Υπάρχει ένα εξάγραμμα από το I Ching που μου θυμίζει τη σύνοδο Ήλιου/Ποσειδώνα. Εξάγραμμα νούμερο τρία:δυσκολία στην αρχή. Ως το τρίτο εξάγραμμο του I Ching, ο παραδοσιακός σχολιασμός δείχνει τα πρώτα στάδια της δημιουργίας, όπου μυριάδες όντα σχηματίζονται και υπάρχει ένα είδος οργίου δημιουργικού χάους. Η εικόνα του εξαγράμμου δείχνει ένα φυτό να αγωνίζεται καθώς υψώνεται πάνω από τη γη και ο Κομφούκιος μας λέει να βάλουμε τα πράγματα σε τάξη και να παραμείνουμε σε εγρήγορση πριν χαλαρώσουμε.
Μερικές φορές έχω λάβει αυτό το εξάγραμμο σε μια σημαντική στιγμή όπου νιώθω ότι θέλω να τα παρατήσω ή να κάνω ένα μεγάλο διάλειμμα ή διακοπές μέσα σε πολύ χάος ή νιώθω ότι με κυριεύει κάτι. Ο λόγος που αυτό το εξάγραμμα έρχεται στο μυαλό για τη σύνοδο Ήλιου/Ποσειδώνα είναι ότι ο συνδυασμός φέρνει στο νου τα πρωταρχικά νερά της πλημμύρας και τον δημιουργικό πολλαπλασιασμό των μυριάδων όντων που αναφέρει ο I Ching. Ο Ήλιος και ο Ποσειδώνας φέρνουν στο νου το όργιο του δημιουργικού χάους και της δύναμης της φαντασίας. Αυτές είναι στιγμές που μπορεί να είναι πολύ εύκολο να το παρατήσουμε λανθασμένα για να τα παρατήσουμε ή να κάνουμε ένα διάλειμμα από την υπερένταση των περιστάσεων και να βρεθούμε πιο βαθιά στο τέλμα ως αποτέλεσμα.
Η συμβουλή του I Ching είναι να παραμείνετε σε εγρήγορση, να εκχωρήσετε ευθύνες και να δημιουργήσετε συστήματα τάξης που μπορούν να βοηθήσουν στη διατήρηση και τη δημιουργία ουσιαστικής τάξης μέσα στο χάος.
Το μόνο πράγμα που θα πρόσθετα σε αυτό είναι ότι η ιδέα της "τάξης" δεν είναι μια ρηχή ή απλή ιδέα στο I Ching. Αν το σχήμα του δοχείου έχει να κάνει απλώς με την προστασία ή την προστασία από τα πρωταρχικά νερά και τη δύναμη της δημιουργίας, τότε έχουμε χτίσει τα σπίτια μας στην άμμο. Εάν από την άλλη πλευρά η ευφυΐα της δομής που χρησιμοποιούμε για να κρατήσουμε και να οργανώσουμε το αρχέγονο δημιουργικό χάος ρέει απευθείας έξω ή σε αρμονία με το Τάο του ουρανού και της γης, τότε οι οργανωτικές μας δομές είναι χτισμένες σε γερά θεμέλια και ευημερούν κινούμενοι προς τα εμπρός γιατί είναι αρκετά ανθεκτικά ώστε να αντέχουν την καταστροφική δύναμη της δημιουργίας, ενώ είναι αρκετά ευέλικτα ώστε να χωρέσουν τη νοημοσύνη της.
Κατά μία έννοια, η αρχαία κινεζική αντίληψη για μια καλή κοινωνία ξεκινά από αυτό το εξάγραμμα. Υπάρχει η αίσθηση μιας κοινωνικής περμακουλτούρας που λειτουργεί με τον τρόπο που η τάξη θα έπρεπε ιδανικά να προέρχεται από το χάος στην αρχή. Ομοίως στη ζωή μας, όταν ξεκινάμε σε μια νέα κατεύθυνση με κάτι, θα πρέπει να εξετάζουμε τα κίνητρά μας. Είναι αυτή μια προσπάθεια αποκλεισμού ή άρνησης της πρωταρχικής δημιουργικής δύναμης, σε όλο της το συντριπτικό μεγαλείο; Ή μήπως είναι μια έξυπνη απάντηση σε αυτή τη δύναμη, ένας διάλογος που δημιουργεί τάξη σε άμεση σχέση με την ευφυΐα αυτού που αναδύεται, έτσι ώστε η πρωταρχική δύναμη να συνεχίσει να κυκλοφορεί χωρίς πλημμύρες;
Μία από τις γραμμές στο ίδιο εξάγραμμα δείχνει έναν κυνηγό να κυνηγάει όλο και πιο βαθιά μέσα στο δάσος χωρίς οδηγό. Η γραμμή συμβουλεύει να τα παρατήσετε πριν χαθείτε. Αυτή η γραμμή μου φαίνεται επίσης αντηχεί με τη σύνοδο Ήλιου/Ποσειδώνα, που φέρνει στο νου την ιδέα της πνευματικής καθοδήγησης, της αγγελικής παρέμβασης, της μαντικής κρίσης ή της ανάγκης για έναν έμπειρο οδηγό (Ήλιο) στους ωκεάνιους λαβύρινθους της ψυχής (Ποσειδώνας). Έτσι, με τη σύνοδο Ήλιου/Ποσειδώνα, όχι μόνο μπορούμε να φέρουμε ευφυή τάξη μέσα από την κατάρρευση του δημιουργικού χάους, αλλά μπορούμε επίσης να ακούσουμε τη φωνή της καθοδήγησης… αυτή που μας οδηγεί με ασφάλεια μέσα και έξω από τα πυκνά δάση της συνείδησης.
Στη δουλειά μου με τον σαμανισμό ayahuasca, θα συνέκρινα τόσο τη σύνοδο Ήλιου/Ποσειδώνα όσο και το τρίτο εξάγραμμο του I Ching με την ολική συντριβή που βιώνει ένα άτομο όταν πλημμυρίζει από τις πρωταρχικές δυνάμεις της ψυχής. Είναι σημαντικό να συνεχίσετε να αναπνέετε, να παραμένετε σε όρθια θέση και στο κέντρο, και είναι επίσης σημαντικό να μην ξαπλώνετε ή να μην τσεκάρετε (αν είναι δυνατόν!). Από αυτή την άγρυπνη παρουσία (όπως συμβουλεύει το I Ching) βρίσκεται τάξη και καθοδήγηση και σταδιακά βρίσκουμε ένα μονοπάτι μέσα από ένα από τα πιο έντονο χάος που βιώθηκε ποτέ. Για μένα είχε ως επί το πλείστον τη μορφή του να κολλήσω με τους Ίκαρους, που είναι τα πνευματικά τραγούδια που έλαβαν οι σαμάνοι από τα ίδια τα φυτά. Οι Ίκαροι είναι ΤΟΥ δάσους και όμως καθοδηγούν και διατάσσουν και δομούν την εμπειρία της συνείδησης καθώς κινούμαστε μέσα από τις ίδιες απέραντες πνευματικές σφαίρες της ζούγκλας… θεραπεύοντας, διδάσκοντας και αποκαθιστώντας την τάξη στο χάος των προσωπικών μας οικοσυστημάτων.
Θυμηθείτε επίσης ότι ο Ποσειδώνας, ο κυριολεκτικός φυσικός πλανήτης, είναι αόρατος με γυμνό μάτι, αλλά περιφέρεται εκεί έξω στο βαθύ διάστημα. Αλλά ως σύμβολο ή αρχετυπικό κατασκεύασμα, η παλιρροιακή δύναμη του Ποσειδώνα ήταν πάντα μαζί μας και είναι, με μια πολύ «πραγματική» έννοια, πέρα από τον εαυτό της.
Προσευχή:Άρχοντας των αστρικών πεδίων, αρχαίος των ημερών, δημιουργός του σύμπαντος, ορίστε ένα τραγούδι στον έπαινο σας! Φτερά του σύννεφου της καταιγίδας. Αρχη και τελος. Κάνεις την καρδιά μου να χοροπηδάει, σαν πανό στον άνεμο. Ω αγάπη που φωτίζει τον ήλιο, κράτα με να καίω. Κύριε των αστρικών χωραφιών, σπορέας της ζωής, ο ουρανός και η γη είναι, γεμάτοι από το φως σου. Η φωνή της nova. Χαμόγελο της δροσιάς. Όλες οι επιθυμίες μας, έρχονται μόνο σε εσάς. Ω αγάπη, που φωτίζει τον ήλιο, κράτα με να καίω!
(Lord of the Star Fields, by Bruce Cockburn)