Een paar uur voordat mijn vrouw vorige week onze dochter beviel, wendde ik me tot onze doula en zei:"Kun je tijd voor me vrijmaken als de baby komt?" Ze zei:"Ik zal mijn best doen, ja!" Toen de baby eindelijk kwam, wendde ze zich tot mij en kondigde de tijd aan. Even stond ik versteld. Waarom kondigde ze de tijd aan? In de schoonheid en intensiteit van het moment was ik vergeten dat ik een astroloog was, dat de hemel in cirkels draaide ergens hoog boven het geboortecentrum van onze vroedvrouwen in het ziekenhuis, en dat mijn pasgeboren dochter een of ander stijgend teken zou kunnen zijn, een of ander maanteken. Het was eerlijk gezegd het laatste waar ik op dat moment aan dacht, dus het kostte me een seconde om te berekenen wat ze tegen me zei. 'O, juist,' zei ik lachend. "Dank je! Geweldig.”
De doula vroeg me later:"Ben je enthousiast om de kaart te casten?" Ik zei:“Eigenlijk niet. Ik heb een heel jaar met Virginia gewacht om haar kaart te casten, en ik ga ook een heel jaar wachten met baby Summer."
"Oh wauw", zei ze glimlachend. Ik hoefde haar niets te zeggen of uit te leggen. Op dat moment was er geen uitleg nodig. Sterren komen later, liefde komt eerst. Niet alleen in het verbijsterde moment van letterlijke geboorte, maar als een oefening om, voor het volgende jaar, een volledige reis rond de zon te maken voordat ik iets van de sterren of mijn professionele werk als astroloog wil om mijn geest te kleuren met betrekking tot mijn dochter.
Dus waarom doe ik dit? Hier zijn de aantekeningen en een overzicht van wat ik heb gezegd in de recente lezing die ik heb gegeven over de astrologie van kinderen, ouders en ouderschap...
Ik wacht om naar de grafieken van mijn eigen kinderen te kijken omdat...
* De ziel, niet het lichaam, is wat eeuwig echt is. Om de ziel te leren kennen is liefde en genegenheid nodig.
* De geboortehoroscoop beschrijft de tijdelijke materiële aanduidingen van ons karma en lot in dit lichaam en deze materiële wereld die we tijdelijk bewonen. Het is niet zo dat het lichaam of de materiële wereld slecht of slecht is, en het is niet dat de geboortekaart ons geen bruikbare informatie kan geven om ons leven te begrijpen, maar de simpele waarheid is dat we niet onze geboortehoroscoop zijn, en om er echt bij te komen. ken iemand je moet de onuitsprekelijke, eeuwige natuur van de ziel leren kennen, die de geboortekaart niet kan bereiken. Zoals Heraclitus ooit schreef:"De ziel wordt voor altijd verkend, tot een diepte die niet te beschrijven is."
* In het slechtste geval KAN astrologie ons aanmoedigen om onszelf te zien als onze tijdelijke materiële aanduidingen, "Ik ben een Leeuw, ik ben een Kreeft", of "Ik ben mijn psychologie , ik ben mijn fortuin of materiële bestemming in dit leven, enz.”
* Een kind dat op deze wereld komt, zal al overspoeld worden door het idee dat wat ze waard zijn gebaseerd is op wat ze produceren, wat ze bereiken, of wat wel of niet doet' niet met hen of om hen heen gebeuren, hoe iemand zijn vrije wil gebruikt om een goed of slecht resultaat te creëren, enz. Er wordt ons zo zelden verteld dat we geliefd zijn en kunnen liefhebben alleen maar omdat we zijn (zoals meneer Rogers graag zei!) . Astrologie, op zijn slechtst, neemt hier feitelijk deel aan, omdat het ons aanmoedigt om verwikkeld te raken in de "uitkomsten" van ons leven, die op hun beurt verwikkeld zijn in onze verlangens en verwachtingen, angsten en zorgen. In feite noemden oude astrologen hun grote werken vaak 'Apotelesmatica', wat 'de studie van resultaten' betekende. Er zijn prachtige spirituele redenen om astrologie te gebruiken, maar er zijn ook veel manieren waarop astrologie nog een afleiding kan worden om onszelf en anderen te leren kennen, zoals we werkelijk zijn... goddelijk, eeuwig, bewust, wezens, een essentieel onderdeel van onze originele, goddelijke bron.
* We kunnen de kennis van een kinderkaart gemakkelijk gebruiken om de bezorgdheid te rechtvaardigen die we hebben over onze kinderen, over hun veiligheid en welzijn, of over ons eigen karma in relatie tot onze kinderen . Maar denk hier eens over na... ook al kan astrologie erg nuttig zijn om ons ouders te helpen, of ons te helpen bij het helen van karmische patronen in het gezin, de beste en gemakkelijkste remedie voor elke angst die we in het leven voelen, over onszelf, over onze kinderen of onze families, is liefde . Liefhebben en bemind worden... gewoon omdat we zijn en zoals we zijn. Als astrologie niet gepaard gaat met dit inzicht, dan is het zo bankroet als de kennis van een tuinman zonder een echte tuin of zonder regen.
* We moeten stoppen met het gebruik van bezittelijke voornaamwoorden zo vaak met astrologie, "Mijn Venus, mijn mars, mijn zon, enz." Waarom? Ten eerste zou dit voor astrologen uit de oudheid waarschijnlijk een overtreding zijn geweest. De planeten werden beschouwd als de sterren van de goden, of de goden zelf. Hun standpunten weerspiegelen hun oordelen in een soort kosmische rechtszaal... de sterren ten tijde van onze geboorte spreken een soort oordeel uit over het leven dat we deze keer zullen leiden. We zijn niet onze sterren, net zomin als we de goden zelf zijn. Evenzo, wanneer we geobsedeerd zijn door de grafieken van onze kinderen, versterken we het idee dat ze 'hun Venus, hun Jupiter, hun Saturnus' zijn, zomaar. We planetiseren onze kinderen en wensen dan HARD dat ze opstaan om het "potentieel" van de dingen die we op hen hebben geprojecteerd te overwinnen of te maximaliseren ... verdomd als je dat doet, verdomd als je dat niet doet. Als uw kind zijn sterren niet kan overwinnen, komt dat omdat ze "in elkaar geslagen" worden door die moeilijke Venus/Saturnus-situatie, als ze tot grote hoogten stijgen, is dat omdat ze echt die Zeus/Jupiter in het midden van de hemel bezitten. Dit alles is overmoed als we nogmaals bedenken dat we geliefd zijn en misschien liefhebben omdat we dat zijn.
* Om deze en andere redenen kijk ik het eerste jaar niet naar de kaarten van mijn kinderen, om me te versterken dat het kennen van deze kleine ziel iets veel meer is groots en mysterieus is dan de ins en outs van hun psychologie, persoonlijkheid of materiële bestemming te kennen. Al deze dingen zullen met de tijd komen... misschien eerder dan ik zou willen, maar voor nu, wil ik het niet weten, maakt het me niet uit, ik wil van mijn kind houden gewoon omdat het zo is.
* Oké, dat zijn dus de redenen waarom ik het eerste jaar NIET naar de grafieken van mijn kinderen kijk. Maar uiteindelijk kijk ik WEL naar hun kaarten, en ik vind waarde in astrologie en waarde in astrologie voor kinderen, dus hoe begrijp ik de waarde van astrologie als ouder? Als ik eindelijk naar de grafieken van mijn kinderen kijk, wat leer ik dan en waar ben ik naar op zoek?
* Ik zoek naar hun inherente persoonlijkheidskenmerken, gaven, talenten en natuurlijke interesses of neigingen, zodat ik kan proberen hen zo goed mogelijk te ondersteunen... in de eerste plaats door de persoonlijkheid te begrijpen “pak” dat ze dragen als geest/ziel. Ik zal proberen minder vast te leggen en zoveel meer toe te staan om gewoon te ZIJN als ik enig inzicht heb in de persoonlijkheid, het temperament en de constitutie van mijn kinderen. Dus astrologie kan in dit opzicht erg nuttig zijn. Als ik weet dat de opklimmende heerser van mijn dochter in het 5e huis staat in een aardeteken en ik merk dat ze interesse heeft in technische/artistieke/performante vaardigheden, kan ik die interesses gemakkelijk ondersteunen in plaats van mijn eigen interesses op haar te projecteren!
* Ik zoek naar stressvolle transits, zodat ik voorbereid kan zijn als ik weet dat mijn kinderen ergens mee worstelen. Vorig jaar had mijn dochter bijvoorbeeld Saturnus op haar zon en worstelde ze met constipatie. De astrologie van Saturnus op de Zon beschreef de situatie gemakkelijk:neerbuigend, geblokkeerd, gefrustreerd, worstelend met controleproblemen, enz. Hoezeer mijn vrouw en ik ook alle "dingen" deden die men zou moeten doen, ik vertrouwde er ook inherent op dat toen Saturnus van haar zon verwijderd, zouden de dingen misschien weer oplichten, en ja hoor, dat deden ze. Geen enkele medische interventie, hoe natuurlijk ook, heeft veel goeds gedaan (voor zover we konden nagaan). Op een dag, niet lang nadat Saturnus van haar zon was gekomen, werd ze gewoon weer "normaal". Dus enige kennis hebben over stressvolle transits, als ouder, kan me helpen me voor te bereiden en kan mijn angst verminderen wanneer ik met mijn kinderen omgaan, uitdagende seizoenen. Voor sommigen kan deze benadering meer angst opwekken dan wat dan ook, dus het is geen benadering die ik met mijn klanten neem, tenzij ze erom vragen!
* Ik probeer te begrijpen hoe mijn vrouw en ik in het leven van onze kinderen verschijnen. Misschien zijn er enkele dingen waar ik aan kan werken of veranderen, misschien niet, maar door te proberen mijn rol in het leven van mijn dochters te begrijpen, verplicht ik mezelf ook om na te denken over mijn relatie met hen terwijl deze groeit en rijpt door de gebeurtenissen van lot.
* Het is gemakkelijk om geobsedeerd te raken door familiekarma, familiegenezing, kinderwonden, enz. Ik herinner mezelf er altijd aan dat het doel van dit soort werk niet is om eindelijk iets op te lossen van het verleden...dit is niet mogelijk als je kijkt naar de cyclische kijk op tijd die astrologen uit de oudheid hadden (materiële familiedrama's verdwijnen hier niet, ze herhalen zich alleen door lichte en donkere cycli!). Het doel van elk soort genezingswerk is om terug te keren naar vergeving, wat is als de weerkaatsing van licht op de wateren van liefde.
* Ik probeer ook relaties met broers en zussen te begrijpen. Dit kan ook erg handig zijn, maar het is ook belangrijk om geen vooroordelen te vormen over conflicten die we niet volledig kunnen begrijpen vanuit onze huidige karmische positie. We moeten ons afvragen:"Begrijp ik echt de aard van al mijn eigen conflicten en relaties en waarom ze zijn wat ze zijn?" Als we eerlijk zijn, is het antwoord "nee", dus alleen omdat we bepaalde soorten worstelingen in de geboortehoroscoop van een kind zien, betekent niet dat we moeten proberen om iets te voorkomen of ermee te knoeien. Soms moeten we over het algemeen minder 'strijd-avers' zijn. Strijd in dit materiële leven is onvermijdelijk... HOE we strijden, daar gaat het om. Ervaringen van welke aard dan ook worden soulvol, worden bewust en liefdevol, wanneer we wakker blijven voor hen. Dus de vraag wordt, hoe kan ik nemen wat ik zie in de geboortekaart en het gebruiken om mijn kind te helpen wakker te blijven om lief te hebben in het midden van hun lot, wat hun lot ook mag zijn?
* Tot slot, welke kennis we ook hebben van de kaarten van onze kinderen, de kennis ervan is nutteloos, tenzij we ook een omgeving van liefde creëren die het simpele feit versterkt:mijn lieve kind...je bent een ongeboren en onsterfelijk eeuwig wezen; je ware aard is gelukzalig, liefdevol en intelligent.
Gebed:Leer ons om als kinderen in de armen onze eeuwige bron te zijn. Leer ons de sterren als lampen te gebruiken, onze paden te verlichten en ons altijd naar huis te leiden.