Η Αστρολογία του Θερινού Ηλιοστασίου

Μερικές σκέψεις σχετικά με το Ηλιοστάσιο, την έννοια του Ήλιου στον Καρκίνο και τις προσεχείς εκλείψεις μας στον Καρκίνο και στον Αιγόκερω:

* Καθώς ο Ήλιος διέρχεται από την κοσμική πύλη του Καβούρι, το ανοδικό τμήμα του έτους κορυφώνεται και ξεκινάμε το μακρύ, αργό ταξίδι προς τα κάτω.

* Οι αρχαίοι αστρολόγοι συνέδεαν το ζώδιο του Καρκίνου με την κάθοδο του πνεύματος ή της ψυχής στην ύλη. Το ζώδιο του Καρκίνου συνδέθηκε επίσης με τη δημιουργία του Κόσμου στον περίφημο χάρτη «thema mundi» (ο χάρτης της γέννησης του σύμπαντος).

* Το αντίθετο ζώδιο του Καρκίνου, ο Αιγόκερως, που κυβερνάται από τον Κρόνο, συνδέθηκε έτσι με τον θάνατο του σώματος και την αναχώρηση της ψυχής πίσω στο πνευματικό βασίλειο στην πύλη του χειμώνα.

* Είναι ενδιαφέρον ότι ακριβώς όπως τα καβούρια σκύβουν προς τα πλάγια και προς τα πίσω για να κινηθούν προς τα εμπρός, ο Ήλιος στο Θερινό Ηλιοστάσιο αρχίζει να κινείται προς τα πίσω για πρώτη φορά το ηλιακό έτος, κατευθυνόμενος προς τα νότια μετά την περιστροφή του στην πύλη του Καβουριού.

* Οι ετυμολογικές ρίζες της λέξης για το «Καβούρι» στα ελληνικά σχετίζονται επίσης με την ιδέα του «γρατσουνίσματος, σχεδίασης και γραφής». Και φυσικά σε πολλές αρχαίες παραδόσεις, η κάθοδος της ουράνιας γνώσης, όπως η κάθοδος του πνεύματος σε μια υλική μορφή που σχετίζεται επίσης με τον Καρκίνο, βρίσκει τη μορφή της σε αποκαλυμμένες διδασκαλίες, μάντρα, μαθηματικά, αριθμούς, γλύφους, γραφήματα κ.λπ. P>

* Μερικοί λένε ότι τα σημάδια των νυχιών του καβουριού όπως φαίνονται στην άμμο μοιάζουν με τη γραφή των Θεών και ότι τα νύχια του αντιπροσωπεύουν τα μολύβια ή τα στυλό της φύσης.

* Δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι ο κυρίαρχος πλανήτης του Καρκίνου, η Σελήνη, είχε σχέση με τον Ερμή/Θωθ, ο οποίος ήταν ιερός μεταφραστής, γραμματέας και δάσκαλος της ουράνιας γνώσης. Η Σελήνη είναι ένα ανακλαστικό φως, που φέρει τη γνώση του αρχικού, τη γνώση της θεότητας, τη γνώση του πνεύματος και την ανάμνηση της προέλευσής μας.

* Ένα από τα κύρια αρχετυπικά καλέσματα όσων γεννήθηκαν κάτω από το ζώδιο του καβουριού ή με πλανήτες σε περίοπτη θέση στον Καβούρι, είναι επομένως να θυμόμαστε. Η μνήμη σχετίζεται συχνά με πράγματα όπως έθνος ή κράτος, να θυμόμαστε τη σημαία, να θυμόμαστε αυτούς που πέθαναν, να θυμόμαστε αυτούς που υπηρετούν ή με την οικογένεια, να θυμόμαστε τους προγόνους μας, να θυμόμαστε τους οικογενειακούς μας δεσμούς, να υπηρετούμε αυτούς με τους οποίους μοιραζόμαστε ρίζες , ή σε μια ή την άλλη κοινότητα, τους φίλους μου, τη φυλή μου, τους ανθρώπους μου. Ωστόσο, στο βαθμό που η ανάμνησή μας συνδέεται μόνο με προσωρινούς χαρακτηρισμούς υλικού, όπως το σώμα, το κράτος, το έθνος, η οικογένεια, τα πολιτικά κόμματα στα οποία ανήκουμε, τα hashtags που αγαπάμε, τα εργαλεία του twitter που γινόμαστε διάσημοι, οι κατηγορίες ταυτότητας στις οποίες προσκολλούμαστε με τα ατσαλένια μας άσπρες λαβίδες, τότε είμαστε πλάσματα που ξεφεύγουν από τον κόσμο, ειρωνικά σκληραγωγημένα από τις ατελείωτες απαιτήσεις της κουλτούρας, φτιαγμένα Κρόνος και κρούστα, σκληρυμένα σαν βαρέλια από τη λαβή του σώματος στην ψυχή.

* Για να θυμηθούμε την πηγή μας, τον μεγάλο ωκεανό της αγάπης από τον οποίο προερχόμαστε, πρέπει να διατηρήσουμε επαφή με το γεγονός ότι η κάθοδος σε αυτόν τον υλικό κόσμο οδηγεί επίσης στη λήθη. Θυμόμαστε τα λάθος πράγματα και ξεχνάμε τα πιο σημαντικά. Κάνοντας αυτό, τελικά, οδηγούμαστε πίσω από το φινιστρίνι του Κρόνου και του Αιγόκερω, το χειμερινό ηλιοστάσιο, όπου αφήνουμε το σώμα και μας δίνεται η ίδια διαχρονική ευκαιρία να επιστρέψουμε στον πνευματικό κόσμο. Αν δεν θυμόμαστε την αληθινή μας φύση, όπως μας λένε τόσες πολλές μυστικιστικές και ακόμη και σαμανικές παραδόσεις, τότε δεν ξεπερνάμε τη σφαίρα της Σελήνης και έτσι επιστρέφουμε μέσα από το φινιστρίνι του Καβουριού για να πάρουμε ένα άλλο σώμα, μια άλλη ευκαιρία να θυμόμαστε την αληθινή μας φύση.

* Για παράδειγμα, οι Αιγύπτιοι συνέδεσαν τον Καρκίνο με τον σκαραβαίο σκαραβαίο, ο οποίος κουβαλά μια μπάλα κοπριάς, ανακυκλωμένης υλικού, για να φτιάξει το σπίτι του. Στην πραγματικότητα, νέα έρευνα έδειξε ότι ορισμένα είδη σκαθαριών κοπριάς θα σταθούν κυριολεκτικά πάνω σε μια σφαίρα από κόπρανα και θα κοιτάξουν ψηλά στα αστέρια για να τους βοηθήσουν να κυλήσουν την μπάλα κοπριάς τους προς τη σωστή κατεύθυνση. Στην πραγματικότητα θα χρησιμοποιήσουν τα αστέρια και τον γαλαξία για να προσανατολιστούν επειδή είναι επίσης δύσκολο να κυλήσεις μια μπάλα σε ευθεία γραμμή.

* Ομοίως, γεννιόμαστε σε ανακυκλωμένη υλικότητα, γεννιόμαστε σε μια σφαίρα ανακύκλωσης και η καλύτερη ευκαιρία που έχουμε να βρούμε το δρόμο της επιστροφής στο σπίτι είναι να σταθούμε πάνω από το μπαλάκι μας για να λάβουμε κάποια καθοδήγηση από τα αστέρια πριν επιχειρήσουμε κυλήστε τη σκατά μας προς το σπίτι!

* Μία από τις λέξεις για τον σκαραβαίο στην αιγυπτιακή γλώσσα είναι «Khprr», το οποίο σχετίζεται επίσης χαλαρά με τη λέξη «φύλακας» και μπορεί να υποδηλώνει την ιδέα ότι ο σκαραβαίος είναι «φύλακας» αυτού που αρπάζει. Ομοίως, το Καβούρι έχει συνδεθεί εδώ και πολύ καιρό με τη συλλογή, τη συσσώρευση και τη φύλαξη πραγμάτων.

* Είναι επίσης συναρπαστικό να πιστεύουμε ότι οι αρχαίοι μυστικιστές πίστευαν ότι μας «κρατούν» οι θεοί, οι οποίοι κυριολεκτικά συμβιβάζουν το σώμα μας (ο Δίας είναι το συκώτι, ο Κρόνος τα οστά κ.λπ.). Κατά μία έννοια, παρόλο που το πνεύμα/ψυχή καταλαμβάνει ένα σώμα, το πνεύμα/ψυχή είναι επίσης σφιγμένο, πιασμένο, συγκρατημένο από ένα σώμα. Ως εκ τούτου, όπως ο ήρωας Ηρακλής, του οποίου τη θεραπεία συλλαμβάνει και τσιμπάει ο Κάρκινος, ο κάβουρας (που γίνεται ο αστερισμός του Καρκίνου), μας λένε να κυριαρχήσουμε, να συντρίψουμε ή να σκοτώσουμε αυτόν τον εγωικό χαρακτήρα που θα επιχειρούσε να σφετεριστεί τον θρόνο του ανώτερου εαυτός.

* Αφού ο Ηρακλής σκότωσε το καβούρι, συνθλίβοντάς το με το πόδι του, η Ήρα τοποθέτησε τον Κάρκινο στα αστέρια για την υπηρεσία του, και αυτός είναι ο αστερισμός του Καρκίνου.

* Άλλωστε, οι εγωισμοί μας εξυπηρετούν έναν σκοπό. Το σώμα μας εξυπηρετεί έναν σκοπό. Ο υλικός κόσμος εξυπηρετεί έναν σκοπό. Και ως εκ τούτου, δεν υπάρχει τίποτα που προσπαθεί να μας κρατήσει, να κολλήσει ή να μας σφίξει σε αυτόν τον κόσμο που να μην είναι τελικά, αν όχι μυστηριωδώς, στην υπηρεσία της ψυχής και στην υπηρεσία της θεότητας.

* Τα σκαθάρια και τα καβούρια ζουν και τα δύο δίπλα στη Σελήνη. Μερικά σκαθάρια ζουν έξι μήνες κάτω από το έδαφος και έξι μήνες πάνω, σε σχέση με το σκοτεινό και το φωτεινό μισό του έτους. Ορισμένα σκαθάρια κοπριάς γεννούν επίσης σε σχέση με τη Σελήνη. Τα καβούρια ζουν ομοίως σε στενή σχέση με τη Σελήνη και τον έλεγχό της στις παλίρροιες.

* Ομοίως, εμείς οι άνθρωποι γεννιόμαστε από μητέρες των οποίων οι σωματικοί κύκλοι κερί και φθίνουν όπως η Σελήνη, σε ρυθμό με τη Σελήνη.

* Έτσι, καθώς περνάμε από την πύλη της ενσάρκωσης, είναι μια καλή στιγμή να θυμηθούμε την πηγή μας. Για να θυμηθούμε την ουράνια γραφή. Είναι επίσης μια καλή στιγμή να σημειώσουμε όλα όσα μας πιάνουν, όλα όσα έχουμε συσσωρεύσει και μαζέψει σε μια μπάλα ανακυκλωμένων ψευδαισθήσεων. Μπορούμε να χαλαρώσουμε αρκετά ώστε να θυμόμαστε την ψυχή και την ψυχή της ψυχής μας, την πηγή μας;

* Με τις εκλείψεις στον Καρκίνο και τον Αιγόκερω τον επόμενο μήνα, πλησιάζει μια σειρά από δυνατά μαθήματα.

* Από τη μία, η έκλειψη ηλίου στον Καρκίνο στις 2 Ιουλίου δείχνει μια δυνατή στιγμή γέννησης. Αυτή είναι μια ηλιακή έκλειψη που συμβαίνει στην κοσμική και υδάτινη πύλη της γέννησης. Ωστόσο, τι είδους γέννηση θα είναι αυτή και θα μας μπλέξει περισσότερο αυτή η γέννηση ή θα βρούμε έναν τρόπο να επαναπροσανατολιστούμε από τα αστέρια και μέσω του Γαλαξία;

* Τι χρησιμοποιούμε για να δημιουργήσουμε το αίσθημα της «οικίας» στον κόσμο; Είναι αληθινό ή είναι κάτι στο οποίο κολλάμε από φόβο; Είναι πραγματικό γάλα, πραγματική τροφή, πραγματικό νέκταρ ή είναι απλώς ένα άλλο τεχνητό γλυκαντικό;

* Στη συνέχεια, όταν έρθει η σεληνιακή έκλειψη της 16ης Ιουλίου, θα μας επισκεφθεί η σκιά της Σελήνης, η σκοτεινή πλευρά της Σελήνης, ο σκληρός βράχος χωρίς την ανακλώμενη φωτεινή πλευρά της Σελήνης… Κρόνος, ο πλανητικός άρχοντας του θανάτου, κυβερνήτης του Αιγόκερω, το ζώδιο του χειμερινού ηλιοστασίου.

* Χρησιμοποιούμε βία κατά ανάγκη; Προσπαθούμε να δημιουργήσουμε διαχωρισμό τεχνητά ή με υπερβολική δύναμη; Έχουμε ανοίξει τον εαυτό μας να «αφήσουμε το μαλακό ζώο του σώματός μας να αγαπήσει αυτό που αγαπά;»

* Όταν τα τελειώματα έρχονται, και έρχονται πάντα, μπορούμε να τα αφήσουμε να φύγουν με χάρη, γεμάτοι με το απαλό και μακρινό φως των άλλων κόσμων; Μπορεί ο μακρινός μυστικιστής, ο Κρόνος, να μας καλέσει σε μια βαθύτερη εσωτερικότητα, μια μοναξιά που είναι γεμάτη με διακριτικά, ήσυχα φώτα;

* Η γέννηση και ο θάνατος είναι σταθεροί σε αυτόν τον κόσμο, μια περιστρεφόμενη πόρτα ενσωματωμένη στα ίδια τα αστέρια, και όμως αυτές οι εκλείψεις θα φέρουν ιδιαίτερα ισχυρές εμπειρίες γέννησης και θανάτου, επειδή φέρνουν στο μυαλό τις πιο σκληρές ή σταθερές δομές της ζωής μας, καθώς και λεπτή, ροζ ζωή κρατιέται μέσα.