Μια ιστορία για τον Άρη στους Διδύμους.
Σήμερα το πρωί καθώς εγώ καθόμουν να γράψω ένα ωροσκόπιο για τον Άρη στους Διδύμους, τα παιδιά του γκαζόν ήρθαν να κουρέψουν το γκαζόν μας και αμέσως με κυρίευσε το βουητό των λεπίδων και των ζιζανίων γύρω μου. Κατέβηκα κάτω για να πληρώσω τα παιδιά για να μπορέσω να καθίσω και να επικεντρωθώ στα γραπτά μου, αλλά όταν κατέβηκα το τζάμι στην εξώπορτά μας έσπασε. Έμεινα εκεί για ένα λεπτό με το στόμα ανοιχτό σοκαρισμένος και μετά βγήκα έξω και ρώτησα τα παιδιά αν είχαν δει κάτι να συμβαίνει, στο οποίο είπαν «όχι, τίποτα». Σωστό ή όχι, η εικασία μου ήταν ότι ένας βράχος ξεπήδησε από το χορτοκοπτικό και χτύπησε το γυαλί.
Ήταν ψέμα ή εξαπάτηση; Το πλήρωμα μιλούσε ισπανικά, οπότε η επικοινωνία ήταν δύσκολη και με εκνεύριζε γιατί επίσης δεν ήθελα οι τύποι να πιστεύουν ότι τους κατηγορώ για τίποτα… τυπικό για τον λευκό τύπο να κατηγορεί τους λατίνους που κούρεψαν το γκαζόν του επειδή έσπασαν την γυάλινη πόρτα του , σωστά? Δεν είμαι αυτός ο τύπος!
Στάθηκαν εκεί μαζί μου μπροστά στην πόρτα και τα εκατομμύρια κομμάτια γυαλιού, και όλοι απλώς το κοιτάξαμε. «Δεν ξέρω», είπε ο επικεφαλής του πληρώματος. «Ναι», είπα. «Και εγώ».
Μετά έφυγαν και άρχισα να το σκουπίζω. Ένα εκατομμύριο μικρές τρίχες φυσούσαν στο πρόσωπό μου στο υγρό αεράκι και έτσι έβαλα τα μαλλιά μου ψηλά. Ένα εκατομμύριο μικρά όλα. Ένα εκατομμύριο μυρμηγκάκια στο πεζοδρόμιο. Ένα εκατομμύριο κομμάτια γυαλιού. Ένα εκατομμύριο τρίχες. Ένα εκατομμύριο πράγματα να κάνω και τώρα μια ώρα από τον χρόνο μου έχει φύγει.
Αλλά τότε ξαφνικά, συνειδητοποίησα, «Ω, σωστά. Σελήνη που ενώνει τον Άρη στους Διδύμους σήμερα το πρωί…ένα εκατομμύριο κομμάτια κατακερματισμένου, αιχμηρού γυαλιού στην είσοδο του σπιτιού μου. Ακριβώς στο κατώφλι. Το μέρος όπου το σκληρό σκυρόδεμα μεταβαίνει στο χαλί, και voila! .. είσαι σπίτι! Καλυμμένο με αιχμηρά κομμάτια, πάρα πολλά για να μετρηθούν.
Έπειτα, άκουσα μια γνώριμη φωνή στο κεφάλι μου, «Μπορεί επίσης να απολαύσεις να μαζεύεις αυτά τα κομμάτια γυαλιού. Μπορείτε επίσης να αφιερώσετε αυτή τη στιγμή για να εξασκηθείτε στη συνείδηση.»
Έτσι, ο Thich Nhat Hanh'd αυτό το χάλι και πέρασα μια ώρα καθαρίζοντας το τζάμι. Πρώτα διπλασίασα μια σακούλα παντοπωλείου και μετά τη γέμισα με μια επένδυση σακούλας σκουπιδιών. Στη συνέχεια σκούπισα όλους τους μεγάλους σωρούς (δεν υπήρχαν μεγάλα κομμάτια, μόνο μεγάλοι σωροί από χιλιάδες μικρά κομμάτια) και τους πέταξα προσεκτικά στην τσάντα μου. Σχεδόν σκέφτηκα να βάλω παπούτσια, αλλά μετά συνειδητοποίησα ότι τα σανδάλια μου θα με κρατούσαν στη στιγμή… θα με κρατούσαν συγκεντρωμένη γιατί δεν θα ήθελα να έχω γυαλί μέσα τους.
Τα δάχτυλα και τα πόδια μου Δεν τραυματίστηκαν ούτε μια φορά.
Μετά μάζεψα μικροθραύσματα από τα δάχτυλά μου, από όλες τις ρωγμές που μπορούσα να βρω. Μετά σάρωσε όλο και περισσότερους μικρούς σωρούς, ώσπου η πλάτη μου είχε ιδρώσει, τα πόδια μου πονούσαν από πάνω και κάτω, αλλά το μυαλό μου ήταν εντελώς άδειο… καθαρό σαν τον ανοιξιάτικο ουρανό.
Τότε Πήρα το πλαίσιο και το έβγαλα προσεκτικά στο υπόγειο. Μετά σκούπισα με ηλεκτρική σκούπα. Στη συνέχεια, κάθισα με έναν πελάτη σε μια από τις πιο καθαρές ψυχικές καταστάσεις που θυμάμαι ότι είχα στην πρόσφατη ανάμνηση.
Κάθε πρωί γυμνάζομαι και έχω τις ρουτίνες μου, επομένως δεν είναι ότι το σώμα μου έλειπε άσκηση. Και κάθε μέρα γράφω και διαβάζω και κρατάω τον ήσυχο χώρο ως προτεραιότητα. Επομένως, δεν είναι σαν να είμαι κάποιος που είναι "παντού" και χρειαζόμουν κάποιο τεράστιο μάθημα επίγνωσης. Γιατί συνέβη αυτό;
Δεν έκανα την ερώτηση, από σεβασμό για το ποτήρι, παρά μόνο αφού έγινε, και μετά πήρα μια απάντηση, «Ώστε θα μπορούσατε να γράψετε για τον Άρη στους Διδύμους σήμερα."
Και μετά μια ροή του Άρη στους Διδύμους:
* Η δύναμη της διασποράς να συγκεντρώνεται ειρωνικά και να σιωπά και να εστιάζεται
* Ο κίνδυνος του ξυραφιού απότομη σαφήνεια
* Η δύναμη των λέξεων και των ιδεών είτε να συγκρατούν τα πράγματα είτε να βλάπτουν και να εμποδίζουν τους άλλους
* Δαμάζοντας τη γλώσσα
* Η δύναμη των ιδεών να εμποδίζουν τους ανθρώπους να αισθάνονται ασφαλείς
* Η δύναμη των ιδεών να καλωσορίζεις τους ανθρώπους ξανά στο σπίτι
* Η δύναμη της επικοινωνίας να κατηγορείς ή να συγχωρείς
* Κάθε λέξη μετράει, κάθε λέξη μπορεί να σκοτώσει
* Το μυαλό ξεκαθαρίζει αλλά είναι επίσης εύθραυστο
* Η ενσυνειδητότητα είναι η διαδικασία συγκέντρωσης των αιχμηρών μικρών οφειλών που ρέουν συνεχώς στο κεφάλι μας… προσεχτικά συλλέγοντάς τα ώστε να μην βλάψουν εμάς ή αυτούς που αγαπάμε
* Η ενσυνειδητότητα δεν είναι μόνο να αφιερώνουμε χρόνο και πηγαίνοντας πιο αργά, δηλ ts για ξυράφι, εκατομμύρια κομματιασμένη διαύγεια και προσοχή…τόσο γρήγορα και ξεκάθαρα που πρέπει να πάτε αργά, διαφορετικά θα κάνετε κακό στον εαυτό σας
* Η ενσυνειδητότητα είναι ο καρπός της ανακάλυψης του πόσο «πραγματικές» και «αιχμηρές» είναι οι σκέψεις. .πόσο πολύπλευρες, πόσο ρευστές και όμως πόσο αιχμηρές…
Αυτές και πάρα πολλές άλλες γνώσεις για να ονομάσουμε…σαν μικρά κομμάτια γυαλιού, συνέχιζαν να έρχονται και να έρχονται… και μετά μια ερώτηση μου έκανε, «Λοιπόν γιατί έσπασε το ποτήρι;»
Ήταν μια ρητορική ερώτηση. Υπάρχουν πάρα πολλές απαντήσεις για να μετρηθούν. smile emoticon
προσευχή:Βοηθήστε μας να ακούσουμε, να αισθανθούμε και να δούμε, την ευκρίνεια των σκέψεων, των λέξεων και των ιδεών μας… έτσι ώστε να μπορούμε να χειριζόμαστε καθεμία, καθεμία και με επίγνωση