Vandaag is een dag waarop de fundering wordt gebouwd voor de rest van deze maancyclus. De lichten harmoniseren en werken samen, wat betekent dat we steun moeten vinden voor alles waarmee we nu proberen vooruit te komen, en de maan zal vandaag ook een driehoek vormen met Jupiter, die "ja" zegt en het groene licht achtereenvolgens aan de maan/ Zon sextiel.
Vervolgens draagt de Maan het licht van Jupiter naar Saturnus en gaat verder in het proces van Jupiter en Saturnus die proberen tot een overeenkomst te komen... oud en jong, de oude structuur en de nieuw, de hoop voor de toekomst en de wijsheid van het verleden.
Tijdens dit alles voegt de maan zich echter samen met Mars, wat ons een pauze zou moeten geven voor diepere reflectie. Er kan een kleine waarschuwing zijn om vandaag voorzichtig te zijn, bescheiden te zijn of ons licht te verbergen. Ook al heeft het vandaag de dag het uiterlijk en het gevoel van al deze "positieve" verbindingen van de maan, ze voelt zich vandaag niet helemaal op haar gemak of zonder enige opwinding, humeur, impuls of reactiviteit. De toepasselijke conjunctie van de maan naar Mars vertelt ons dat we moeten oppassen dat we niet duwen, wrikken of eisen stellen, aangezien de dingen op natuurlijke wijze in ons voordeel gaan. Zoals de I Tjing ons leert, is echte kracht bescheiden en is echte kracht geduldig. Wanneer we bescheidenheid en geduld verliezen, saboteren we vaak de groene lichten die van nature voor ons aan de horizon verschijnen.
Ik speelde elke dag een spel toen ik naar school reed, dat deze dynamiek illustreert. Als ik een groen licht voor me zag, kwam ik altijd in de verleiding om te versnellen en er doorheen te rennen. Maar telkens als ik dat deed, leek het alsof het meteen rood zou worden. Het is niet zo dat ik geloofde dat mijn haasten naar het ervoor zorgde dat het rood werd of zo, maar het deed me even pauzeren en me afvragen of er een soort energetisch verband was tussen het haasten naar iets en het "nee" zeggen als reactie. Dus begon ik een spelletje met mezelf te spelen. Als ik een groen licht zag, zou ik, in plaats van te versnellen, bewust werken om met precies dezelfde snelheid in beweging te blijven. Soms werd het licht nog steeds rood en soms bleef het groen. Al snel vergat ik dat ik dit spel speelde, en tot op de dag van vandaag versnel ik niet als ik groen zie.
Ik vraag me af hoeveel ontelbare uren stressvol autorijden ik dankzij dit spelletje uit mijn leven heb kunnen schrappen. De belangrijkste les die ik van dit spel heb geleerd, is de eenvoudigste:niet haasten naar de green betekent niet dat het licht groen blijft omdat je niet gehecht bent aan de uitkomst, het betekent dat het je na verloop van tijd niet meer kan schelen of het blijft groen of wordt rood, hoe dan ook!
En dit, in het kort, is wat het betekent om vandaag een heleboel groene lichten op de planeten te hebben, met een hint van "IK WIL HET ZO SLECHTS IK BEN BEREID TE SNEL OM DOOR DEZE GROENE LICHTEN TE KOMEN.”
Gebed:help ons om ons bescheiden, gestaag tempo aan te houden, zelfs als we groene lichten voor ons zien.