Gisteren stuurde een van mijn oud-studenten me een video van haar vijf jaar oude zoon trance-out, breiende en zoemende geluiden van wat voelde als een andere planeet. Ze zei:"Hoe Maagd/Vissen is dit?!" Zijn handen waren zorgvuldig aan het werk terwijl hij tegelijkertijd in een staat van sjamanistische extase leek te zijn.
Gisteren bracht ik 8-10 uur door met het zorgvuldig organiseren van dozen, opruimen, sorteren en schoonmaken, terwijl ik in vervoering werd gebracht door zenfluit muziek.
Gisteravond sprak ik met iemand die dicht bij me staat en die in de herfst naar Peru gaat voor ayahuasca-ceremonies. Ze zei dat ze bang is om haar lichaam te verlaten, en ik zei:"Nou, je verlaat je lichaam niet echt helemaal. Soms zelfs door een zacht tikje met je vinger op het oppervlak van de mesavloer, of gewoon een zacht ritme met je voet aan te houden, zullen de uittredingservaringen niet zo angstaanjagend aanvoelen. Het is onze angst dat we slechts een lichaam zijn dat ons in de war brengt als we ontdekken dat we ook geest zijn.'
Kinderen hebben soms de gave om te onthouden dat ze zowel uit geest als fysieke, aardse bestaan. er toe doen. Verbeelding komt vloeiender de dagelijkse realiteit binnen en verlaat het dan voor velen van ons volwassenen. En toch... wat is er van deze wereld om ons heen geen verlengstuk van de verbeelding? Terwijl ik aan dit bureau zit en elke ochtend deze gedachten typ, terwijl we het nieuws lezen, dingen bespreken, plannen en acties plannen om alle redenen die we doen, hoe kunnen we vergeten dat wij mensen al duizenden jaren spelen doen alsof jaar?
Verbeelding betekent niet een gebrek aan werkelijkheid...verbeelding betekent meer zoiets als de doorschijnende kwaliteit van werkelijkheden (meervoud). Verbeelding is als het tikken van de vinger of de beweging van onze benen 's nachts die ons eraan herinnert dat we dromen, zelfs als we niet dromen. Verbeelding lijkt meer op de bewuste kwaliteit van onze relatie tussen "wat is" en "wat niet is". Beide zijn niet echt wat ze lijken..Beiden veranderen altijd van plaats, herhalen verhalen zoals muzieknoten en voegen diepte, dimensie en animatie toe aan de ervaring.
Dus in plaats van Maagd te beschrijven als het echte of aardse en Vissen als het transcendente of fantasierijke, laten we beide in termen van verbeelding bekijken.
Maagd stelt zich voor:
* rechte lijnen als spinnenwebben, vangen de vuile donkere vliegen
* gezonde en zorgvuldige keuzes, de meester kijkt toe
* zorgvuldig geweven en geverfde stoffen, sterke tapijten voor eenvoudige huizen
* naast huis zitten en hart vuur, schoon en warm onderhouden
* kleine vleugels van engelachtig bewijs groeien stil van elke eenvoudige keuze
Vissen stelt zich voor:
* rook en mist die opstijgen uit stille meren bij zonsopgang, het gevoel van iets naamloos zwevend in de buurt
* de opkomst van insecten, Loons, en de wind die een gedachte onderbreekt, een gesprek onderbreekt, om stilletjes te herinneren aan
* het witte geluid van een duizendtal en lichten in de lucht, we zijn nog steeds in de baarmoeder, nog steeds in de baarmoeder
* het lijden van elk klein ding, gevangenschap en bevrijding die steeds maar ronddraaien als spiegelzalen
Wanneer je zet ze bij elkaar ... soms zeggen we ten onrechte 'echt versus fantasierijk'. Maar hier is hoe deze twee tekens kunnen worden gecombineerd als we de toch al fantasierijke aard van alles erkennen:
* zorgvuldig verweven gedachten die gracieus verdwijnen in de wind en het licht van de vroege ochtend...gebed...dan weer verschijnen en gereorganiseerd door een onzichtbare aanwezigheid
* zorgvuldige keuzes gebaseerd op de geluiden die onze gedachten onderbreken
* zorgvuldig geweven sterke tapijten, gemaakt voor eenvoudige hemelse huizen..het ontwerp van hemelse archetypen
* een goed onderhouden vuur en een schoon huis, ook al is het rommelig...de simpele acceptatie van vuil en dood buiten onze controle...bevrijd van een idee van organisatie in de organisatie van natuurlijke chaos
* de gecontroleerde chaos van het kunstenaarsatelier...als een waterkleurenbeeld dat in alles uitvloeit
Met alle hemelse archetypen helpt Maagd ons om elk ding op zijn rechtmatige plaats te houden. Maar als we vergeten dat de aarde zelf een elementaire, en dus denkbeeldige, sfeer is, dan zullen we geneigd zijn lichaam en geest te dichotomiseren... alsof de een fundamenteler is dan de ander, terwijl beide in feite vanaf het begin imaginair zijn.
Gebed:en met imaginair bedoelen we echter dan echt