Ένας διαλογισμός σχετικά με την έννοια του cazimi, αφιερωμένος στην πεσμένη αστρολόγο και βοτανική συνάδελφό μου Tricia McCauley, η οποία δολοφονήθηκε βάναυσα τα Χριστούγεννα το περασμένο Σαββατοκύριακο.
Ο αγαπημένος μου συγγραφέας και στοχαστής, Τζέιμς Χίλμαν άρεσε να λέει ότι «μας ζούμε από δυνάμεις που προσποιούμαστε ότι καταλαβαίνουμε». Ο Χίλμαν, ένας αρχετυπικός ψυχολόγος όπως ο Γιουνγκ πριν από αυτόν, αναγνώρισε τη ζωή της ψυχής ή της ψυχής ως ένα είδος ενδιάμεσου δρόμου ανάμεσα στην καθημερινή ουσία της ανθρώπινης ζωής και στο βασίλειο των θεών και των μύθων, των δαιμόνων και των αρχετυπικών ενεργειών. Ο Hillman πίστευε ότι για να ζήσουμε ψυχικές ζωές πρέπει να σταματήσουμε να προσπαθούμε να εξαργυρώσουμε, να σώσουμε ή να διορθώσουμε όλη τη σύγχυση και αντ' αυτού να ζούμε με ένα είδος διάφανης επίγνωσης του αρχετυπικού μέσα στα κοσμικά στοιχεία της ανθρώπινης ζωής:την πλήξη, την προδοσία, η αγγαρεία, η βία και η σύγχυση, οι σπασμένες παιδικές ιστορίες κ.λπ. Με άλλα λόγια, είναι δουλειά μας να ψάχνουμε τον θεό στις ασθένειες του κόσμου και να βρούμε τη ρομαντική, αρχετυπική και αισθητική του αξία για την ψυχή, μάλλον. από το να προσπαθείς απλώς να ξεριζώσεις, να καθαρίσεις ή να διώξεις τις δυσκολίες της ζωής. Για τον Hillman, η προσπάθεια να διώξει ή να ξεριζώσει την πολυπλοκότητα της ανθρώπινης ζωής ισοδυναμούσε με μια ανθυγιεινή πνευματική διέλευση…κάτι που απέρριπτε αντί να ασπαζόταν το πραγματικό βάθος, το μυστήριο και την πολυπλοκότητα της ψυχής του κόσμου μας.
Η Tricia ήταν αστρολόγος και ηθοποιός, γιόγκι και βοτανολόγος που αγκάλιασε το ίδιο είδος ρομαντικής αγάπης για την πολυπλοκότητα της ζωής που ο Hillman συνταγογραφούσε ξανά και ξανά σε όλη τη γόνιμη καριέρα του. Στην τελευταία μου συνομιλία μαζί της, η Tricia συζητούσε μαζί μου την πρόκληση μιας δύσκολης διέλευσης από τον Ποσειδώνα στον γενέθλιο χάρτη της, αφού έγραψα μια ανάρτηση για τη συχνά επαναλαμβανόμενη ατάκα του James Hillman:«Ζούμε δυνάμεις που προσποιούμαστε ότι καταλαβαίνουμε». Ο πλανήτης Ποσειδώνας συνέδεε τον γενέθλιο Ήλιο της και μου είπε ότι ένιωθε μια αίσθηση σύγχυσης σχετικά με το σκοπό, το νόημα και την κατεύθυνση της ζωής της. Καθώς ο Ήλιος στην αστρολογία (μεταξύ άλλων) σχετίζεται με την αίσθηση της κατεύθυνσης, του σκοπού και της κλήσης μας, δεν ήταν περίεργο για μένα να άκουσα ότι πάλευε με αυτόν τον συγκεκριμένο τρόπο, καθώς αυτή είναι μια κοινή εμπειρία Ποσειδώνα/Ήλιου. Αλλά μετά το έγραψε αυτό ως προκριματικό στις προκλήσεις της με τη διέλευση…»[Αλλά] πάντα βρίσκω ότι (ανεξάρτητα από το πόσο προκλητική είναι η πραγματική εμπειρία), η ζωή μου είναι ευκολότερη και πιο ξεκάθαρη όταν κάνω θέατρο — σαν να υπάρχει μια διέξοδος για τις αρχετυπικές ενέργειες που διαφορετικά θα έβρεχαν. Όλες οι «προκλητικές πλανητικές διελεύσεις» γίνονται πιο διαχειρίσιμες ως καλλιτέχνης παρά ως πολιτικός!»
Αυτό που ξεκάθαρα ήξερε η Tricia ήταν ότι βρισκόταν στη μέση της κατάληψης από μια αρχετυπική δύναμη. Αντί να προσπαθεί να το ανταγωνιστεί, να το εξαγνίσει ή να το θεραπεύσει και αντί να το φοβάται, η Τρίσια απλώς το αναγνώρισε για αυτό που ήταν και επέλεξε να αφήσει τη δύναμη της διέλευσης να περάσει μέσα της, δημιουργικά, επιστρέφοντας στο την αγάπη της για το θέατρο (από το οποίο μου είπε ότι έλειπε για λίγο). Θα μπορούσε εύκολα να είχε επιλέξει να αισθάνεται σαν να ήταν άρρωστη, χαμένη ή σε δύσκολη θέση, αλλά αντ' αυτού μοιράστηκε μαζί μου ότι αυτό που είδε ήταν ο Ποσειδώνας. Όπως, «Α, αυτός είναι μόνο ο Ποσειδώνας, και θέλει να ενεργήσει μέσα και μέσω εμένα. Νομίζω ότι θα επιστρέψω στη σκηνή."
Όταν η Tricia δολοφονήθηκε βάναυσα τα Χριστούγεννα, η γενέθλια αντίθεσή της Σελήνης/Άρη ενωνόταν/ενεργοποιήθηκε ακριβώς από την τρέχουσα αντίθεση Δία/Ουρανού (ένα πολύ ισχυρό / ξαφνικό / σοκαριστικό και δυνητικά βίαιο θέμα). Εν τω μεταξύ, ο κυβερνήτης του 8ου οίκου της (ένας οίκος του οποίου τα θέματα περιλαμβάνουν τον θάνατο), η Αφροδίτη, επισκιάστηκε ακριβώς στον ωροσκόπο της από τον Ποσειδώνα.
Είμαι βέβαιος ότι η Τρίσια δεν ήθελε να πεθάνει και δεν μπορώ να φανταστώ να περάσω από αυτόν τον κόσμο με τον τρόπο που έκανε. Αλλά μπορώ επίσης να σας πω με βάση το βάθος της ψυχής της, την εκθαμβωτική της νοημοσύνη και την αγάπη της για τις αρχετυπικές δυνάμεις της αστρολογίας, ότι θα ήταν η πρώτη που θα έλεγε ότι είμαστε όλοι ηθοποιοί σε μια σκηνή πολύ μεγαλύτερη και πιο ξένη από εμάς. είναι ικανοί να καταλάβουν τις περισσότερες μέρες. Στην πραγματικότητα, μπορούσα σχεδόν να νιώσω την παρουσία της σήμερα το πρωί, μαζί μου στο γραφείο μου, κοιτάζοντας τις διελεύσεις στον γενέθλιο χάρτη της, λέγοντας πράγματα όπως:«Ω, κοιτάξτε την αντίθεσή μου Άρη/Σελήνη που ενεργοποιείται από τον Δία/Ουρανό. Ουάου!!”
Η Tricia ήταν ο επιστάτης ενός αστικού κήπου. Κατάλαβε ότι πρέπει να μεγαλώσουμε τα πράγματα σωστά μέσα στην καθημερινότητα και όλο το χάος της. Έζησε έτσι και πέθανε έτσι, και από όσο την ήξερα, δεν είχε αυταπάτες για το γεγονός ότι οι ζωές μας είναι οι εκφράσεις μυθικών δυνάμεων και ότι το καλύτερο που μπορούμε να κάνουμε είναι να τις αφήσουμε να κυλήσουν μέσα μας με στοχασμό. και φροντίδα. Στην πραγματικότητα, νομίζω ότι αυτό είναι που την έκανε ένα τόσο βαθύ ανθρώπινο ον, κάποιον που έζησε κάθε πτυχή της ύπαρξής της από τη σκοπιά ενός μυστηρίου συμμετοχής.
Λοιπόν, τι σχέση έχει αυτό με το ότι ο Ερμής είναι cazimi με τον Ήλιο σήμερα; Λοιπόν, όταν ο Ερμής ενώνεται κατά ζωδιακό βαθμό με την ίδια την καρδιά του Ήλιου, είναι σαν να δίνεται προσωρινά η δύναμη του Βασιλιά/Βασίλισσας (του Ήλιου) στον αγγελιοφόρο (Ερμή). Όταν συμβαίνει αυτό, μπορεί να σημαίνει πολλά διαφορετικά πράγματα (για να μην ξεχνάμε ότι η αστρολογία είναι μια μορφή τέχνης με βάση τα συμφραζόμενα/μαντικά), αλλά γενικότερα συμβολίζει τη σημασία της καλλιέργειας του ακριβούς είδους νοοτροπίας που ζούσε η Tricia κάθε μέρα.
Επιτρέψτε μου να εξηγήσω…
Ο C.S. Lewis, ένας άλλος αγαπημένος στοχαστής μου, άρεσε να χρησιμοποιεί μια αναλογία για να περιγράψει την έννοια ενός πνευματικού συμβόλου. Φανταστείτε ότι περπατάτε σε ένα υπόστεγο κηπουρικής κρυμμένο κάτω από μερικά δέντρα στη σκιά. Περπατάτε μέσα στο υπόστεγο και είναι σκοτεινά εκτός από μια μεγάλη δέσμη φωτός που μπαίνει από μια τρύπα στην οροφή. Στην αρχή, κοιτάτε επίμονα τη δέσμη φωτός, και αυτό είναι… μια δέσμη φωτός. Αλλά μετά, περπατάς στην ακτίνα φωτός του, και κοιτάς κατά μήκος της δέσμης, μέσα από τη δέσμη, πάνω στον κόσμο και από το φως της βλέπεις τα κλαδιά του δέντρου και τον γαλάζιο ουρανό και τα λευκά σύννεφα έξω και πάνω. Ο Lewis είπε ότι ένα πραγματικό πνευματικό σύμβολο είναι αυτό που κάποια στιγμή μεταβαίνει από μια δέσμη φωτός που κοιτάμε, σε ένα που βλέπουμε μέσω του κόσμου.
Ο Ερμής στην καρδιά του Ήλιου είναι ακριβώς αυτού του είδους η κίνηση. Είναι η μετάβαση από το να βλέπουμε ένα σύμβολο στο να βλέπουμε μέσω ενός συμβόλου, τόσο φυσικό που δεν λέμε πλέον "κάνω συμβολική σκέψη" και αντί αυτού αρχίζουμε να βλέπουμε, να αντιλαμβανόμαστε, να κατανοούμε και να ζούμε μέσω του ίδιου του συμβόλου.
Αν υπάρχει κάτι που πιστεύω ότι είμαι εδώ για να καλλιεργήσω, στον εαυτό μου, στους αναγνώστες και τους πελάτες μου, στις φιλίες μου και στην κοινότητά μου, είναι η ίδια κατανόηση που ενσάρκωσε η Tricia ως συμβολικός στοχαστής… όχι κάποιος που του άρεσαν τα σύμβολα ή τα είχε απομνημονευμένος σε κάποιο είδος έμμεσης πνευματικής επιστήμης, αλλά κάποιος που έζησε, είδε και ανέπνεε ζωή μέσω των ακτίνων φωτός του. Στις ζωντανές ίνες των πλανητών και των φυτών, στα άγρια ζώα των στάσεων της γιόγκα και στα πρόσωπα των πολλών χαρακτήρων και φωνών που κατοικούσε ως ηθοποιός.
Έτσι, καθώς ο Ερμής βρίσκεται στην καρδιά του Ήλιου, βλέπω μέσω της ζωής της Tricia και προσπαθώ να πω κάτι ως αγγελιοφόρος εκ μέρους της αδερφής ψυχής μου… η ζωή της ήταν από μόνη της ένα όμορφο και διαχρονικό σύμβολο που όλοι μπορούμε να το δούμε σημαίνει ότι αν αφιερώσουμε το ΠΩΣ έζησε να φωτίσει το πώς ζούμε σήμερα.
Ξέρω ότι θα μας έλεγε το ίδιο. Γιατί, όπως είπε, «πάντα διαπιστώνω ότι (όσο προκλητική κι αν είναι η πραγματική εμπειρία), η ζωή μου είναι πιο εύκολη και ξεκάθαρη όταν κάνω θέατρο».
Στην αγαπημένη σου μνήμη φίλε μου!!! Ταξιδέψτε καλά, να είστε με τα αστέρια, είστε ένα αστέρι του οποίου το φως θα δούμε μέσω… του οποίου οι ακτίνες θα μας φτάνουν ακόμα πολύ μετά το θάνατό σας.
Προσευχή:Ευλογήστε μας να δούμε με μέσα ο ένας από το φως του άλλου.