Ώρα Θερινού Ηλιοστασίου!

Επομένως, είναι μια καλή μέρα για να υπενθυμίσουμε στον εαυτό μας τους βασικούς κύκλους φωτός που βρίσκονται στη βάση της ημέρας, της εβδομάδας, του μήνα και του έτους. Κάθε εβδομάδα διακυβεύεται από επτά ημέρες, που ονομάζονται από τους επτά παραδοσιακούς πλανήτες, και κάθε μέρα περιέχει περίπου 24 ώρες από την ανατολή έως τη δύση του ηλίου και από την επιστροφή στην ανατολή του ηλίου. Κάθε μήνας αποτελείται από περίπου τέσσερις εβδομάδες και η λέξη «μήνας» προέρχεται από τη λέξη «φεγγάρι». Από τη δική μας οπτική γωνία, το ταξίδι του Ήλιου αυξάνεται και φθίνει κάθε μέρα, από την ανατολή έως τη δύση του ηλίου, αλλά και στη μεγαλύτερη έκταση του ηλιακού έτους. Μέσα από τα ηλιοστάσια και τις ισημερίες του, το έτος κηρώνει και οι μέρες μεγαλώνουν (τουλάχιστον στο βόρειο και νότιο ημισφαίριο) και στη συνέχεια φτάνουμε στην αιχμή κατά το θερινό ηλιοστάσιο, τη μεγαλύτερη ημέρα του έτους, οπότε αρχίζει το έτος να φθίνουν και οι μέρες μικραίνουν, φτάνοντας ξανά στη συντομότερη μέρα του χρόνου στο Χειμερινό Ηλιοστάσιο. Ανάμεσα στα ηλιοστάσια, οι ισημερίες σηματοδοτούν τα μισά σημεία μεταξύ των πιο ανοιχτόχρωμων και των πιο σκοτεινών σημείων, η εαρινή ισημερία είναι ο δείκτης στη μέση της διαδρομής προς το θερινό ηλιοστάσιο και η φθινοπωρινή ισημερία στη μέση της διαδρομής προς το χειμερινό ηλιοστάσιο.

Καθώς ο ήλιος ταξιδεύει κατά τη διάρκεια του ηλιακού έτους, κινείται επίσης από περίπου ένα ζώδιο το μήνα και τρία ζώδια ανά εποχή. Αυτό είναι στην πραγματικότητα που μας δίνει το 12 ζώδιο και το έτος 12 μηνών μας. Κάθε εποχή χωρίζεται σε τρία διαφορετικά είδη ζωδίων:καρδινάλιο, σταθερό και μεταβλητό. Και κάθε ζώδιο συμβολίζει τις διαφορετικές αναπτυξιακές ιδιότητες της εποχής. Για παράδειγμα, τα κύρια ζώδια ξεκινούν την εποχή, τα σταθερά ζώδια αντιπροσωπεύουν την πιο σταθερή ενέργεια της εποχής και τα μεταβλητά ζώδια αντιπροσωπεύουν τη διακύμανση μεταξύ των βασικών ενεργειών της επόμενης σεζόν και των σταθερών ενεργειών της τρέχουσας σεζόν.

Καθώς ο Ήλιος κάνει το χορό του, η Σελήνη ακολουθεί με τον δικό της καθρεφτιστικό ρυθμό. Οι φάσεις της σελήνης είναι παράλληλες με τις ισημερίες και τα ηλιοστάσια του ήλιου. Το πιο σκοτεινό σημείο του μηνιαίου κύκλου της σελήνης είναι η νέα σελήνη, η οποία είναι η πιο σκοτεινή εποχή του μήνα, όπως το χειμερινό ηλιοστάσιο είναι η πιο σκοτεινή εποχή του χρόνου. Στη συνέχεια, υπάρχει το πρώτο τέταρτο του φεγγαριού, όπου το μισό φεγγάρι είναι φωτισμένο και το μισό είναι σκοτεινό, ενώ το φεγγάρι ανεβαίνει προς την πανσέληνο. Αυτό μοιάζει με την εαρινή ισημερία. Μετά υπάρχει πανσέληνος, που μοιάζει με το θερινό ηλιοστάσιο. Το φεγγάρι είναι πλήρως φωτισμένο όπως το θερινό ηλιοστάσιο μας δίνει την περισσότερη ποσότητα φωτός σε μια μέρα. Και τότε το τελευταίο τέταρτο της σελήνης μοιάζει με την φθινοπωρινή ισημερία, όπου το μισό φεγγάρι είναι φωτισμένο και μισό σκοτεινό και πάλι, αλλά τώρα είναι σε φθίνουσα πλευρά και το φως χάνει τη δύναμή του κάθε μέρα, πηγαίνοντας πίσω προς τη νέα σελήνη (ή σαν τον χειμώνα ηλιοστάσιο στο ηλιακό έτος).

Καθώς το φεγγάρι κηρώνει και φθίνει στον κύκλο του σε 27-30 ημέρες, ταξιδεύει σε ολόκληρο τον ζωδιακό κύκλο (αυτό που κάνει τον ήλιο έναν ολόκληρο χρόνο, με άλλα λόγια, το φεγγάρι κάνει κάθε μήνα). Αυτό μας δίνει 12-13 κύκλους σελήνης ανά ηλιακό έτος ή ένα ηλιακό έτος που αποτελείται από 12 μήνες.

Για μερικούς από εμάς αυτά τα γεγονότα είναι τόσο βασικά που θα μπορούσαμε να τα επαναλαμβάνουμε στον ύπνο μας, αλλά για πολλούς ανθρώπους υπάρχει σχεδόν μηδενική επίγνωση του γεγονότος ότι το ρολόι, η εβδομάδα, ο μήνας και το έτος μας βασίζονται σε αστρολογικά ( όχι μόνο αστρονομική) ιστορία. Για παράδειγμα, σήμερα είναι Σάββατο, που είναι η ημέρα του Κρόνου. Αύριο θα είναι Κυριακή, που είναι η μέρα του Ήλιου. Η Δευτέρα είναι η μέρα της Σελήνης και ούτω καθεξής.

Η αστρολογία μπορεί μερικές φορές να αισθάνεται άσκοπα περίπλοκη. Αλλά όταν το αναλύουμε πραγματικά στα πιο απλά συστατικά του, ολόκληρος ο κόσμος της αστρολογίας προέρχεται από δύο φώτα στον ουρανό μας, το πιο προφανές και ρυθμικό ουράνιο φαινόμενο που έχουμε δει και ζήσει από την αυγή της ανθρώπινης συνείδησης. Ακόμη πιο απίστευτο, ο Ήλιος και η Σελήνη φαίνονται με το ίδιο μέγεθος από τη δική μας οπτική γωνία, αν και είναι ο καθένας ριζικά διαφορετικές αποστάσεις μακριά από τη γη. Δεν υπάρχει κάτι σε αυτό το απλό γεγονός που λέει πολλά για το ποιοι είμαστε; Δεν είναι η αναγνώριση δύο διαφορετικών πεδίων συνείδησης, της ένωσης και του διαχωρισμού τους, των ομοιοτήτων και των διαφορών τους, δεν βρίσκεται στο επίκεντρο του τρόπου με τον οποίο σκεφτόμαστε, πιστεύουμε, αντιλαμβανόμαστε, διαφωνούμε, πολεμάμε, συνενωνόμαστε και δημιουργούμε;

Εδώ λοιπόν βρισκόμαστε στην κορυφή του ηλιακού έτους (τουλάχιστον εδώ στο βόρειο ημισφαίριο). Μπορούμε να κοιτάξουμε πίσω στο πρώτο εξάμηνο του τρέχοντος έτους και να δούμε πόσο μακριά έχουμε φτάσει. Μπορούμε να δούμε όλα τα επιτεύγματα, τις αποτυχίες, τα μαθήματα και τις αλλαγές και μπορούμε να δούμε πώς αυτή η στιγμή αντιπροσωπεύει μια κορύφωση. Μπορούμε να δούμε πόσα πράγματα έρχονται στο κεφάλι αυτή τη στιγμή, και μπορούμε επίσης να δούμε το ταξίδι προς τα κάτω που πρόκειται να ακολουθήσει. Τα μαθήματα ενσωματώθηκαν, οι μεταβάσεις που γίνονται και η σοφία που τώρα θα αρχίσουν να εκδηλώνονται ως αποτέλεσμα τόσων εργασιών ανάπτυξης…ενθυμούμενοι ότι η ψυχή βαθαίνει πάντα καθώς το φως εξασθενεί.

Εν κατακλείδι, εδώ είναι μερικές ασκήσεις που μπορείτε να δοκιμάσετε για αυτό το θερινό ηλιοστάσιο:

* Κοιτάξτε τη ζωή σας από το νέο έτος. Ποια θέματα που ξεκίνησαν εκείνη την εποχή έχουν αναπτυχθεί και αναπτυχθεί και πού βρίσκονται τώρα;

* Ακόμα κι αν τα πράγματα είναι δύσκολα για εσάς αυτή τη στιγμή, τι μαθήματα μαθαίνετε.. σε τι σας οδήγησαν τα θέματα αυτής της χρονιάς όσον αφορά τις αλλαγές που πρέπει να γίνουν, αλλαγές που απλά δεν μπορείτε να δικαιολογήσετε περισσότερο;

* Γίνεται κάποια μετάβαση αυτή τη στιγμή; Πώς μπορείτε να βοηθήσετε αυτή την ομαλή αλλαγή;