* Σε αυτές τις τελευταίες ώρες του σεληνιακού κύκλου, το ανακλαστικό φως χάνεται
* Ο κόσμος εκπνέει, μαλακώνει, ησυχάζει
* Και ο θάνατος εγκαθίσταται στον χειμώνα για μια τελευταία φορά
* Πλησιάζουμε επίσης στο τέλος του σκοτεινού μισού του ηλιακού έτους. Την επόμενη εβδομάδα, θα περάσουμε στη ζωδιακή Άνοιξη.
* Οι μεταβάσεις είναι δύσκολες. Είμαστε φυσικά πλάσματα της συνήθειας γιατί είμαστε ο καθένας αιώνιο πνεύμα/ψυχή, αγέννητο και αθάνατο. Καθώς περνάμε από αυτόν τον κόσμο της ροής και της αλλαγής, αναζητούμε συνεχώς καταφύγιο από τις καταιγίδες της ζωής στον υλικό κόσμο. Ολόκληρος ο ανθρώπινος κόσμος μας είναι στην πραγματικότητα σχεδιασμένος για να μας προσφέρει καταφύγιο από τις δυσκολίες των αλλαγών και της παροδικότητας της φύσης. Το πρόβλημα είναι ότι δεν αισθανόμαστε χαρούμενοι με την απλή προστασία από τα στοιχεία. Σε γενικές γραμμές, όταν καλυφθούν οι βασικές υλικές μας ανάγκες, συνεχίζουμε να αισθανόμαστε ανικανοποίητοι. Και έτσι συνεχίζουμε να κατασκευάζουμε πράγματα που ελπίζουμε να μας δώσουν καταφύγιο και ευτυχία. Το πρόβλημα είναι ότι ό,τι κατασκευάζουμε τελικά θα χαλάσει ή θα καταρρεύσει, και όταν συμβεί, τείνουμε να χάνουμε την αίσθηση της ευτυχίας ή της άνεσης που αντλούσαμε από οποιοδήποτε προσωρινό καταφύγιο έχουμε φτιάξει για τον εαυτό μας. Οι μεταβάσεις είναι αναπόφευκτες και οι μεταβάσεις είναι δύσκολες.
* Σε περιόδους μετάβασης, αν παραμένουμε αγνοώντας τη βασική παροδικότητα των πραγμάτων, τότε γίνεται δελεαστικό να προσπαθήσουμε να αποδώσουμε ευθύνες ή να οργίσουμε ενάντια στις αλλαγές που συμβαίνουν γύρω μας. Αν παραμείνουμε ενήμεροι για τη μόνιμο φύση των πραγμάτων, τότε όταν συμβαίνουν οι αναπόφευκτες αλλαγές του υλικού κόσμου, οι μεταβάσεις γίνονται ευκολότερες.
* Μια μεγάλη μετάβαση που όλοι αντιμετωπίζουμε είναι ο υλικός θάνατος.
* Αλλά αν το παρατηρήσουμε αυτό να έρχεται και να φεύγει προσεκτικά, αρχίζουμε να παρατηρούμε ότι παρά οτιδήποτε έρχεται και φεύγει, υπάρχει κάτι απλό και ανέγγιχτο που παραμένει. Η συνειδητοποίηση του εαυτού μας ως αιώνια συνειδητοποιημένη, πνεύμα/ψυχές αναδύεται, ξημερώνει πάνω μας σαν τις πρώτες ακτίνες της Άνοιξης.
* Αυτή δεν είναι η Άνοιξη που οδηγεί στο Φθινόπωρο. Αυτή είναι η ατελείωτη πηγή της πνευματικής άνοιξης, πέρα από το κυριολεκτικό φως και το κυριολεκτικό σκοτάδι, αλλά και μέσα τόσο στην κυριολεκτική άνοιξη όσο και στην κυριολεκτική πτώση.
* Ένα σπουδαίο πράγμα στο οποίο μοιραζόμαστε όλοι είναι η αιώνια, πνευματική ζωή.
* Πώς ζούμε λοιπόν σε αυτόν τον κόσμο της άμμου που κινείται χωρίς να χανόμαστε σε κάθε νέα μετάβαση; Πώς δεν καταλήγουμε να νιώθουμε εντελώς ηττημένοι, συνεχώς; Για παράδειγμα, συχνά οι άνθρωποι δημοσιεύουν ως απάντηση σε ημερήσιες ή μηνιαίες αστρολογικές προβλέψεις, λέγοντας:"Νιώθω ότι έχω ήδη περάσει τόσα πολλά και μου λες ότι θα ακολουθήσουν κι άλλα;" Ναί. Γιατί έτσι είναι τα πράγματα εδώ. Τα κύματα μπαίνουν συνέχεια. Δόξα τω Θεώ, είναι τουλάχιστον κάπως προβλέψιμα!
* Ο λόγος που κάνουμε αστρολογία είναι για να μας βοηθήσει να κατανοήσουμε τη φύση αυτών των μεταβαλλόμενων άμμων, αυτές τις συνεχείς μεταβάσεις και αλλαγές, ειδικά για να μην χαθούμε σε αυτές και συγκεκριμένα για να μπορούμε να αρχίσουμε να εντοπίζουμε τα είδη πνευματικών καταφυγίων σε αυτόν τον υλικό κόσμο που διαρκούν περισσότερο, ειδικά επειδή αντικατοπτρίζουν την αληθινή, πνευματική μας φύση.
* Είναι μια καλή αστρολογική στιγμή για να τα θυμόμαστε όλα αυτά γιατί, ενώ οι εποχιακές μεταβατικές περίοδοι μπορεί να μας θυμίζουν την πραγματικότητα της παροδικότητας, οι εποχιακές αρχές μας βάζουν τακτικά στον πειρασμό να το ξεχάσουμε.
* Γι' αυτές τις τελευταίες μέρες του χειμώνα, ας αφιερώσουμε οπωσδήποτε χρόνο από τη φασαρία και τη ροή αυτού του οριακού χώρου για να αναγνωρίσουμε το αιώνιο ανάμεσά μας.
Προσευχή:Είθε να νιώσουμε την ευλογία και να βρούμε το φως μέσα σε κάθε εποχή. Είθε κάθε αλλαγή να προφέρει το όνομά σου, όπως μας αποκαλύπτει οι ψυχές μας, που τα χείλη μας τραγουδούν πάντα στην αιώνια υπηρεσία σας.