Net zoals sjamanistische praktijken leren over gidsen van dierlijke geesten en ons naar astrale gebieden sturen waar we ons levensonderhoud met hen kunnen bespreken, kan astrologie ons helpen om energieën uit de natuurlijke wereld te begrijpen, opnieuw te verbinden, te visualiseren en zelfs te kiezen om in contact te komen. Elk contact met een dier, of het nu ons huisdier thuis is of een giraf in onze meditatie, vereist openheid van het hart en een gereinigde staat van onze Maan. Als de stroom van emotie in het hartchakra vastzit of geblokkeerd is, kan het moeilijk zijn om verbinding te maken, maar pogingen en de juiste keuze van een dierengids kunnen ons helpen onszelf te genezen door een interne relatie met de natuur zelf. Ons routinematig contact met de dierenwereld spreekt van de diepe verbinding die onze fysiologie heeft met de impulsen van de aarde. Zelfs als we ons leven vandaag de dag niet met astrale wolven bespreken, kunnen we de emotionele reactie op een geaarde, lichamelijke schaal elke dag voelen als we weten waar we moeten kijken.
Een huisdier hebben
Alle huisdieren horen thuis in het zesde huis van iemands geboortehoroscoop en vinden hun speciale plaats in het teken Maagd, als dienaren van onze persoonlijke of familieverhalen die verteld willen worden. Elk dier dat we adopteren of mee naar huis nemen, moet de energie en het leven in een van onze voorouders ademen. Met sommigen zullen we onmiddellijk contact maken en hun energie als dichtbij en persoonlijk voelen, terwijl we met anderen misschien moeite hebben om te communiceren. Toch maakt hun aanwezigheid ze een deel van ons systeem door een simpele reality check. Elk huisdier is in zekere zin een dienaar die ons laat zien waar onze energie gemakkelijk stroomt of waar deze kan worden geblokkeerd. Relaties met dieren in het fysieke rijk geven ons de mogelijkheid om relaties vanuit onze bloedlijn te observeren en te repareren wat kapot is of te genieten van verhalen die we in onze dagelijkse omgeving hebben gemist. De liefde voor hen is echt, en het dier in een huis is in feite een familielid voor degenen die het koesteren, ongeacht wat 'rationele' individuen hierover zouden kunnen zeggen.
Deze logica heeft ook betrekking op alle huisdieren en boerderijdieren, en de manier waarop ze worden behandeld, spreekt van de manier waarop de betrokken mensen zich verhouden tot collectieve manieren, oorlogen uit het verleden, relaties op een veel grotere schaal die winst opleverden of de voorgaande voedden ons. Dit is een intense link tussen Maagd en Vissen, aangezien Maagd zelden spreekt over het collectief zonder de missie om te beginnen, gevonden in Vissen. Soms is deze missie om de hongerigen op alle mogelijke manieren te voeden (en iets moet dienen) of om de marteling van iemand die we niet als "menselijk" zien, opnieuw te beleven en hun "ziel" niet te erkennen vanwege verschillen die we delen. Het is immers niet zo eenvoudig om een link te vinden tussen onze overtuigingen en denkwijze met die van een koe.
Het belangrijkste verschil tussen huisdieren en landbouwhuisdieren is in de zin van "afstand" die we voelen met de laatste, niet voelen waar onze biefstuk vandaan komt, geen emotionele band creëren met een kip, of zien dat ons glas melk was bedoeld voor een kalf, dat we worden als we het drinken, door een natuurlijke energetische duw. Dit is het verschil tussen Maagd en Vissen, maar ook tussen alle kleine, nabije en persoonlijke planeten en planeten die verder weg zijn. Een koe zou niet zo groot zijn als hij simpelweg geregeerd wordt door Mercurius, maar het is nog steeds mogelijk om hem te aaien, ermee te praten en contact te maken als een persoon daarvoor kiest.
De schuld- en veganistische keuzes
Hoewel het heel natuurlijk lijkt om veganist te worden om schuldgevoelens, slachtpartijen en gebrek aan dankbaarheid op ons pad kwijt te raken, moeten we begrijpen dat alle voedselvoorkeuren spreken van iets fundamenteels in onze familielijn. Ook al lijkt het de emotionele weg te zijn, soms nemen degenen die zich wenden tot veganistische voedselkeuzes de rol van slachtoffer op zich, in tegenstelling tot degenen die er gewoon voor kiezen om de winnaar te zijn, ongeacht wie het slachtoffer is. Aangezien schaamte van de ene persoon op de andere wordt gegooid, wat leidt tot talloze collectieve en diep traumatiserende ervaringen van generaties die ons voorafgingen, zal meestal niemand erg ver komen als ze elkaars keuzes niet omarmen.
Hoe moeilijk dit ook te bevatten is, het eten van vlees maakt deel uit van ons instinctieve dierlijke instinct om te overleven, en net zoals de tijger een dier eet om dat te doen, zonder schuldgevoel, zullen sommige mensen dat ook doen. Toch moet het niveau van bewustzijn stijgen naar het niveau van contact dat we hebben met elk dier op ons pad, omdat ons hart misschien begraven is door de manier waarop anderen voor ons zijn behandeld. Dit is waar trots (zon) vuriger kan worden dan onze eigen behoefte om te genezen (maan), en we zullen vaak zelfdestructieve of destructieve neigingen zien bij degenen die veel rood vlees consumeren om hun Mars te voeden.
Als je jezelf ziet als een roofdier die niets liever doet dan kippenvleugels of een rauwe biefstuk, is het een goed idee om hierover te mediteren en te zien dat de voorouder die ons kracht geeft niet echt bepaalt hoe we laten zien sterkte vandaag. Als je aan de andere kant een "gezondere levensstijl" promoot terwijl je jezelf van voedsel berooft, voel je de drang om te eten, gewoon om aan een morele verplichting te voldoen, Het is verstandig om ook over deze kwestie te mediteren en ervoor te zorgen dat je niet in gevaar wordt gebracht of achtervolgd door het verleden en niemand is er vandaag op uit om je te pakken te krijgen. Geen enkele veganist is bedoeld om te oordelen of te lijden voor een hoger doel zonder emoties onder de oppervlakte te onthullen, net zoals geen vleeseter relaties zou moeten aangaan, voornamelijk met het Zelf, en angst negeren die bedoeld is om hen te beschermen tegen wat het hart nog niet klaar is verwerken.
De natuur geeft
De natuur zal zeker geven, en we zijn nog geen verlichte 'zonnewezens' die zich voeden met prana. Er zit een collectief verhaal achter dit alles en als we het volledig begrijpen, zouden we waarschijnlijk voorbij de dood zelf gaan. Tegen die tijd is het onze taak om het onderliggende verhaal van onze persoonlijke wegen te zien, het oordeel dat we voelen voor degenen die totaal andere keuzes maken, en de polariteiten van slachtoffer en agressor die binnenin worden gedragen. We zijn veel kleiner dan we ons voorstellen, en dit is precies de bescheidenheid die Maagd probeert te onderwijzen, vaak terzijde geschoven als een eenvoudig dienaarteken van de dierenriem. Daarnaast zijn we al Goddelijk en groots, Vissen gerelateerd, en onderdeel van een veel groter geheel. Onze betrokkenheid bij alledaagse benaderingen van de dierenwereld spreekt van onze verbinding met ons grootse Zelf. We hebben allemaal ons twaalfde huis om ons aan te binden, om ons te inspireren en wind in de zeilen te blazen.
Hoe kleiner ons huisdier voor onze emotionele wereld, hoe kleiner we ons voelen in de ogen van de uitgestrekte wereld en haar aanbod. Hoe hoger onze verwachtingen, hoe groter de hond die we zullen kiezen. Op zoek naar kracht en agressieve energie om ons door pijnlijke beproevingen en muren op ons pad te duwen, zullen we bloederig rood vlees eten en een aantal doelen fel nastreven. Uit loyaliteit voor degenen die verloren zijn gegaan en degenen die oneerlijk hebben geleden, zullen we ervoor kiezen om nooit een omelet te eten, ook al loopt het water ons in de mond. Wanneer bekeken vanaf een mentale afstand die Uranus beweert, zijn dit allemaal banden die ons verbinden met het verleden en de enige manier om te bevrijden is om te zien dat we al vrij zijn van een van deze keuzes, aangezien ons eigen hart ons vandaag aanroept.
Verhalen die moeten worden onthuld
Niemand van ons wordt bepaald door de keuze van voedsel, maar ons hele lichaam zal laten zien of het onze geest echt dient of niet, en wat we ervan moeten leren. Als je eet, voel wat er gebeurt, volg signalen van je fysiologie en misschien vind je schatten in je emotionele wereld. Terwijl u uw hond aait, voelt u hoe uw buik ontspant, omdat deze plaats maakt voor iemand die lang verloren is gegaan en iemand die vergeten is en ernaar verlangt herinnerd te worden. Als je wordt gekrabd door een kat, herken dan die ene, misleide en gekke voorouder die werd begraven en vergeten, omdat iedereen zich voor hem schaamde in plaats van een helpende hand te bieden.
Elke huisdiersituatie heeft een verhaal te vertellen, en dit is het wonder van Maagd en die planken met miljarden boeken waar het voor staat. Elk dier is een verzameling verhalen die nu klaar zijn om gehoord te worden. Elke maaltijd is een kwestie van onze gewoonten en fysiologie, geregeerd door hetzelfde teken, met een eigen verhaal. En terwijl je nadenkt over al deze talloze details, bedenk dan dat wat de Maagd het meest mist in ons aardse bestaan, balans is. Hier is Venus gevallen om te laten zien dat er iets overdreven rationeel en rigide is in onze relatie met het Zelf. Het is het ultieme offer dat we als onze eigen slachtoffers nemen, omdat we nooit de tijd hebben genomen om van onszelf te genieten en meer van ons lichaam te houden, door er beter naar te luisteren, zonder angst voor duistere trauma's uit een ver verleden die zich daar mee bemoeien. Dus in plaats van je relatie met een dier of een maaltijd te vergelijken met die van anderen, luister naar de berichten die het je brengt, voel ze van binnen en kijk hoe je kunt leren en evolueren van de speciale band die je met jezelf hebt.