Είναι ενδιαφέρον να σημειωθεί ότι δεν είδαν όλοι οι αρχαίοι αστρολόγοι αυτή τη διέλευση τόσο θετικά όσο θα μπορούσαμε να φανταστούμε. Τι δεν αρέσει σε ένα τρίγωνο Αφροδίτης/Δία, σωστά;! Λοιπόν, η βασική ιδέα δεν είναι δύσκολο να ακολουθηθεί. Όταν η Αφροδίτη βρίσκεται στην ανώτερη θέση σε σχέση με τον Δία, η Αφροδίτη έχει το πάνω χέρι έναντι του Δία και αυτό θα μπορούσε να υποδεικνύει μερικά ιδιαίτερα δύσκολα θέματα. Θυμηθείτε ότι ο Δίας θεωρούνταν ο μεγαλύτερος ευεργετικός και η Αφροδίτη η λιγότερο ευεργετική. Αν ο Δίας είναι ένα θρησκευτικό ημερολόγιο του έτους, η συντονιστική δύναμη μιας ολόκληρης διαδικασίας, τότε η Αφροδίτη είναι το χρώμα των ιματίων, η μυρωδιά των κεριών, οι ύμνοι και η μουσική και η λατρευτική παράσταση της λειτουργίας. Σε αυτό το στήσιμο, η Αφροδίτη ρέει από τον Δία όπως τα όργανα μιας ορχήστρας προς το ίδιο το μουσικό κομμάτι ή τον μαέστρο. Τι θα συμβεί λοιπόν αν αυτή η ιεραρχία αντιστραφεί και η Αφροδίτη προσπαθήσει να πάρει το προβάδισμα πάνω από τον Δία; Μπορεί να έχουμε κάτι σαν όλο το στυλ και χωρίς ουσία. Ένα στούντιο γιόγκα γεμάτο με δηλώσεις μόδας της Lulu Lemon αλλά χωρίς σεβασμό για τα οκτώ άκρα του Patanjali. Ένα κυριακάτικο εκκλησιαστικό γεγονός που έχει να κάνει περισσότερο με το να συμβαδίζεις με τους Τζόουνς παρά με την κοινωνία με την ανώτερη δύναμη. Οι δηλώσεις μόδας υπερισχύουν των δηλώσεων πίστης. Μια κουλτούρα τέχνης και μουσικής που αφορά περισσότερο την καλή εμφάνιση παρά τις καινοτόμες ιδέες. Αντί για μια όμορφη ορχήστρα, κατακλυζόμαστε συνεχώς από ακατάλληλες πρωτοβουλίες, μπαίνουμε συνεχώς στον πειρασμό να προωθήσουμε τις επιθυμίες μας στο πρώτο βιολί.
Το θέμα είναι ότι καθώς η Αφροδίτη κάνει ένα ακριβές τρίγωνο προς τον Δία, έχουμε ένα ιδιαίτερα ενδιαφέρον παράδειγμα αυτής της δυναμικής. Η Αφροδίτη είναι στην εξουσία της, και ο Δίας είναι σε βάρος του, αν και στρέφεται απευθείας ακριβώς τη στιγμή που η Αφροδίτη έρχεται σε επαφή μαζί του. Αυτή είναι μια πολύ ισχυρή ώθηση από την Αφροδίτη στον Δία και δεν μπορεί να απορριφθεί ως εντελώς στερούμενη ουσίας. Καθώς ο Δίας μόλις αναρρώνει από την ανάδρομη περίοδο του, η οποία συχνά συγκρίνεται με μια περίοδο ασθένειας ή αδυναμίας, η προσέγγιση της Αφροδίτης σηματοδοτεί μια σημαντική στιγμή για τον Δία. Ένας ισχυρός πειρασμός μπορεί να παρουσιαστεί, ισχυρός ειδικά επειδή είναι ουσιαστικός, όμορφος και συμπαγής σε σύγκριση με έναν Δία που ανακάμπτει και βρίσκεται κάπως εκτός του στοιχείου του ή εκτός παιχνιδιού, αβέβαιος, αμφίβολος ή αμφιταλαντευόμενος. Από την άλλη πλευρά, η Αφροδίτη θα μπορούσε να υποδηλώνει πιο θετικά έναν υφιστάμενο που ωθεί απαλά μια φιγούρα εξουσίας να επιστρέψει στο σωστό δρόμο.
Κοιτάζοντας πιο προσεκτικά την υποδοχή μεταξύ του Δία και της Αφροδίτης, βλέπουμε ότι ο Δίας βρίσκεται στο ζώδιο της κατάθλιψης της Αφροδίτης. Αυτό μπορεί επίσης να υποδηλώνει ότι υπάρχει κάτι που ειλικρινά δεν αρέσει στην Αφροδίτη ή είναι απωθημένο σχετικά με τον Δία. Η προσπάθεια να πάρει το πάνω χέρι πάνω από τον Δία, από την Αφροδίτη, με βάση την αίσθηση ότι η θέση του Δία με κάποιο τρόπο την υποτιμά ή την υποβιβάζει, είναι επίσης δυνατή αυτή τη στιγμή. Είναι αυτό τόσο εκπληκτικό δεδομένης της προφανώς φορτισμένης δυναμικής του «φύλου» που εκφράζεται από αυτή τη διέλευση; Παρόλο που όλες αυτές είναι μεταφορές που προορίζονται να υπερβούν το φύλο, που ισχύουν για όλα τα είδη ανθρώπων και καταστάσεων, ο αρχετυπικός συνδυασμός επικαλείται ένα είδος σεξουαλικής πάλης εξουσίας που είναι δύσκολο να αντιμετωπιστεί με ευαισθησία. Σε τελική ανάλυση, το στυλ δεν υποτάσσεται απλώς στην ουσία, έτσι δεν είναι; Το στυλ είναι η δική του πραγματικότητα, ένα φινιστρίνι στο βασίλειο της anima, της ψυχής ή της ψυχής. Εικόνα, χρώμα, υφή, άγγιγμα… γιατί να μην υπάρχουν με τη δική τους χαοτική ισχύ; Δεν είναι όμορφα τελειώματα από μόνα τους; Γιατί η αρετή ενός στούντιο γιόγκα δεν βρίσκεται στο θυμίαμα και τη μόδα και τα πολύχρωμα χαλάκια και τα όμορφα σώματα, όλων των σχημάτων και μεγεθών; Γιατί όλα αυτά τα πράγματα να υποτάσσονται στις αρχές μιας παλιάς ανδρικής θρησκείας;
Ναι. Αυτές είναι οι ερωτήσεις με τις οποίες η Αφροδίτη πιθανότατα θα προσεγγίσει τον Δία από το ανώτερο τρίγωνό της. Και μερικές φορές αυτό είναι το καλύτερο από τα πράγματα και μερικές φορές είναι το χειρότερο. Μερικές φορές ο ιερέας χρειάζεται να χαρεί περισσότερο με τα μωβ χρώματα της δικής του ρόμπας, τόσο χαμένος είναι στο νόμο της λειτουργίας, αλλά μερικές φορές τα χρώματα και οι ρόμπες και οι σωροί από χρυσά αστραφτερά νομίσματα είναι απλώς μια ακόμη λαμπερή ψευδαίσθηση. απορρίπτεται πιστά. Σας ευχαριστώ, αλλά όχι.
Προσευχή:Φέρτε μας πίσω στο μέρος όπου η ουσία και η ομορφιά παντρεύονται μαζί αντί να ανταγωνίζονται ή να υποβιβάζουν η μία την άλλη. Διδάξτε μας πώς να ζούμε ως εκφράσεις της χρυσής σας τομής.