Vanmorgen tijdens mijn meditatie- en gebedstijd, in het licht van de dood van mijn grootvader gisteren, besloot ik de Bijbel te vragen om inzicht in de astrologische aard van de dood en de "timing" van de ziel. De praktijk van het willekeurig openen van de Bijbel met een vraag in gedachten is iets wat ik doe sinds Bijbelse zomerkampen als kind... lang voordat ik enig idee had van 'waarzeggerij'. Het leek me gewoon een geweldige manier om een authentiek antwoord te krijgen van God, of engelen, of iets goddelijks, en het werkt nog steeds op dezelfde manier vandaag, in de mate dat ik dezelfde techniek gebruik met de I Tjing, de Tao Te Ching en andere heilige geschriften.
Het vers dat terugkwam was Markus 13:32-37:"Niemand weet van die dag of dat uur af, zelfs de engelen in de hemel niet, noch de Zoon, maar alleen de Vader. Wees op uw hoede! Wees alert! Je weet niet wanneer die tijd zal komen, het is als een man die weggaat:hij verlaat zijn huis en geeft zijn bedienden de leiding, elk met zijn toegewezen taak, en zegt tegen degene aan de deur om de wacht te houden. Houd daarom de wacht, want je weet niet wanneer de eigenaar van het huis terug zal komen - of het nu 's avonds of om middernacht is, of wanneer de haan kraait, of bij zonsopgang. Als hij plotseling komt, laat hem je dan niet slapend vinden. Wat ik tegen jullie zeg, zeg ik tegen iedereen:kijk uit!”
Op het eerste gezicht lijkt het vers duidelijk te stellen dat het tijdstip van overlijden fundamenteel niet kenbaar is en niet voorspelbaar voor mensen. De timing van de ziel in de dood is de timing van God, en het enige wat we kunnen doen is in het moment leven, vervuld van nederigheid en bewuste waakzaamheid.
Maar dan verschuift de leer naar een allegorie. Een man verlaat zijn huis en geeft zijn bedienden de leiding... elk met een toegewezen taak, en degene aan de deur wordt verteld om de wacht te houden. Dan stelt de leer van het vers de terugkeer van de heer des huizes gelijk aan een moment van afrekening... een moment waarop we zeker niet willen dat we slapen.
De taal van deze passage deed mijn wenkbrauwen fronsen omdat mijn vraag was geweest om inzicht te krijgen in de 'astrologische' aard van de dood en de timing van de ziel. Dus terwijl het eerste deel van de passage lijkt te suggereren dat de timing onkenbaar is, roept het tweede deel astrologische taal op over huizen en de heersers van huizen die vertrekken en terugkeren naar hun thuisplaatsen. Dit leidde me tot een onderzoek naar de geboortekaart van mijn grootvader en zijn huidige transits. En ja hoor, ik ontdekte dat de heerser van de plaats van overlijden, Saturnus, in een exacte terugkeer is naar zijn geboortepositie - zijn derde Saturnus-terugkeer.
Het is verleidelijk om een soort astrologische "regel" of een reductieve metafysische of theologische lering af te leiden uit dit vers, maar ik denk dat een ongelooflijk eenvoudig punt zou ontbreken:de timing van de dood kan al dan niet zijn volledig kenbaar, al dan niet gefixeerd in steen of sterren, en daarom is onze beste optie om aanwezig te blijven, bewust te blijven, alert te blijven en toegewijd te blijven aan het spirituele werk dat voorhanden is (liefde, vrede, geduld, vriendelijkheid, enz.) . De waarzeggerij wijst zowel op het belang van aanwezig blijven als op het idee dat de dood het teken draagt van een 'zinvolle terugkeer'. De heer des huizes komt wel terug en controleert het werk van zijn afgezanten en afgevaardigden…
Vandaag neem ik de tijd om stil te staan bij het mysterie en de betekenis van de dood... en ik denk na over de gezondheid van mijn 'huis', biddend voor de opmerkzaamheid om het schoon, helder en vreugdevol te houden , dankbaar en altijd aanwezig!
Gebed:"Wat ik tegen jullie zeg, zeg ik tegen iedereen:kijk uit!"
Mark 13:37