* Mensen houden ervan om te proberen Schorpioen te 'wedergeboorte' in iets 'leuks' dan misschien enig ander teken. Wanneer er een gesprek over Schorpioen komt, moet iemand altijd zeggen dat Schorpioen echt over wedergeboorte gaat. Laten we eerst duidelijk zijn dat traditionele astrologen de tekens van de dierenriem niet op dezelfde manier bespraken als wij en daarom hebben we al een gesprek dat de oprichting van een nieuwe manier van denken over tekens in het algemeen weerspiegelt. Laten we vervolgens ook duidelijk zijn dat de dierenriem de verdeling is van de ecliptica (het jaarlijkse pad van de zon gezien vanaf de aarde) in twaalf gelijke delen. Door zijn aard neemt elk teken deel aan de symboliek van circulariteit en daarom is er geen enkel teken dat kan worden bestudeerd zonder een holistisch begrip van het wassende en afnemende jaar en de symbolische relatie ervan met het eeuwig draaien van het wiel van fortuin. Laten we, met dit in gedachten, het simpele punt maken dat proberen om van elk gesprek over de dood iets lichts te maken, of proberen het woord "dood" te gebruiken en er "wedergeboorte" van te maken, in feite precies het soort paranoïde gehechtheid aan lichtheid demonstreert dat Schorpioen is het beste in slopen.
* Bevestiging aan de lichte of de donkere kant van het wiel, de hoogte- of dieptepunten, kan problematisch zijn. Schorpioen is die kant van het wiel die de waanideeën herkent van mensen die gevangen zitten in lichtstralen.
* Schorpioen zelf kan in het donker betrapt en gevangen worden.
* Schorpioen vertegenwoordigt niet het beste een tijd van het jaar die wordt geassocieerd met wedergeboorte. Het vertegenwoordigt het beste een tijd van het jaar die wordt geassocieerd met de diepte en kracht van verval en het verlies van licht. We protesteren hier alleen tegen als we de relatieve waarde van alle facetten van de cirkel niet van meet af aan begrijpen.
* De ziel is zelf de cirkel en de eeuwige beweging van de cirkel in de tijd. Achteruitgang en verlies zijn van vitaal belang voor de verdieping van de ziel, omdat we in deze tijden het meest geneigd zijn ons te herinneren dat we hier eerder zijn geweest en hier weer zullen zijn. Decline into the dark is met andere woorden ook een terugkeer. Aan de lichte/hoge kant van de cirkel hebben we de neiging om te denken dat we eindelijk ergens zullen aankomen of dat we helden aan het veroveren zijn die nooit zullen sterven. Het is in de diepten en het verlies van licht dat het eeuwige leven van de ziel naar voren komt als het terugkeert naar de herinnering aan zichzelf. Dus deze tijd van het jaar is niet zozeer een wedergeboorte als wel een herinnering... een herdenkingsdienst voor het woord 'voor altijd', dat een onuitsprekelijke veiligheid aan de ziel geeft, voorbij het begin of einde, en die veiligheid wordt het best gesymboliseerd door beelden zoals de diepe Schorpioen-kloof, de eindeloze donkere nacht of de zwarte bodem van de oceaan.
* Diepe en donkere tijden en plaatsen gaan niet over feniksen die uit de spreekwoordelijke as herrijzen. Het zijn eerder plaatsen tussen eindeloze plaatsen, gevuld met vreemde voorouders...herinneringen aan de ziel....buitenaardse vissen met neonlichten die aan verleidelijke haken hangen, of de gezichten van grote dieren die naar ons turen vanuit de jungle van de hemel.
Gebed:leer ons de kracht van de dood en de relevantie ervan voor het leven van de ziel.