καθορίζει σε καμία περίπτωση η μοίρα και οι περιορισμοί κάποιου άλλου, μπορεί να αρχίσουμε να μεγαλώνουμε ως άτομα με αυτοπεποίθηση που πιστεύουν σε στόχους, σχέδια και προορισμούς Το μυαλό μας έχει καταλήξει ενώ είναι συντονισμένο με τα ταλέντα μας.
Η πιο βαθιά τρύπα που μπορεί να δείξει είναι αυτή όπου όλα είναι άσκοπα και οι ζωές μας φαίνονται χαμένες. Αυτό το χαμένο συναίσθημα προέρχεται από το να ζούμε στη θέση κάποιου άλλου, προσπαθώντας να εκπληρώσουμε προσδοκίες που δεν είναι δικές μας στον πυρήνα τους. Είναι το λογικό μονοπάτι που επιλέχθηκε από αυτό που πυροδοτεί την Ψυχή μας της φωτιάς και ένα που επιλέξαμε σαν να μπορούμε μόνο να εμπλακούμε σε μια σπείρα ταξιδιού ενοχής που δεν φαίνεται να τελειώνει ποτέ. Αλλά δεν είμαστε Θεοί και ποιοι είμαστε για να κρίνουμε την πρόθεση του Σύμπαντος ή ακόμα και να προσπαθήσουμε να το αποκρυπτογραφήσουμε; Το μόνο πράγμα που ΜΠΟΡΟΥΜΕ να κάνουμε είναι να πιστέψουμε όταν βλέπουμε ότι οι πλανήτες συμπίπτουν με γεγονότα, οι άνθρωποι συμπίπτουν με τους ανθρώπους, παίρνουμε εισιτήριο στάθμευσης με ανάδρομο Ερμή. Τα συναισθήματά μας ΕΙΝΑΙ συνδεδεμένα με τη φυσιολογία, όπως το ηλιακό σύστημα είναι συνδεδεμένο με τη Γη, και πραγματικά δεν υπάρχουν συμπτώσεις στη ζωή μας. Έχοντας αυτό κατά νου, δεν είναι τυχαίο ότι μπορεί να νιώθουμε άχρηστοι ή χαμένοι και το ίδιο το συναίσθημα πρέπει να φέρει κάποιο είδος φυσικής τάξης στον εσωτερικό μας κόσμο με την πάροδο του χρόνου, μόνο αν τον αφήσουμε να χαλαρώσει και να μας δείξει τι πρέπει να δούμε. Για να επιτρέψουμε στο μυαλό μας να το κάνει αυτό, πρέπει πρώτα να συνειδητοποιήσουμε ότι είμαστε μόνο άνθρωποι, που χρειαζόμαστε ξεκούραση και χρόνο. Αν ο Δίας πρόκειται να μας θεραπεύσει στον Αιγόκερω, τι μπορεί να μας γιατρέψει καλύτερα από το να προσφέρουμε στον εαυτό μας κάτι τόσο απλό όσο ο χρόνος;
Οι ζωές δεν πάνε ποτέ χαμένες. Απλώς τα ζούμε σε κάποιο βαθμό στις δικές μας σκιές, ανάλογα με το πόσο ξεκούραστοι και ασφαλείς νιώθουμε καθημερινά. Μια υγιής ρουτίνα μπορεί να μας κάνει να νιώθουμε ασφαλείς, αλλά αυτό που βοηθάει ακόμα περισσότερο είναι ο χρόνος που αφιερώνουμε με το σώμα μας, ο διαλογισμός για εσωτερικά ζητήματα και οι φράχτες αρκετά ψηλά ώστε να μας βοηθήσουν να συνειδητοποιήσουμε τι είναι πραγματικά η ευθύνη μας να αναλάβουμε. Πάρτε λοιπόν το χρόνο σας καθώς έχετε ήδη κάνει το καλύτερο δυνατό και δείτε πώς θα λιώσουν τα λάθη σας καθώς θα βρείτε συγχώρεση για τον Εαυτό σας. Το ταξίδι που καλεί τις καρδιές μας δεν θα σταματήσει ποτέ να μας περιμένει έτσι κι αλλιώς.