Σύμφωνα με τη Vivian Robson, η Alhena ανέφερε συγκεκριμένα, «Ένα σήμα ή σημάδι καμένο στο [πόδι]… έχει ονομαστεί «η πληγή στο Ο τένοντας του Αχιλλέα.»
Είναι αρκετά ενδιαφέρον ότι όταν η γυναίκα μου έβαλε το αχίλλειο στην πληγή, μου είπε μια ιστορία για το αχίλλειο και τη μακροχρόνια σχέση του με τον Αχιλλέα. Το λατινικό του όνομα είναι Achillea millefolium.
Καθώς ήμασταν σε διακοπές διάβαζα για τα σταθερά αστέρια και αναρωτιόμουν πώς θα μπορούσα να αρχίσω να παρατηρώ την παρουσία τους στη μέση των πραγμάτων, σε ποιο βαθμό, σε ποιο σκοπό ή χρήση στην πρακτική μου, κ.λπ. Δεν είμαι σίγουρος για αυτό ακόμα, γιατί είναι μια από τις πρώτες μου παρατηρήσεις, αλλά αμέσως μετά το δάγκωμα είχα την ευδιάκριτη αίσθηση ότι εμπλέκεται ένα σταθερό αστέρι.
Ακόμα το ερώτημα παραμένει σε πνευματικό επίπεδο.. άρα τι ήταν αυτό; Δεν θα γίνω πολύ προσωπικός, αλλά ο συμβολισμός της στιγμής του δαγκώματος σίγουρα ένιωσα συνδεδεμένος με τη δική μου προσωπική αχίλλειο πτέρνα (ή τουλάχιστον μια από αυτές!).
Ένα άλλο παράδειγμα….Εγώ γεννήθηκε με σταθερό αστέρι τον Άλγκολ στον ωροσκόπο..το μάτι της Μέδουσας, το οποίο έχει συσχετιστεί ποικιλοτρόπως με την απώλεια του κεφαλιού, τον φρικτό θάνατο, τον φόνο και τον διάβολο (μεταξύ άλλων «ατυχών» πραγμάτων που ακούγονται). Στην αρχή φαινόταν ότι τα σταθερά αστέρια έπρεπε απλώς να απορριφθούν λόγω της κραυγαλέας αρνητικότητας ή της υπερβολικά ντετερμινιστικής αύρας που τα περιβάλλει, αλλά κατά τη διάρκεια των διακοπών μου σκέφτηκα το σταθερό αστέρι Algol και τώρα μπορώ να δω την παρουσία του πολύ έντονα στη μέχρι τώρα ιστορία της ζωής μου. Από προβλήματα ψυχικής/συναισθηματικής υγείας σε μένα και την οικογένειά μου, μέχρι μια δεκαετία βύθιση σε αλλοιωμένες καταστάσεις συνείδησης, στη δουλειά με σχιζοφρενείς στη Νέα Υόρκη και μια ασυνήθιστα ζωηρή φαντασία για την «σκοτεινότερη» πλευρά των πραγμάτων, μπορώ να πω με ασφάλεια ότι Ο συμβολισμός της Μέδουσας με έχει απασχολήσει πολύ.
Στην πραγματικότητα, θα νιώσω συχνά μια συναρπαστική ή υπνωτιστική έλξη στις φαντασιώσεις του χειρότερου σεναρίου…Παλέψω με εφιάλτες και προβλήματα ύπνου σε όλη μου τη ζωή, και είμαι υπνωτίζομαι εύκολα ή παραλύω από τις δικές μου φαντασιώσεις φόβου.. σαν να μετατρέπομαι σε πέτρα από ένα εσωτερικό βλέμμα που κλειδώνει πάνω μου και δεν με αφήνει να φύγει μέχρι να μπορέσω να σκεφτώ τι συμβαίνει (όπως η ασπίδα καθρέφτη του Περσέα) και έξω από την έκσταση. Εξαιτίας όλων αυτών, ένιωσα επίσης ένα βαθύ επίπεδο συμπόνιας για τους ανθρώπους που φοβούνται ή που αισθάνονται ότι χάνουν το μυαλό τους ή χάνουν την επαφή με την πραγματικότητα.
Στο γραφείο μου πάνω από το γραφείο μου έχετε μια εικόνα ενός αγάλματος της Μέδουσας που αναποδογυρίστηκε από τους Ρωμαίους σε έναν παλιό ναό. Ένα ατυχές σύμβολο του αρσενικού φόβου για τις πιο άγριες γυναικείες δυνάμεις, αλλά και η εύστοχη υπενθύμιση να κρατάς πρόχειρη μια ασπίδα καθρέφτη όταν έρχονται οι δαίμονες να χτυπήσουν. Κατά τη γνώμη μου, η ίδια η χρήση των σταθερών αστεριών από τους αστρολόγους σήμερα μπορεί να συμβολίζεται από την πολυπλοκότητα ενός άστρου όπως ο Άλγκολ… που κάποτε αποκαλούνταν «το πιο κακό αστέρι στον ουρανό».
Με ψυχολογική κατανόηση , με βάθος και μια εξερεύνηση των σκιών που συχνά συμβολίζουν αυτά τα αστέρια, μπορούμε να αγκαλιάσουμε και ταυτόχρονα να εμβαθύνουμε την κατανόησή μας για το ποιοι είμαστε… όχι μόνο ως προς το πότε και πού είναι πιθανό να τραυματίσουμε τα πόδια μας ή να χάσουμε το κεφάλι μας, αλλά και όσον αφορά το τι μπορεί να σημαίνει ο τραυματισμός ενός ποδιού για την ψυχή ή τι πνευματική ανάπτυξη έρχεται όταν χάνουμε το κεφάλι μας ή δαγκωνόμαστε από αόρατα πλάσματα τη νύχτα.
Προσευχή:Αστέρι φως, αστέρι λαμπερό …δείξε μου το μυαλό του υπέρτατου απόψε. Και μακάρι οι σκέψεις μου να μεταφερθούν από μια κατανόηση που ρέει ελεύθερα μέσα από όλες τις εικόνες της τύχης και της ατυχίας.