Όλα τα πράγματα χωρίς παράπονο ή λογομαχία

Με τον Ερμή να βουτάει πιο βαθιά στον Ήλιο στον Σκορπιό, ας συνεχίσουμε να εξετάζουμε τον συμβολισμό του Ερμή που καίει τον Ήλιο.

Την περασμένη εβδομάδα επισκέφτηκα ξανά τους Ψαλμούς, ή αυτό που ονομαζόταν "Tehillim" στα εβραϊκά. Η λέξη σημαίνει κάτι σαν «ύμνους» ή «έπαινος» και το βιβλίο των Ψαλμών είναι μέρος τόσο της Εβραϊκής Βίβλου όσο και της Χριστιανικής «Παλαιάς» Διαθήκης. Η μελέτη προκλήθηκε από το τραγούδι παραδοσιακών ύμνων στις συναντήσεις των Κουάκερων που παρακολουθούσαμε. Μερικοί από τους στίχους ήταν τόσο όμορφοι, αλλά τους αναγνώρισα και από τους Ψαλμούς και με έκανε να θέλω να ξανασυνδεθώ με το βιβλίο.
​
Κάπου στη διαδικασία, θυμήθηκα κάτι που έκανα όταν ήμουν παιδί…ίσως τις ρίζες των σπουδών μου στη μαντεία. Έκλεινα τα μάτια μου, έλεγα μια προσευχή στον Θεό να μου πει κάτι σημαντικό για ό,τι περνούσα και μετά άνοιγα τυχαία κάποιο μέρος της Βίβλου και έβαζα το δάχτυλό μου κάπου στη σελίδα. Χωρίς αποτυχία κάτι θα μου μιλούσε. Όχι πάντα ευθέως προς τα εμπρός, αλλά πάντα τουλάχιστον ποιητικά ή συμβολικά. Ενώ το σκεφτόμουν χθες, συνειδητοποίησα ότι δεν ήταν τόσο διαφορετικό από την αγάπη μου για τους Ψαλμούς. Το θέμα με τους Ψαλμούς είναι ότι τραγουδούνταν συχνά και οι εικόνες τους είναι το υλικό της ποίησης και της τέχνης. Αυτή ήταν πάντα η γλώσσα της καρδιάς μου.

Έτσι, με αυτό το πνεύμα, αποφάσισα να ανοίξω τυχαία μια σελίδα και να δω τι μιλούσε για την καύση Ερμή/Ήλιου στον Σκορπιό. Εδώ είναι ο στίχος στον οποίο προσγειώθηκα…

"Γι' αυτό, αγαπητοί μου φίλοι….Κάντε τα πάντα χωρίς παράπονα ή διαφωνίες, για να γίνετε άμεμπτοι και αγνοί…τότε θα λάμπετε σαν αστέρια στον ουρανό."

Η φράση που με ενθουσίασε ήταν:"Κάντε τα πάντα χωρίς να παραπονιέστε ή να μαλώνετε, ώστε να γίνετε άμεμπτοι και αγνοί… τότε θα λάμπετε σαν αστέρια στον ουρανό."

Πόσο εύκολο είναι για εμάς να αισθανόμαστε δικαιωμένοι για τα παράπονά μας, ειδικά για τα πιο θεμιτά παράπονα; Πόσο δύσκολο είναι να παραδοθούμε στην απογοήτευσή μας από τον εαυτό μας ή τους άλλους και απλώς να νιώσουμε αυτό που νιώθουμε χωρίς να στρίβουμε τα πράγματα σύμφωνα με τις προτιμήσεις μας ή να ενεργούμε με παραπλανητικούς και χειραγωγικούς τρόπους;

Λένε ότι ο Σκορπιός μπορεί να είναι ένα εκδικητικό ζώδιο, αλλά οι εικόνες που έρχονται στο μυαλό με τη λέξη εκδικητικός συνήθως δεν είναι αρκετά μικρές. Όπως εκείνες οι στιγμές που νιώθουμε αδικημένοι, αναστατωμένοι, απογοητευμένοι, απογοητευμένοι ή απειλούμενοι, και έτσι από αυτή τη βάση, για να «διορθώσουμε το λάθος που αντιλαμβανόμαστε» ενεργούμε. Στρίβουμε, χειραγωγούμε και δρούμε έξω από τη θέση των κακών συναισθημάτων μας. Μπορεί ακόμη και να φτάσουμε στο σημείο να δοξάσουμε τα άσχημα συναισθήματα και να τα στρίψουμε σε εικόνες ομορφιάς και μετά να τα χώσουμε στα πρόσωπα άλλων ανθρώπων.

Χθες κάτω από τη Νέα Σελήνη πήρα ακριβώς αυτό που έγραψα για χθες…μερικά δύσκολα νέα και μια εκπληκτική αλλά διευκρινιστική αποκάλυψη που άνοιξε έναν νέο κύκλο. Από τότε παλεύω με την επιθυμία να παραπονεθώ, να διαφωνήσω και να αντισταθώ σε αυτό που προέκυψε. Τότε παρατήρησα το μυαλό μου να προσπαθεί να με εξαπατήσει προτείνοντας ότι τα αρχέτυπα του μίσους, της εκδίκησης, της περιφρόνησης, της επιθετικότητας, της απογοήτευσης και της κρίσης είναι «εξίσου έγκυρα» με την αγάπη και την ειρήνη. Στην πραγματικότητα, ίσως να είναι πιο «πραγματικές» και «ειλικρινείς» και «σκληρές» από λέξεις όπως «αποδοχή» και «αγάπη» και «υπομονή» και «ειρήνη». Ίσως είναι πιο ποιητικοί, πιο αληθινά και ειλικρινά σε ειρήνη με τον τρόπο που έχουν τα πράγματα… κ.λπ.

Αλλά μετά έπιασα τον εαυτό μου και έβαλα το πόδι μου κάτω. «Όχι», είπα. «Αυτό δεν λειτουργεί για μένα». Και μετά άνοιξα τον στίχο σχετικά με το να μην παραπονιέμαι ή να διαφωνώ και βρήκα αυτή τη βαθύτερη εικόνα για την καύση Ερμή/Ήλιου στον Σκορπιό.
Όταν δεν μας αρέσει ο τρόπος που κάτι είναι…κάτι που αφορά τον εαυτό μας ή τους άλλους ή τη ζωή, δεν ακυρώνουμε την πραγματικότητα αυτού του παράπονου επιλέγοντας να μην παραπονεθούμε ή να ενεργήσουμε το. Στην πραγματικότητα, μια από τις βαθύτερες μορφές επικύρωσης που υπάρχει έρχεται όταν αφήνουμε την απογοήτευση να μας γεμίσει και μπαίνουμε σε αυτήν με την ευλάβεια που επιφυλάσσεται στα άδυτα. Η σιωπή ή η αποδοχή δεν έχει να κάνει με τη συγχώρεση αλλά μάλλον με την ειλικρινή επικοινωνία. Τότε, όταν βγαίνουμε από αυτό το ιερό σκοτάδι, έχουμε ξεπεράσει την ιερή μας οργή ή κάποια αφελή μορφή ιερής αποδοχής… τέτοιες διχογνωμίες ξεπλένονται από ένα διαφορετικό είδος αποδοχής. Η ίδια αποδοχή που ο συγγραφέας συγκρίνει με τη φωτεινότητα των αστεριών…μεγάλες μπάλες φωτιάς που αναδεύονται.

Ο συνδυασμός Ερμή/Ήλιου στον Σκορπιό μπορεί να σημαίνει κάτι που προσπαθεί να μας πείσει ότι το παράπονό μας ή η προσβολή μας είναι ιερό…ή με τη σειρά του μπορεί να προσπαθήσει να μας πείσει ότι « Το να είσαι πάνω από κάτι» είναι ιερό…αλλά θα πρέπει να σκεφτούμε ότι και οι δύο προσεγγίσεις στον πόνο μας είναι κρυφά το πνεύμα της γκρίνιας και του παράπονου που προσπαθεί να μας εξαπατήσει σε μια ψευδή απάντηση.

​Προσευχή:Δεν λατρεύουμε τα παράπονά μας και δεν λατρεύουμε την αποδοχή μας… υπενθυμίστε μας τι σημαίνουν πραγματικά οι λέξεις, «όλα τα πράγματα χωρίς παράπονο ή λογομαχώντας.»