Zomerzonnewende tijd!

Het is daarom een ​​goede dag om onszelf te herinneren aan de basislichtcycli die aan de basis liggen van onze dag, week, maand en jaar. Elke week bestaat uit zeven dagen, genoemd naar de zeven traditionele planeten, en elke dag bevat ongeveer 24 uur van zonsopgang tot zonsondergang en terug naar zonsopgang. Elke maand bestaat uit ongeveer vier weken en het woord 'maand' komt van het woord 'maan'. Vanuit ons perspectief neemt de reis van de zon elke dag toe en af, van zonsopgang tot zonsondergang, maar ook in het langere deel van het zonnejaar. Tijdens zijn zonnewendes en equinoxen wordt het jaar groter en worden de dagen langer (tenminste op het noordelijk en zuidelijk halfrond), en dan bereiken we de piek tijdens de zomerzonnewende, de langste dag van het jaar, op welk punt het jaar begint te worden. nemen af ​​en de dagen worden korter en bereiken opnieuw de kortste dag van het jaar tijdens de winterzonnewende. Tussen de zonnewendes markeren de equinoxen de halverwege tussen de lichtste en donkerste punten, de lente-equinox is de halve markering op weg naar de zomerzonnewende en de herfst-equinox de halve markering op weg naar de winterzonnewende.

Terwijl de zon door het zonnejaar reist, beweegt hij ook door ongeveer één sterrenbeeld per maand en drie sterrenbeelden per seizoen. Dit is in feite wat ons onze dierenriem met 12 tekens en ons jaar van 12 maanden geeft. Elk seizoen is onderverdeeld in drie verschillende soorten tekens:kardinaal, vast en veranderlijk. En elk teken symboliseert de verschillende ontwikkelingskwaliteiten van het seizoen. Kardinale tekens initiëren bijvoorbeeld het seizoen, vaste tekens vertegenwoordigen de meest stabiele energie van het seizoen en veranderlijke tekens vertegenwoordigen de fluctuatie tussen de hoofdenergieën van het volgende seizoen en de vaste energieën van het huidige seizoen.

Terwijl de zon zijn dans doet, volgt de maan in zijn eigen spiegelende ritme. De fasen van de maan lopen parallel aan de equinoxen en zonnewendes van de zon. Het donkerste punt van de maandelijkse cyclus van de maan is de nieuwe maan, de donkerste tijd van de maand, net zoals de winterzonnewende de donkerste tijd van het jaar is. Dan is er de maan in het eerste kwartier, waar de helft van de maan verlicht is en de andere helft donker, terwijl de maan steeds voller wordt. Dit is als de lente-equinox. Dan is er volle maan, die lijkt op de zomerzonnewende. De maan is volledig verlicht, net zoals de zomerzonnewende ons de meeste hoeveelheid licht op een dag geeft. En dan is de maan in het laatste kwartier als de herfst-equinox, waar de halve maan weer verlicht en half donker is, maar nu is het aan de afnemende kant en het licht verliest elke dag aan kracht, op weg naar nieuwe maan (of zoals de winter zonnewende in het zonnejaar).

Terwijl de maan in 27-30 dagen door zijn cyclus wordt en afneemt, reist hij door de hele dierenriem (wat de zon een heel jaar kost, met andere woorden, de maan doet dat maandelijks). Dit geeft ons 12-13 lunatiecycli per zonnejaar, of een zonnejaar bestaande uit 12 maanden.

Voor sommigen van ons zijn deze feiten zo basaal dat we ze in onze slaap zouden kunnen opzeggen, maar voor veel mensen is er bijna geen besef van het feit dat onze klok, onze week, onze maand en ons jaar allemaal gebaseerd zijn op astrologische ( niet alleen astronomische) geschiedenis. Vandaag is het bijvoorbeeld zaterdag, de dag van Saturnus. Morgen is het zondag, de dag van de zon. Maandag is de dag van de maan, enzovoort.

Astrologie kan soms onnodig ingewikkeld aanvoelen. Maar als we het echt opsplitsen in zijn eenvoudigste componenten, is de hele wereld van astrologie afgeleid van twee lichten aan onze hemel, het meest voor de hand liggende en ritmische hemelfenomeen dat we hebben gezien en waarmee we hebben geleefd sinds het begin van het menselijk bewustzijn. Nog ongelooflijker, de zon en de maan lijken vanuit ons perspectief even groot, hoewel ze elk radicaal verschillende afstanden van de aarde hebben. Is er niet iets aan dit simpele feit dat boekdelen spreekt over wie we zijn? Is de herkenning van twee verschillende rijken van bewustzijn, hun vereniging en scheiding, hun overeenkomsten en verschillen, niet de kern van de manier waarop we denken, geloven, waarnemen, oneens zijn, vechten, samenkomen en creëren?

Hier staan ​​we dus op het hoogtepunt van het zonnejaar (althans hier op het noordelijk halfrond). We kunnen terugkijken op de eerste helft van dit jaar en zien hoe ver we zijn gekomen. We kunnen kijken naar alle prestaties, mislukkingen, lessen en veranderingen, en we kunnen zien hoe dit moment een hoogtepunt vertegenwoordigt. We kunnen zien hoeveel dingen op dit moment tot een hoogtepunt komen, en we kunnen ook de reis naar beneden zien die gaat komen. De lessen die zijn geïntegreerd, de overgangen die worden gemaakt en de wijsheid die zich nu zal manifesteren als resultaat van zoveel groeiwerk... herinnerend aan het feit dat de ziel steeds dieper wordt naarmate het licht afneemt.

Om af te sluiten, hier zijn een paar oefeningen die je zou kunnen proberen voor deze zomerzonnewende:

* Kijk naar je leven sinds het nieuwe jaar. Welke thema's die rond die tijd zijn begonnen, zijn gegroeid en ontwikkeld, en waar staan ​​ze nu?

* Zelfs als de dingen op dit moment moeilijk voor je zijn, welke lessen leer je... waar hebben de thema's van dit jaar je naar gewezen in termen van veranderingen die gemaakt moeten worden, veranderingen waar je gewoon geen excuses voor kunt verzinnen langer?

* Vindt er op dit moment een transitie plaats? Hoe kunt u deze verandering soepel laten verlopen?