Met Venus die door een lang vierkant naar Saturnus is gegaan en nu de Zon vierkant naar Saturnus, de onderwerpen van verraad, eden, gebroken beloften, geheimen en eerlijkheid waren allemaal grote problemen tijdens de zomermaanden. We leven helaas in een tijd waarin de spirituele uitdrukking, "heb geen verwachtingen", te vaak een excuus wordt voor het breken van een eed of belofte, verraad en schadelijke geheimhouding in relaties. We reageren op elke teleurstelling door te snel tegen onszelf te zeggen dat het onze verwachtingen en idealisme zijn die de schuld zijn, in plaats van onszelf gekwetst of verraden te laten voelen door iemand die zijn woord of toewijding aan ons breekt.
Op dezelfde manier rechtvaardigen we allerlei soorten egoïsme in naam van zaken als individuatie of ‘spirituele groei en ontwikkeling’. We overtuigen onszelf ervan dat onze gebroken beloften en het compromis van ons woord aan anderen gerechtvaardigd is, omdat we ons voorstellen dat het engelen waren die tussenbeide kwamen, in plaats van dat onze integriteit instortte.
Gezonde confrontatie en het delen van de waarheid met elkaar wordt onmogelijk in een tijd waarin een onbepaalde vrije wil en individuele groei niet alleen de gouden standaard zijn, maar ook het onuitgesproken religieuze dogma.
Het is te gemakkelijk om iemands mislukkingen, of die van onszelf, te accepteren en te proberen zilver uit de broekzakken. We verwijzen naar de kindertijd, we praten over acceptatie, we draaien percepties om totdat gebreken eruitzien als hippe, surrealistische schilderijen waar we onmogelijk boos over kunnen zijn (het is te ironisch of voorbij moraliteit!). Of erger nog, we praten over hoe deze pijn die we voelen, dit verraad of deze teleurstelling, eigenlijk van onze eigen makelij is... we CG Jung onze manier om te zien hoe deze teleurstelling eigenlijk gewoon "mijn eigen dingen praten".
Een andere populaire benadering om met teleurstellingen om te gaan, is te praten over de noodzaak om genezend werk aan onszelf te doen. We helen onze relaties, we werken er echt aan om dingen los te laten (dat is wat we zeggen), we helen onze voorouderlijke lijnen, en dan praten we over al onze genezingsprestaties gedurende meerdere jaren wanneer de fundamentele pijnlijke gebeurtenissen of verhalen weer naar boven komen. "Ik heb dat werk al gedaan", zeggen we trots, alsof we een soort geheime vechtsportwedstrijd hebben gewonnen waar de meeste anderen gewoon niet voor waren uitgenodigd.
In dit alles we zeggen ook vaak dat het ervaren van teleurstelling over de acties van iemand anders, gekwetst worden of elkaar houden aan overeengekomen normen, eden, beloften of gedragscodes in relaties, elkaar 'veroordelen' is.
Wie is het die zo intens bang is voor oordeel, zo boos en opgeknapt over dit woord? Wie is degene die voor altijd wil vervloeken en oordelen uit onze ervaringen van elkaar wil bannen? Wie is het die alle categorieën en structuren van moraliteit of sociaal gedrag wil vernietigen? En wat is het verschil tussen dit soort vernietiging en elke andere vorm?
Als we willen zijn wie we willen zijn, altijd, 24/7, zonder enige beperking, lopen we iets mis zo veel. De beperkingen van onze banden, eden en verplichtingen maken deel uit van wat ons essentie, waardigheid, plaats, tijd en oriëntatie geeft. In de juiste relatie met elkaar staan, zoeken naar de kleine lettertjes in onze heilige contracten en in onszelf, brengt ons in een juiste relatie met al het andere. Zoals de I Tjing zegt:"Als mensen hun juiste plaats krijgen, voldoen ze aan de grote norm van hemel en aarde."
Te denken dat deze orde door ons is gemaakt, opnieuw gemaakt en vernietigd, /7, is overmoed. Onze toewijding aan elkaar, aan onze roeping, aan ons werk en onze studie, aan onszelf en ons gezin, en aan onze spirituele of religieuze praktijken zijn gebaseerd op het idee dat onze acties belangrijker zijn dan alleen onszelf. En wanneer de integriteit van deze toezeggingen erodeert, is het niet genoeg om alleen maar te praten over acceptatie of het loslaten van idealen. Natuurlijk zijn acceptatie, vergeving en vertrouwen in het proces essentieel wanneer we worden geconfronteerd met beproevingen of beproevingen in onze relaties, maar deze eigenschappen zijn specifiek nodig omdat een schending van gedrag, orde en heilig contract is verbroken of opgegeven. De wetten van het universum verdwijnen niet alleen omdat we het idee van onbegrensde vrijheid accepteren of vergeven of ervan houden. Genade is geen genade en vrijheid is geen vrijheid zonder dat de wet ook wet is. De concepten relateren vloeiend... en in hun relatie zien we een spiegelbeeld van onze eigen relaties in het spel. Genade en vrijheid worden afgeprijsd zonder respect voor eed, belofte, band, toewijding, beperking en wet. Het meest radicaal vrije en gracieuze idee is ook dat we niet helemaal vrij zijn om te zijn wie we willen en dat we niet volledig onbeperkt zijn in ons potentieel.
Moeilijke lessen van Venus retrograde vierkant Saturnus... en nog veel meer dan die van vandaag gedachten.
Gebed:help ons te zijn wie we zeggen dat we zijn en onze geloften en verplichtingen jegens onszelf en anderen heilig te houden