Eclipse-seizoen is echt bijna bijna voorbij. We hebben een geweldige zonsverduistering meegemaakt bij 29 Vissen, de laatste graad van de dierenriem, op 20 maart 2015 en een dramatische maansverduistering om 14 Weegschaal tijdens het paasweekend op zaterdag 4 april 2015 .
De Maansverduistering was vooral pittig toen hij het Uranus-Pluto-vierkant binnentrok, wat ons een laatste krachtmeting gaf op 17 maart 2015 .
Ik vermoedde dat de Maansverduistering een beetje een doozy zou zijn omdat het verband hield met belangrijke planeten/hoeken in grafieken van mensen die me dierbaar zijn en ja, het onverwachte gebeurde.
Ik wil niet ingaan op alle details en we zijn allemaal in orde, maar het is een herinnering dat de verduisteringen krachtige planetaire gebeurtenissen zijn. Er kwam een gebeurtenis uit het linker veld in ons leven en het zal even duren voordat alles weer geregeld is.
Gisteren bracht het keerpunt. Sinds zaterdag botsen zowel de zon (identiteit) als Mercurius (communicatie) in Ram met het Uranus-Pluto-vierkant op zondag 5/maandag 6 april – zo en woensdag 8 april – Mercurius.
Als Pasen dramatisch was in je eigen leven, is het planetaire landschap blijven verschuiven, met naschokken, nieuwe uitdagingen om mee om te gaan, zowel persoonlijk als in ons geval bureaucratisch. Mercurius regelt tenslotte papierwerk.
Ik had het gevoel dat we moesten wachten tot Pasen voorbij was voordat we belangrijke plannen konden maken. Ik had gelijk.
Verduisterd schrijven
Er was een tijdige herinnering in de aanloop naar het eclipsweekend toen ik wat schrijven verloor waar ik aan had gewerkt. 5-6 uur van mijn beste schrijven verdwenen in één klik, verdwenen, verduisterd. Het leven vraagt me misschien hoe ik met het onverwachte zou omgaan?
Eerst kwam er irritatie en frustratie; ten tweede een aanvaarding dat het werk was verdwenen en zou moeten worden herschreven. Als het leven niet volgens plan verloopt, hoe gedraag je je dan? Zal je reactief zijn en terugkeren naar automatisch gedrag of zal je reageren en toestaan?
Jupiter wordt direct
Er was gisteren nog een belangrijke planetaire gebeurtenis die prachtig lijkt te passen bij deze hele reeks. Jupiter, de beschermende planeet, draaide direct in de hemel om 12 Leo 35 en Jupiter op zijn best herstelt geloof, hoop, vertrouwen.
Idealiter herinnert Jupiter ons eraan dat de toekomst er zonder optimisme en een positieve kijk somber uitziet. Als ik een religieus persoon was, zou dit als een teken kunnen worden opgevat, het klassieke paasverhaal van dood en wedergeboorte, een wonder.
Ik ben niet religieus, maar vandaag voel ik me hoopvol. Ik ben weer op het goede spoor om de onverwachte wendingen van het leven zo zacht en voorzichtig mogelijk te verwerken. Uiteindelijk is alles goed en als je je afvroeg, heb ik het werk dat ik verloren had, vrijwillig herschreven. Het kostte me 3 uur.
Ken je TUT – A Note from the Universe ? Het tijdige bericht van vandaag is net binnen:
"Acceptatie, Sally, is zoiets als het beëindigen van een langdurige ruzie die je hebt gehad met het Universum (G-r-r-r...), over hoe machtig je bent."
Ik ben het met je eens, TUT….