De maan staat vandaag weer in Schorpioen, maar nu natuurlijk leeg.
Ondertussen komt Venus in Maagd dichter bij een oppositie van Neptunus en Mars in Maagd staat op het punt samen te gaan met Jupiter in Maagd. Het is een goede dag om na te denken over het teken Maagd, vooral over de ideeën van zuiverheid, moraliteit, onschuld, jeugd, leren, organisatie, gezondheid en discipelschap.

We leven op een ingewikkeld moment in de geschiedenis als het om deze onderwerpen gaat. Meer dan ooit verheerlijken we de jeugd... we willen het niet verliezen, we associëren de definitie van gezondheid met de jeugdige schoonheid of plooibaarheid van het lichaam, en we vinden naïeve onwetendheid samen met debiel sarcasme en opzettelijke onvolwassenheid de normen van hoge humor in de media. Tegelijkertijd is het bijna onmogelijk geworden om een ​​ethisch of moreel standpunt in te nemen over onze overtuigingen of overtuigingen zonder dat iemand anders aanstoot neemt of ons beschuldigt van enige vorm van vooroordeel, onwetendheid of wreedheid. In het westen van onze vrije kunsten zou kunnen worden gezegd dat we ons het meest achterdochtig voelen over zekerheid of overtuiging van welke aard dan ook... in de mate dat we op zijn best soms moreel relativisten zijn zonder veel ideologische, religieuze, morele, politieke of sociale consistentie. We zijn allebei bang en belichamen toch een oordeel alsof we door de gangen van een eeuwige middelbare schoolervaring lopen, en van binnen vragen velen van ons zich af waar onze echte loyaliteit ligt of dat we die überhaupt hebben.

Al deze worstelingen kunnen worden besproken door het teken Maagd.


Laten we eerst eens kijken naar het idee van zuiverheid in relatie tot jeugd. Waarom wordt jeugd geassocieerd met reinheid over bijvoorbeeld volwassenheid of ouderdom? Is het ook niet zo dat wat jong is, verlangt om ouder, wijzer, volwassener, bekwaam, ervaren, bekwaam en zelfredzaam te zijn? Is er niet iets aan de jeugd dat ook onwetend is in plaats van onschuldig? Waarom geven we de voorkeur aan de woorden onschuldig of puur in plaats van onwetend of onervaren? Het moeilijkste om te begrijpen van archetypische beelden is dat ze massa's uiteenlopende en vaak tegenstrijdige ideeën bevatten zonder hun algemene samenhang te verliezen. Wat ons verscheurt met een archetype is de neiging om te intens te worstelen met de polariteiten die erin vervat zijn. Hoe kunnen we bijvoorbeeld het idee omarmen dat jeugd niet alleen sexy of puur is, maar ook onwetend en onervaren? Of hoe kunnen we leren inzien dat onwetendheid vaak wijs is en toewijding aan vaste idealen vaak onwetend?

Hoe kunnen we de spanning van deze afbeeldingen op een creatieve manier vasthouden in onze ervaringen, in plaats van ons vast te klampen aan de ene kant tegenover de andere?

Hier zijn een paar maagdelijke spanningen om goed over na te denken:

* Op een gegeven moment ben ik niet langer een student maar een ervaren beoefenaar
* Ik zal nooit stoppen student te zijn
* Het is belangrijk voor mij om meningen en ideeën te hebben gevormd en te weten waar ik het over heb
* Het is belangrijk voor mij om bescheiden en besluiteloos te blijven voor het geval ik iets verkeerd begrijp
* Mijn deugd is verbonden met het leven in overeenstemming met de waarden die volgens mij goed, waar en puur zijn
* Mijn deugd is helemaal niet verbonden met mijn ethiek, mijn normen of mijn vermogen om ze na te leven
* Mijn werk is zo goed als mijn aandacht voor details
* Mijn werk is zo goed als de geest waarin ik het doe, slagen of falen
* Ik mag minder ervaren, minder wijs, minder capabel, minder geleerd of minder dan iemand anders zijn
* Ik hoef niet te leven door vergelijkingen met anderen
* Het is mijn plicht om ervaring op te doen en wijzer, kritischer en voorzichtiger te worden, volwassen als
* Het is mijn plicht om mijn ervaringen niet ver van jeugdige openheid te laten afhouden...Ik kan altijd nog fouten maken in dingen
* Beelden van leeftijd en zuiverheid staan ​​niet in een lineaire relatie met elkaar
* Beelden van ouderdom en zuiverheid zijn in feite nauw verwant
* Eerlijke kritiek is gezond voor mijn ziel en leert me hoe ik kan rijpen en verbeteren
* Kritiek is niet creatief, onfatsoenlijk, meedogenloos, fantasieloos of pijnlijk
* Er is een juiste manier om dingen te doen
* Het is beter om zekerheid los te laten en de fout in te gaan met zorgen of voorzichtigheid
* Ik verwerp het idee dat ik iemand iets te bewijzen heb
* Ik verwerp het idee dat mijn substantie als persoon los staat van mijn acties, vaardigheden, ervaring, correctheid of bruikbaarheid in de wereld

We zouden gemakkelijk nog een dozijn polariteiten kunnen uitrollen... maar laten we in plaats daarvan afsluiten met het beeld van een jong meisje zittend in het veld, tegen het einde van de zomer, en in de buurt van de einde van haar jeugd. Merkt ze de engelenvleugels zachtjes op achter haar schouderbladen? Ziet ze de vogel op haar schouder zitten? Waar kijkt ze naar op de zonsondergang-horizon? Is het de dood? De komende oogst? Hoe moet ze zich nu houden, in een wereld tussen werelden. Wat komt er na de jeugd? Wie dient ze en hoe weet ze wanneer ze ergens is aangekomen? Naast haar zit een bundel tarwe, zorgvuldig voorbereid. Is het een offer, een offer, een poging om zichzelf te legitimeren of te bewijzen? Zichzelf bewijzen aan wie en waarvoor?

​Gebed:Oogst het meisje, trek ons ​​vollediger in uw complexiteiten en leer ons de spanningen vast te houden van alle afbeeldingen en ideeën die u bevat