Een psalm voor de maan in Tweelingen
Twee holle rieten
de wind sparen
zijn doorgang
en ja zeggen
of nee zeggen
als wind over water
Mercurius' woning
en de eerste handen
van een muzikale haven
de eerste woorden
van engelen in het bos
Leer me
spreken, leer me zien
je gedachten
leer me horen,
het heilige woord
veranderende oren
links en rechts
tot statisch en signaal
zijn gescheiden
voorgehouden als twee kaarsen in uitgestrekte handen
Ik zeg je...
waarheid
is de enige vogel
van de lente
O, tweeling
die ooit bij de poort staat
de plaats waar we de vruchtbare tuin verlieten
flitsende zwaarden
tweesnijdend
twee jonge personen
ooit binnen
beloof ons dat je ons een keer naar buiten zult leiden
Ik vraag je,
om ons in je sterrengewaden te kleden
en ons de wijsheid te leren
van je dubbele ivoren poorten
Gebed:Mogen de heiligste gedachten hun thuis vinden in ons vandaag, deze dag van de zon.