Δεν είναι εύκολο να μιλάς για θάνατο ή ακόμα και να χρησιμοποιείς τη λέξη «θάνατος» σε έναν τίτλο ιστολογίου. Δοκίμασα μερικές διαφορετικές εκδοχές στον τίτλο αυτού του άρθρου του ιστολογίου και κατέληξα να αφήσω εντελώς τη λέξη "θάνατος".
Και όμως ένα από τα σύμβολα του Πλούτωνα είναι ο θάνατος καθώς στη μυθολογία ο Πλούτωνας ήταν ο Άδης, ο Θεός του Κάτω Κόσμου και αργότερα σήμερα Δευτέρα 22 Σεπτεμβρίου 2014 Ο Πλούτωνας γυρίζει απευθείας μετά από μια μακρά, αργή 5 μήνες ανάδρομης κίνησης.
Όταν οι πλανήτες που κινούνται πιο αργά αλλάζουν κατεύθυνση, νιώθεις συχνά την ένταση του πλανήτη και σήμερα στο Facebook διαβάζω δύο άρθρα το ένα μετά το άλλο που με άγγιξαν βαθιά και ήταν και τα δύο για τον θάνατο.
Το πρώτο ήταν ένα άρθρο στην Huffington Post, And So There Must Come An End, γραμμένο από μια γυναίκα ονόματι Charley, το οποίο δημοσιεύτηκε μετά τον θάνατό της και σε αυτό την αποχαιρέτησε καθώς ήξερε ότι δεν επρόκειτο να επιβιώσει για πολύ ακόμη. Πέθανε από καρκίνο του εντέρου σε ηλικία 36 ετών, αφήνοντας πίσω του έναν σύζυγο και δύο μικρά παιδιά και αναμφίβολα πολλούς άλλους ανθρώπους, κοντινούς και μακρινούς, των οποίων τη ζωή άγγιξε.
Το δεύτερο ήταν ένα ποίημα “Japanese Maple” γραμμένο από τον συγγραφέα και ραδιοτηλεοπτικό φορέα, Κλάιβ Τζέιμς (γεν. 7 Οκτωβρίου 1939) ο οποίος είναι ανίατος. Το ποίημα τυπώνεται παρακάτω ολόκληρο και πάλι με συγκίνησε. Το βρήκα απίστευτα όμορφο.
Η ειρωνεία του θανάτου είναι ότι όταν είναι επικείμενος ή επηρεάζει τον καθένα από εμάς μέσω της απώλειας κάποιου κοντινού ή κάποιου για τον οποίο διαβάζουμε ή ακούμε, μας υπενθυμίζει πόσο πολύτιμη είναι η ζωή. Υπάρχει ένας πλούτος, μια γλυκύτητα στη ζωή που νιώθεις έντονα εξαιτίας της παρουσίας ή της απειλής θανάτου.
Έτσι στην αστρολογία ο Πλούτωνας αντιπροσωπεύει την απώλεια και τη μεταμόρφωση αλλά είναι επίσης σύμβολο «κρυμμένου πλούτου». Τα βάθη της γης αποκαλύπτουν θησαυρούς, κοσμήματα, διαμάντια, ακόμη και λάδι. Όλα είναι εξαιρετικά πολύτιμα και μερικές φορές απίστευτα πολύτιμα, ακόμη και ανεκτίμητα. Σε ένα εσωτερικό προσωπικό επίπεδο, μέσα από τη θλίψη και τον πόνο και την απώλεια και τον αγώνα και όλες αυτές τις άλλες «δύσκολες» φάσεις, συχνά νιώθουμε πλήρως και βιώνουμε βαθιές αλλαγές και μεταμορφώσεις που δεν αφορούν μόνο το σκοτάδι αλλά και διαφωτιστικό, διορατικό και μερικές φορές ακόμη και γλυκό.
Έχω βιώσει τους θανάτους τριών από την άμεση οικογένειά μου στη ζωή μου. Ο πατέρας μου, η μητέρα μου και ο αδερφός μου και εγώ γνωρίζουμε τα βάθη της θλίψης και πόσο οδυνηρή μπορεί να είναι η απώλεια κάποιου κοντινού μου προσώπου. Και όμως, ήταν και στιγμές στη ζωή μου που βίωσα έντονα την αγάπη και γέλασα βαθιά, αγκάλιασα σφιχτά και ένιωσα βαθιά ευλογημένη καθώς θυμήθηκα μαζί με άλλους αυτούς τους τρεις αγαπημένους ανθρώπους των οποίων η ζωή είχε αγγίξει και μεταμορφώσει τη δική μας.
Σήμερα, έχοντας διαβάσει και τα δύο αυτά άρθρα, θυμάμαι ξανά τα μέλη της οικογένειάς μου με αγάπη και στοργή:τα κρυμμένα πλούτη του θανάτου.
Η αλλαγή κατεύθυνσης του Πλούτωνα μπορεί να είναι έντονη για εσάς. μπορεί να υπάρχουν ιδέες ή κρυμμένα ψήγματα χρυσού που έχουν διαμορφωθεί και τελειοποιηθεί τους τελευταίους πέντε μήνες που μπορείτε τώρα να αναδείξετε από το σκοτάδι και να τα χρησιμοποιήσετε για να σας καθοδηγήσουν και να φωτίσετε το μονοπάτι που ακολουθείτε. Το ελπίζω.
Εδώ είναι το "Japanese Maple" από τον Κλάιβ Τζέιμς: