Het woord van de dag is "veranderlijk".
Hoe flexibel zijn we in ons denken? Hoeveel flexibiliteit is gewoon besluiteloosheid of ambivalentie en wat gaat ons nu het meest helpen als het gaat om het nemen van belangrijke beslissingen of het onderscheiden van onze leidende overtuigingen, visies of ideeën?
Onlangs hebben we een hele aantal planeten in Stier en Tweelingen, terwijl de rest van de planeten van Jupiter tot Pluto grotendeels zijn vertraagd of vertraagd, of retrograde. Het was veel bewegen en dan stoppen, bewegen en dan stoppen, van richting veranderen en dan stoppen, en herhalen, herhalen, herhalen. Onze volle maan in Schorpioen afgelopen weekend bracht zeker een aantal problemen naar boven en gaf ons een duw in de goede richting, maar de astrologie van vandaag wijst op meer nadenken, veranderen, onze meningen verschuiven en dingen vanuit een ander gezichtspunt bekijken opnieuw.
Dus wat geeft het? Waarom al dat starten en stoppen, duwen en trekken? Een paar mogelijke antwoorden:
* Soms hebben we een algemene richting die we willen inslaan, maar hebben we onze motieven niet genoeg onderzocht
* Grote veranderingen kosten tijd en onderweg veel kleine tegenslagen
* Soms komt een grote verandering in ons leven in kleine fasen... de visie die we nu hebben is niet echt zoals de dingen zullen zijn, en elke kleine tegenslag of verandering van richting past het grote geheel langzaam aan naar iets passenders
Je zou je veel meer antwoorden kunnen voorstellen...zoveel antwoorden als er mensen zijn die versteld staan van deze dynamiek!
In de IChing er is een hexagram dat "Contemplatie" wordt genoemd. In het vonnis spreekt de tekst over een man die ritueel zijn handen wast voordat hij een offer brengt. Het offer dat nog niet is gebracht, de man overweegt en wacht op de komst van het goddelijke.
In sommige opzichten is dit het perfecte beeld voor de astrologie die we hebben meegemaakt. Sinds het laatste Pluto/Uranus-vierkant en het eclipsseizoen zijn we iets binnengegaan dat erg lijkt op de rituele ruimte. We hebben een visie ontvangen, of er zijn grote veranderingen doorgevoerd waar we ons nu op voorbereiden. In zekere zin is het alsof we onze handen hebben gewassen en in beweging zijn om de noodzakelijke opofferingen te maken ... de benodigde veranderingen door te voeren. Echter, zoals het IChing-hexagram leert, tussen de rituele ruimte van het wassen van de handen en het brengen van het offer, moeten we even pauzeren en nadenken.
Als je ooit met Tarotkaarten of de IChing of wat dan ook hebt gewerkt soort waarzeggerij systeem dan weet je dit tussen de ruimte heel goed. Het is de ruimte die je creëert en de tijd die je neemt met de kaarten, munten of duizendbladstelen voordat je ze leest. Het is de tijd die je neemt om stil te zijn bij de vraag. Het is de tijd die je nodig hebt om ontvankelijk te worden.
Dit betekent niet dat we nu alles moeten stoppen en stil moeten zijn in ons leven. Er zijn zoveel manieren om onszelf ontvankelijk te maken. Een manier is om dingen te overwegen en te bespreken, en dan te zitten, te wachten, te luisteren en dan opnieuw te overwegen en te bespreken. Een andere geweldige manier om ontvankelijk te worden, is door onze lichamen, geesten en fysieke huizen/kantoren/kelders/kasten/garages schoon te maken, op te ruimen en te verzorgen. Duidelijkheid om goddelijke leiding te ontvangen wordt evenzeer gemaakt als gegeven. Maar waar het nu op neerkomt, is dat als we heen en weer worden uitgespuwd, als we ons 'all over the place' voelen over de toekomst of welke stappen we moeten nemen, we misschien proberen om meer ritualistisch te handelen.
Hebben we onze handen gewassen?
Onze ruimtes schoongemaakt?
Meer ruimte en eenvoudige/open plekken gecreëerd om te luisteren voor begeleiding?
Stelken we vragen of nemen we acties?
Gebed:Kijken. Handen worden gewassen, offers worden nog niet aangeboden. Door oprecht en waarheidsgetrouw te zijn, verschijnt eerbied. (Van Hexgram 20 van de IChing)