Vanmorgen besloot ik terug te gaan in de geschiedenis op zoek naar de laatste keer dat onze huidige t-kwadraat van kracht was. Het kostte me een tijdje, maar uiteindelijk (controleer me voor het geval ik het mis heb) vond ik het jaar 545 na Christus. Omdat naar mijn mening dit Jupiter/Saturnus/Neptunus t-vierkant veel te maken heeft met tegenstrijdige religieuze, filosofische en politieke waarden, begon ik te zoeken naar alles wat ik kon dat ons op de een of andere manier een archetypische of thematische brug zou kunnen bieden tussen toen en nu .
Dit is wat ik heb gevonden...
* Misschien wel het meest opvallende is dat een aantal bronnen die ik online heb gevonden (hoewel er zeker tegenstrijdige beweringen op internet zijn) dit jaar het jaar is waarin de vader van de profeet Mohammed werd geboren. Het is duidelijk dat dit thema duidelijk verbonden is met veel van wat er tegenwoordig in de wereld gaande is, vooral met betrekking tot religieus extremisme in het Midden-Oosten.
* Het beroemde Ierse klooster Clonmacnoise werd gebouwd en gesticht tussen 544 en 545. Het klooster zou tegen de 9e eeuw "een belangrijk centrum van religie, leren, vakmanschap en handel" worden, aldus Wikipedia ! Wat misschien wel het meest interessant is, is dat het beroemde klooster werd gesticht door een zeer jonge persoon genaamd Saint Ciaran van Clonmacnoise, die stierf aan een plaag kort nadat het klooster was gebouwd. Tegenwoordig zijn de ruïnes van het klooster gebruikt om een groot katholiek jeugdfestival te houden. Deze thema's passen heel duidelijk bij de generatie-elementen van de Saturnus/Jupiter, naast de heilige en fantasierijke kwaliteiten van Neptunus.
* Keizer Justinianus verzamelde in 544 een groot leger om de Perzen het hoofd te bieden en uiteindelijk werd in 545 een vredesverdrag tussen beide partijen gesloten. In diezelfde tijd was er ook een wijdverbreide plaag die grote financiële gevolgen had en agrarische implicaties, en Justinianus had blijkbaar te maken met gelijktijdige opstanden uit verschillende delen van het rijk (opnieuw vond ik enkele tegenstrijdige data/bronnen, maar de meeste hadden betrekking op het jaar 545).
* Volgens verschillende bronnen werd de synode van Brefi in 545 door de kerk gehouden om de pelagiaanse ketterij te veroordelen, wat de overtuiging was dat de erfzonde de menselijke natuur niet bezoedelde en dat vrije wil nog steeds in staat om het goede te kiezen, of verlossing te vinden, zonder goddelijke hulp. Interessant genoeg verwierp Pelagius zelf veel van de overtuigingen die met zijn naam in verband werden gebracht. Pelagius verdedigde echter ook de inherente waardigheid van het vlees of de menselijke conditie. Deze exacte soorten leerstellige geschillen, evenals de kwesties van ketterij, heksenjachten, wat puur of onzuiver is, debatten over vrije wil of originele doctrines versus moderne afwijkingen van traditionele dogma's, maken allemaal deel uit van veel van de huidige debatten die we vandaag zien binnen astrologie, religie, politiek, enz. (Wederom zijn de bronnen over de meeste van deze gebeurtenissen moeilijk te verifiëren, dus ik beschouw dit alleen als een zeer losse oefening in archetypisch detectivewerk)
Er zijn waarschijnlijk nog tal van andere interessante historische feiten die we zouden kunnen opgraven om meer inzicht te krijgen in het veranderlijke t-kwadraat, maar in sommige opzichten gaat het punt van dit soort onderzoek verder dan de thematische verbindingen die we maken . Het onderzoek zelf is waardevol omdat het ons herinnert aan de tijdloosheid van de tijd zelf. Dit soort graven in het planetaire verleden herinnert ons eraan dat we evenzeer door de tijd leven als dat we eraan gebonden zijn. Tijd is evenzeer cyclisch als progressief of lineair. Vooruitgang op elk niveau is in sommige opzichten een waanidee, net zoals we niet mediteren om 'ergens te komen' of 'iets te verkrijgen' in een letterlijke zin. Archetypisch onderzoek is voor mij daarom als een diepe ademhalingsoefening. Het gaat over het openen van een soort visueel apparaat, een vorm van inzicht die tegelijkertijd achteruit en vooruit kijkt, totdat we weer bij het bewegende centrum, de niet-letterlijke nexus, aankomen. De hemelbol, niet noodzakelijk het eigenlijke lichaam, van de zon.
Gebed:Het centrum is niet letterlijk een centrum, het verleden is niet letterlijk in het verleden en de toekomst ligt niet letterlijk voor ons...help ons om door de tijd te kijken...als hoewel we door een lichtstraal de lucht zien.