Hier moet je op letten:
* De komende twee weken zal de zon in Ram door het dradenkruis van het t-vierkant tussen Jupiter, Uranus en Pluto lopen. De zon in Ram is verheven, maar elke verhoging hangt nauw samen met zijn tegenovergestelde toestand, die we 'val' of 'depressie' noemen. De verheffing van de zon in Ram wijst op leiders, staatshoofden, heersers, machtige mensen, leidinggevenden, degenen met de macht om te oordelen of te beslissen, evenals helden en krijgers, moed en moed, actie en wilskracht.
* Het tegenovergestelde teken van de Zon in Ram is het herfst-equinoxteken van Weegschaal. Daar begint de jaarlijkse reis van de zon aan zijn afdaling naar de onderwereld van herfst en winter, en daar gaat alles wat is gewonnen uiteindelijk verloren in de eeuwige ronde. Telkens wanneer we denken aan de zon in Ram als een voorteken met betrekking tot een onderwerp, moeten we altijd in gedachten houden dat wat opkomt, moet dalen, wat van vitaal belang is, zal uiteindelijk zwak worden, wat krachtig is kan verliezen of uit kracht vallen. Wat sterk en machtig is, kan voorbijgaan, en trots gaat vaak vooraf aan een val. Zo kunnen de komende twee weken beslissend zijn voor de uiteindelijke ondergang van verschillende mensen in leidinggevende posities. Ik probeer hier niet te veel van mijn eigen hoop en wensen in te lezen, maar het is geen toeval dat, aangezien dit aspect strakker wordt en Jupiter en Pluto hun vierkant hebben geperfectioneerd, we beginnen te zien dat de druppels sneller groeien en in druppels veranderen in het Amerikaanse politieke schandaal dat zich al maanden afspeelt tijdens dit historische t-plein (bijvoorbeeld het verzoek van generaal Flynn om immuniteit en zijn advocaat die zegt dat hij zeker 'een verhaal te vertellen heeft').
* De zon in Ram die het T-plein oploopt, kan ook de verschijning zijn van helden of machtige mensen die met waardigheid en moed naar voren stappen of naar voren komen. Bij deze transit komt ook het beeld van opoffering, of jezelf op de granaat werpen, voor de geest.
* De zon in Ram die het T-vierkant oploopt, kan ook wijzen op de poging om de macht te grijpen of te grijpen, of om een pest- of dominantietactiek te gebruiken om van onderwerp te veranderen van iets ongemakkelijks door iemand in het gezicht te stompen, of door tegenstand te bulldozeren zonder rekening te houden met een eerlijk proces.
* Afgezien van het Amerikaanse politieke toneel, zien we ook overal ter wereld dezelfde archetypische thema's. De poging van het Venezolaanse Hooggerechtshof om de bevoegdheden van de oppositiepartij te grijpen, Brexit, demonstraties in Rusland, de afzetting van de Zuid-Koreaanse president wegens machtsmisbruik en het aannemen van steekpenningen, en de lijst kan maar doorgaan. Het is verbazingwekkend om te bedenken dat een van de tientallen andere ongelooflijk krachtige nieuwsverhalen op dit moment meer aandacht zou kunnen krijgen in onze nationale media als Russiagate er niet was geweest.
* Hoewel het moeilijk is om onze ogen af te houden van het schouwspel van de geschiedenis, bevinden velen van ons zich momenteel midden in onze eigen persoonlijke transformaties, en veel van onze verhalen weerspiegelen enkele van dezelfde thema's gebeuren in de wereld als geheel. Eerlijkheid, corruptie en pesten zijn er in overvloed. Revolutie is in sommige opzichten zo gewoon op dit moment dat sommigen van ons het gevoel hebben dat het net zo natuurlijk zal zijn en de effecten ervan net zo langdurig zullen zijn als de klimaatveranderingen die we dag na dag zichtbaar kunnen zien, de ene week is het lente en de volgende week winter, als een zieke wiprit.
* Er is geen eenvoudige manier om een langdurige historische T-vierkant samen te vatten zoals die waar we nu middenin zitten... het zal ongetwijfeld tijd en afstand vergen om het volledig te begrijpen , verwerken en reflecteren op het moment dat we doormaken. In mijn eigen persoonlijke leven merk ik dat ik, om zelfs maar enigszins "aanwezig" te zijn voor deze tijden, twee verleidingen moet weerstaan. De eerste verleiding is om alles wat er gebeurt te zien als op weg naar een grote, messiaanse evolutionaire sprong. Ik moet vechten tegen de drang om te zeggen:"Dit is precies hoe het hart van de wereld eruit ziet als het zich opent." Ik moet hiertegen vechten omdat het bijdraagt aan een beeld van heldhaftigheid dat ik paranoïde en vermoeiend vind. De held is altijd aan flarden, altijd bebloed, strompelt altijd voort met verminkte ledematen, probeert nog steeds zijn zwaard op te heffen, vecht altijd, tot de overwinning, in dit leven of het volgende, in koninkrijk aarde of koninkrijk bewustzijn. En hoewel ik die held zie, zijn pad herken en zijn gespierdheid en bloedige doorzettingsvermogen bewonder, ben ik te vol van compromissen en tegenstrijdigheden om paarszwart te lopen en naast zijn eenzijdigheid te strijden. Ik ben te vervuld met de geest van een afvallige en een opgever om zijn banier op te nemen. Nu ik dit echter over mezelf weet en mijn onbekendheid met betrekking tot de held erkent, wordt ik vervuld van een vertrouwde stilte en zie ik misschien een meeslepend moment de leeuw en het lam samen onder de sterren lopen.
De tweede verleiding is de verleiding om je voor te stellen dat mensen gewoon in een neerwaartse spiraal terechtkomen, of dat we niet in staat zijn om verder te leven dan onze basiselementen:het verlangen naar geld, macht, roem, privileges , enzovoorts. Ik heb soms durven bidden en soms heb ik het aangedurfd om gelukkig te zijn (om Mary Oliver te citeren). En dus vindt mijn ziel zichzelf gewoon en inconsistent, gewoon en inconsistent, maar ook gemarkeerd door sterren, net als iedereen.
Misschien zit achter beide verleidingen het woord 'alles'. Soms denk ik dat dit het meest verwaarloosde woord is.
Gebed:red ons van de tirannie van alles.