Waarom ik van astrologie hou...
Ik lig vanavond op mijn bank en kijk omhoog naar de plafondventilator. Het is eindelijk lekker koel in huis. Mijn vrouw slaapt, mijn dochter slaapt, de honden slapen. Ik voel zo'n enorme dankbaarheid voor de schoonheid die me omringt, en ik ben nog dankbaarder dat ik niet weet wie ik moet noemen of bedanken... dat dankbaarheid niet discrimineert, niet discrimineert.
Dan zie ik in mijn geestesoog het visioen van een herinnering. Ik word in 2003 naar de woonkamer van mijn appartement vervoerd. Ik sta op het balkon met drie andere vrienden. We roken allemaal in stilte en kijken omhoog naar de nachtelijke hemel, die explodeert in de meest oogverblindende beelden en kleuren die ik ooit heb gezien. Mijn gedachten zijn niet de mijne, want ze gaan nu door de wereld om me heen... net zo sterk en helder en zacht als water. Mijn geest is niet langer van mij. Ik ben niet meer van mezelf. 'Mijn God,' zeg ik. En het is de eerste keer dat ik het meen. Het is mijn eerste substantiële psychedelische ervaring ... en net als mijn geest wordt gebroken en op de zetel van mijn hart wordt geplaatst, verheft zich een nummer op de achtergrond ... het is een nummer genaamd "Heaven" van de band The Fire Theft. Na het uitspreken van de woorden "Mijn God", zijn de tekst van dit lied de eerste woorden die ik ooit in deze bewustzijnsstaat heb gehoord... in feite voelt het op een kinderlijke manier alsof het de eerste woorden zijn die ik ooit echt heb gehoord in mijn leven. En ze waren op dat moment "toevallig" bij mij. Als het nummer klaar is, word ik me bewust van het feit dat er overvloedige en onverschillige tranen over mijn wangen lopen…
Het is grappig... dat een persoon stilzwijgend dankbaarheid kan uiten voor zijn leven, er alleen maar over nadenkt, als een stille fontein in een nachtelijke tuin, en dat iets autonooms dat in die persoon leeft zich eenvoudig kan herinneren of een bepaalde herinnering oproepen als reactie...en zo levendig...alsof om te zeggen:"het begon hier, weet je nog..." of "wat je nu voelt is vergelijkbaar met wat je toen voelde..." of zelfs, "deze momenten keken elkaar in de tijd aan.”
Dus als astroloog die ik ben, besluit ik de biografie van de leadzanger te lezen en opnieuw naar dat specifieke nummer te luisteren, omdat ik er al jaren niet meer naar geluisterd heb. Ik besluit dit zeer basale onderzoek te doen als reactie op de herinnering, omdat ik nu weet zoals ik die eerste nacht wist dat mijn geest niet de mijne is... mijn gedachten zijn niet de mijne... en de hemel wacht altijd net buiten de deur. Ik weet dat "mijn" dankbaarheid niet de mijne is, en ik weet dat "mijn" herinneringen niet de mijne zijn, en ik weet, zoals het lied zegt, "dat het de simpele dingen zijn die zo moeilijk te bevatten zijn."
Dus terwijl ik weer naar het nummer luister en die mooie herinnering herbeleef, misschien wel een van de belangrijkste gebeurtenissen die zou leiden tot precies waar ik nu ben, doe en ben precies de persoon die ik ben, vervuld van dankbaarheid die ik voel, las ik de eerste regel van de bio van de leadzanger:Jeremy Enigk, geboren op 16 juli….
We delen toevallig dezelfde verjaardag...wat toevallig deze zaterdag is.
Dank je... zegt de astroloog tegen de hemel... en ik kan de hemel bijna horen antwoorden:"gelukkige verjaardag astroloog."