Aangezien de Venus/Mars-conjunctie in Ram precies nu is, en aangezien veel mensen de schoonheid ervan naast de Maan aan de westelijke hemel hebben gezien, laten we de horoscoop van vandaag nemen naar bekijk de Venus/Mars-conjunctie vanuit nog een andere hoek (ik heb het de afgelopen weken al verschillende keren behandeld, maar zijn er niet in elke stad esoterische boekwinkels van hier tot in het oneindige? Meer!).
Laten we beginnen met enkele favoriete afbeeldingen van de rode vrouw:
* Vrouwen als ondernemers
* Vrouwen als pioniers
* Vrouwen die dol zijn op andere vrouwen
* De rode tent
* De wilde vrouw
* De stoere vrouw
* De Tomboy
* De vrijheidslievende vrouw
* De motor mamma, mustang sally
* De competitieve vrouw
* De onafhankelijk verdienende vrouw
* De olympische vrouw
* De rebelse/activistische vrouw
* De no-nonsense bullebakvrouw
* De ik ben elke vrouw vrouw
Elk van deze afbeeldingen van vrouwen kunnen we vinden d in onszelf op dit moment, ongeacht of we man of vrouw zijn, hetero, homo of ergens daartussenin. Wat zo boeiend is aan astrologie, is dat het ons uitdaagt om eerst de autonomie van een grote verscheidenheid aan genderbeelden in termen van de verbeelding te zien. Feminisme gaat met andere woorden niet alleen over vrouwen, maar misschien nog wel meer in de eerste plaats over het pantheon van vrouwelijke beelden. Vrouwelijke goden. Vrouwelijke houdingen. Sommige zijn meer butch of mannelijke dan andere. Sommige zijn meer androgyn. Sommige daarvan zijn meer huiselijk of werelds of buitenaards. Waar leggen we meer de nadruk op, het eenheidsgevoel van 'het vrouwelijke' of de specifieke beelden? Is het mogelijk dat een van de meer mannelijke beelden van het vrouwelijke spreekt door de eenheidsbanner van "HET" vrouwelijke te benadrukken? Wijst "HET" vrouwelijke niet op de gedurfde leiderschapskwaliteiten van Venus in Ram? Legt tegelijkertijd de singulariserende kracht van Venus in Ram helaas niet de nadruk op een meer mannelijke visie op vrouwelijk? Overschaduwt "HET" vrouwelijke niet ironisch genoeg zoveel andere vrouwelijke godheden met zijn monoculaire visie? Is dit de reden waarom Venus in Ram traditioneel als in haar 'nadeel' werd beschouwd? Het vrouwelijke heeft toch wel een strijdkreet en wat leiderschap nodig...of toch niet? Niets kan Venus in Ram meer kwaad maken dan te suggereren dat haar gevecht niet namens HET vrouwelijke is, maar eerder voor haar ZELF. Niets kan een feministische krijger, die de vlag van HET vrouwelijke voert, ergeren dan te suggereren dat ze gewoon de wens uitstraalt om bij de "kerel" van de club te horen.
Zodra we het vrouwelijke beginnen te definiëren, proberen we verenig het, breng het samen, focus het, versterk het, verenig het, bekrachtig het, of wat dan ook, met andere woorden, we moeten het idee overwegen dat we in het geheim gevangen zitten in het door Mars geregeerde land Venus in Ram.
In dit vreemde en rood wordende gebied is het mogelijk dat de idealistische liefde van een vrouw voor andere vrouwen, de strijd van vrouwen voor 'de vrouw als geheel', de geheime uitdrukking kan zijn van een beschaamde of onbewuste mannelijkheid, een heimelijk egoïsme waarvan ondersteuning van 'diversiteit' is eigenlijk een soort geseksualiseerd verlangen naar steeds meer van wat 'hetzelfde is als zichzelf'.
Dit homo-erotische verlangen naar gelijkheid is al sinds lang becommentarieerd als Plato's ideeën over een man regeerde utopische republiek. Hoe "ideaal" en "verenigender" we worden, hoe "mannelijker" we zelfs zouden kunnen zeggen, hoe meer we hunkeren naar gelijkheid en hoe groter de kans dat we deze gelijkheid op alles en iedereen projecteren. Als we 'rood' zien, is het moeilijk om onszelf rood te zien, en hoewel we misschien willen denken dat we diversiteit of gemarginaliseerde beelden of volkeren verdedigen, kan het zijn dat we gevangen zitten in de homo-erotische rode razernij van Venus in een door Mars geregeerd teken.
Nu. Neem dit allemaal en gooi het weg. We voelen ons te snel aangeklaagd. Venus in Ram voelt zich te snel defensief en onbegrepen en reactief. Is het ook niet zo dat gelijk soort geneest? Is er niet iets aan het versterken en focussen van de vele uiteenlopende beelden van vrouwelijk dat helpt? Helpt wat? Helpt de neiging van het vrouwelijke om in de eerste plaats te worden vereenvoudigd tot één enkel beeld van vrouwelijk te "bestrijden"! Het is een vreemde paradox, maar kan het bepleiten van het vrouwelijke in een relatief meer verenigd veld, compleet met respect en bewustzijn van alle tegenstrijdige beelden van vrouwelijk, geen goede zaak zijn? Kunnen we niet een beetje van die monoculaire/mannelijke focus gebruiken als een tegenstootje voor de neiging van een mannelijk dominante wereld om het vrouwelijke overdreven te vereenvoudigen? Kunnen we ons niet verenigen in een vrouwelijk gebrul? Waarom niet?! Zou het niet het al te vereenvoudigde idee van Mars kunnen zijn dat hijzelf spreekt als we zeggen dat het vrouwelijke niet ook in zijn menigten een beeld van mars kan bevatten? Is dat niet zijn geheime wapen van repressie…”je kunt niet boos worden, want dat maakt je een man en ben je hier niet om vrouwen te steunen?”
Is niet het meest radicale idee over feminisme het idee dat feminisme meer omvat voor het mannelijke dan het mannelijke voor zichzelf?
Sinds mijn twintiger jaren heeft elke vrouw met wie ik voor een langere periode exclusief heb gedate, op een gegeven moment een romantische relatie met een andere vrouw. Ik heb me altijd aangetrokken gevoeld tot Venus in Ram. Ik vind haar versie van inclusie het soort dat ik leuk vind... een vrouw in mij die zich niet schaamt voor haar mannelijkheid. Als een Kreeft-mannetje met Pluto in Weegschaal die zowel mijn zon als de maan vierkant maakt, vind ik de felste, meest mannelijke "pleidooi" voor diversiteit en bijzonderheid als een innerlijk eiland Lesbos, waar zowel Sappho als Aristoteles constant worden herboren. Ik heb soms het gevoel dat ik een lesbienne ben in het lichaam van een man. Soms voelt het als een soort ironische vloek, en soms voelt het als een soort whoopee-wiet waarvan ik blij ben dat ik rook.
We worden zo snel ongeduldig door de complexiteit van gendergebonden archetypische beelden. We hebben geen tolerantie voor intolerantie en we hebben geen intolerantie voor tolerantie, meestal op de verkeerde momenten. We verzetten ons tegen gender op gendergerelateerde manieren en we houden van gender op volledig fantasieloze manieren.
Zelfs nu ik dit schrijf... weet ik niet zeker of ik iets echts zie... alleen dat mooie, dieprode.
Gebed:help ons rood te worden
Afbeelding met dank aan Leonardo Rivella, bij creative commons beeldlicentie