Τελευταία έλαβα πολλά email που με ρωτούσαν γιατί χρησιμοποιώ τις βασικές αξιοπρέπειες όταν περιγράφω τον πλανητικό καιρό (για παράδειγμα, ο Άρης είναι σε βάρος του στον Ταύρο ή η Αφροδίτη είναι εξυψωμένη στους Ιχθύς). Η γενική ανησυχία έχει ως εξής:«Δεν είναι η γλώσσα κάπως αρνητική; Δεν είναι πολύ στενό ή δεσμευτικό να χρησιμοποιείτε λέξεις όπως πεσμένος ή εξασθενημένος;»

Δεν νομίζω, και θα προσπαθήσω να εξηγήσω το γιατί όσο πιο απλά γίνεται.

Πριν το κάνω αυτό, νιώθω ότι πρέπει να αναγνωρίσω την ανησυχία για την αρνητική γλώσσα ή τη διάθεση των βασικών αξιοπρέπειας σε βαθύτερο επίπεδο. Ναι, μπορούν να χρησιμοποιηθούν συνταγογραφικά. Στην πραγματικότητα, μπορούν να βρεθούν σαν κατάρες αν χρησιμοποιηθούν με λάθος τρόπο. Μπορούν να ακούγονται σαν φονταμενταλιστική ορολογία και μπορούν πραγματικά να βλάψουν τους ανθρώπους όταν τους χρησιμοποιούνται ως ψυχικά όπλα ή κακοί οιωνοί ή οτιδήποτε άλλο.

Από την άλλη πλευρά, εδώ είναι μια λίστα απλών λόγοι για τους οποίους έχω αποφασίσει προσωπικά ότι η αστρολογία εξακολουθεί να τα χρειάζεται (αν και σέβομαι τους ανθρώπους που δεν τα χρησιμοποιούν).

1. Παράδοση

Αν και είναι αλήθεια ότι η αστρολογία πάντα εξελίσσεται, μερικές φορές είναι καλύτερο να εμμείνουμε στις ιδέες της αστρολογικής ιστορίας πολλών χιλιάδων ετών και να μην προσπαθήσουμε να εφεύρουμε εκ νέου τον τροχό. Όταν κοιτάμε τους εξασθενημένους πλανήτες στον γενέθλιο χάρτη μας, κερδίζουμε πάντα μερικές από τις βαθύτερες γνώσεις για τα σχετικά δυνατά και αδύνατα σημεία μας. Και ενώ είναι πάντα υπέροχο να μετατρέπουμε τα λεμόνια σε λεμονάδα, μερικές φορές το πραγματικό δώρο ενός γραφήματος έρχεται μέσω της αποδοχής, της αληθινής αποδοχής των περιορισμών μας αντί της προσπάθειας να αναπαραστήσουμε κάθε πρόκληση ως «ευλογία» ή «μεταμφιεσμένο δώρο». Μερικές φορές χρειάζεται απλώς να γίνουμε λίγο πιο αποδεκτοί για λέξεις όπως αρνητικές, δύσκολες, κακές ή προκλητικές. Έχουμε γίνει τόσο αλλεργικοί σε αυτού του είδους τις λέξεις στην αστρολογία που μερικές φορές ο μόνος τρόπος για να αντιμετωπίσουμε τον αλλεργικό μας ειρηνισμό είναι με μικρές δόσεις από τα ίδια τα πράγματα που περιφρονούμε…μερικούς παλιούς καλούς κακόβουλους, πεσμένους πλανήτες και αδυναμίες.

br /> Ο James Hillman άρεσε να λέει ότι όλη η ψυχολογία ξεκινά με την παθολογία. Ότι η εμβάθυνση της ψυχής και η αφύπνιση της ψυχής συμβαίνουν μέσα από τα προβλήματά μας, όχι τις ηρωικές δυνάμεις μας. Του άρεσε επίσης να λέει ότι οι φίλοι γενικά κάθονται για να συζητήσουν ζητήματα της ζωής και ότι η οικειότητα σφυρηλατείται μέσω του μοιράσματος θεμάτων και όχι αρετών.

Με κάποιους τρόπους πρέπει να κάνουμε κάτι σαν ανάκτηση ψυχής για την αστρολογία . Εάν η αστρολογία γίνει αλλεργική στη γλώσσα των προβλημάτων, τότε χάνουμε το σημείο εισόδου για την ψυχή.

Για παράδειγμα, θεωρώ ειρωνικό το γεγονός ότι πολλοί αστρολόγοι που έχω γνωρίσει θα μιλούν για την «τοξική» γλώσσα για αδυναμίες και όμως μιλάμε για τον νότιο κόμβο σαν να είναι το σημάδι του προπατορικού μας αμαρτήματος ή το ταξίδι της ψυχής σαν ο πυρήνας του μύθου να αφορά την «πτώση από την ένωση με τον Θεό και την τελική λύτρωσή της». Προδιαγραφική μεταφυσική που βασίζεται σε προβλήματα, αλλά δεν έχει γεύση για μια αρχαία αστρολογική γλώσσα, της οποίας οι γνώσεις για τα προβλήματα είναι πολύ παλαιότερες και πιο χρονικά δοκιμασμένες από εκείνες τις εξελικτικές θεωρίες των οποίων η προέλευση είναι σχετικά νέα… αυτή είναι μια ειρωνεία που αξίζει να αναλογιστεί κανείς σε βαθύτερο επίπεδο.

Και πάλι, αυτό δεν είναι για να μειώσει ή να δυσφημήσει οποιαδήποτε σχολή σκέψης, αλλά μάλλον για να διευκρινίσει γιατί η χρήση των αδυναμιών μπορεί να είναι ακόμα εξαιρετικά χρήσιμη. Η παράδοση απορρίπτεται πολύ εύκολα στο όνομα των φθηνών ιδεών για την εξέλιξη. Υπάρχει χώρος για την έξυπνη και συμπονετική/σοφή χρήση πολλών διαφορετικών γλωσσών στην αστρολογία.

2. Ο φασισμός της θετικότητας

Μετά από μια δεκαετία που πίνω ayahuasca, η εμπειρία μου από τη θετικότητα είναι ότι είναι απλώς μια άλλη κατάσταση του νου με την οποία μπορεί να προσκολληθείς… είναι εξίσου δύσκολο να το αφήσεις και να ψυχαγωγήσεις ιδέες που είναι πιο δύσκολο να καταπιεί κανείς καθώς είναι δύσκολο να εγκαταλείψει το χρόνιο ποτό ή το κάπνισμα. Στο εύρος των δύσκολων ιδεών που συχνά αναγκαζόμαστε να αποδεχτούμε ως «μέρος της πραγματικότητας», περιλαμβάνεται η εμπειρία των περιορισμών, των πραγμάτων που δεν μπορούμε να αλλάξουμε, του πόνου και του πόνου, του μυστηρίου, των πραγμάτων που δεν λειτουργούν όπως ελπίζουμε ή επιθυμούμε, του θανάτου , αδικία και σκληρότητα, πολλοί θεοί εναντίον ενός μόνο ενωτικού θεού, καμία λύτρωση ή λύση στα προβλήματα της ζωής ή της ύπαρξης, εγκατάλειψη, προδοσία κ.λπ. Όχι μόνο η γλώσσα των αδυναμιών μας βοηθά να δούμε πιο καθαρά τα μέρη που είναι παρόμοια δύσκολα αποδεκτά, αλλά μας βοηθούν επίσης να δούμε πού υπάρχει βοήθεια ή ανακούφιση ή ανακούφιση από αυτές τις δυσκολίες μέσω πλανητών ή σημείων στον χάρτη των οποίων οι θέσεις είναι σχετικά ή με βάση τα συμφραζόμενα ισχυρότερες και πιο υγιείς (έτσι λέμε). Και πάλι, δεν χρειάζεται να καταργήσουμε τη γλώσσα της εξασθένησης ή να φτιάξουμε λεμόνια από λεμονάδα όταν ξεκινάμε με μια βασική αποδοχή των πιο σκοτεινών προσώπων της ψυχής. Δεν χρειάζεται να νιώθουμε καταδικασμένοι και κακοί, εκτός κι αν ξεκινήσουμε με υπερβολική προσκόλληση στην ιδέα ότι η ζωή μας ΠΡΕΠΕΙ να είναι ρόδινη ή λυτρωτική. Είναι λες και η πνευματική φιλοδοξία έχει καλυφθεί από συμπόνια με μερικά από αυτά τα παράπονα για αδυναμίες και στη συνέχεια με τη μεταμφίεσή της προσπάθησε να παίξει το ρόλο του ήρωα που σώζει. Στην πραγματικότητα, θα πρέπει να σκεφτούμε πολύ σοβαρά την ιδέα ότι είναι ακριβώς το αντίθετο και ότι η αστρολογία έχει περάσει κάτι σαν απώλεια ψυχής λόγω της αδυναμίας της να χρησιμοποιήσει την παραδοσιακή γλώσσα της αστρολογίας με προσοχή από την αρχή.

Ακριβώς επειδή οι άνθρωποι εξαπατούν τα χαρτιά, δεν σημαίνει ότι η απάντηση είναι να πετάξουν έξω το παιχνίδι με τα χαρτιά. Η σκληρή ή καταραμένη/καταδικαστική και συνταγογραφική χρήση της αρχαίας αστρολογικής γλώσσας είναι το πρόβλημα, όχι η θεωρία ή η ίδια η γλώσσα. Αυτό είναι ένα κρίσιμο σημείο που σκόπιμα αγνοείται για χάρη ενός είδους ψευδούς αστρολογικού ηρωισμού ή προοδευτικότητας. Πάρα πολλοί αστρολόγοι έχουν χτίσει την καριέρα τους στην προσπάθειά τους να μοιάζουν με τους «καλούς τύπους» σε αντίθεση με τους άσχημους αστρολόγους της «παλιάς σχολής», και είναι τόσο χωρίς φαντασία όσο και ανυπόφορη για την πολύ διαφορετική παράδοσή μας.

3 . Οτιδήποτε μπορεί να χρησιμοποιηθεί προσεκτικά

Θέλω να επιστρέψω στο να τιμήσω το παράπονο, γιατί και πάλι πιστεύω ότι τα προβλήματά μας είναι το σημείο εισόδου για την ψυχή. Αυτός ο διωγμός των αδυναμιών μου φαίνεται ειρωνικά σαυρνιά. Φαίνεται ότι ο γέρος διάβολος είναι έτοιμος για τους δύσκολους τρόπους του…χρησιμοποιώντας ένα από τα αγαπημένα του εργαλεία, τον «αποδιοπομπαίο τράγο», για να μας κάνει να πιστέψουμε ότι είναι κάτι που δεν είναι. Δύσκολος γέρος διάβολος! Αλλά αυτό δεν είναι εκπληκτικό; Δεν είναι εκπληκτικό να πιστεύουμε ότι οι πιο αιχμηρές απορρίψεις πλανητικών αδυναμιών μπορεί να προέρχονται από μια εξασθενημένη σκοπιά; Δεν είναι δυνατόν ο ίδιος ο παλιός κύριος των εργασιών να βαρέθηκε τους ανθρώπους να τον κατηγορούν πάντα για τα προβλήματά τους; Δεν μπορούμε να φανταστούμε τον Κρόνο (το μεγάλο κακόβουλο) να έχει την ιδέα ότι η γλώσσα των αδυναμιών είναι όλα μαζί δηλητηριώδη και αρχαϊκή; Δεν είναι αυτό το βαρύ «πρόβλημα» με τον Κρόνο…δεν μπορεί ποτέ να ξεπεράσει τα προβλήματά του με τα προβλήματά του.

Ο Τζέιμς Χίλμαν έγραψε επίσης κάποτε, για τον Κρόνο, ότι έχουμε το πιο έξω από τον Κρόνο όταν ο Κρόνος συμβιβάζεται με τα προβλήματά του με τα προβλήματα. Όταν τελικά ο Κρόνος μπορεί να αναλάβει τον εαυτό του, τότε, όπως είπαν οι αλχημιστές, «συμβαίνει το μαύρισμα του μαύρου». Το δηλητήριο γίνεται μια αρχετυπική πραγματικότητα παρά ένα κυριολεκτικό πρόβλημα που χρειάζεται κυριολεκτικές λύσεις.

Και πάλι... δεν είναι η γλώσσα, αλλά ο τρόπος που τη χρησιμοποιούμε. Όπως και ο Δίας στην πτώση του στον Αιγόκερω… γρήγορα αλλοιωνόμαστε από τις υπερβολικά φιλόδοξες αντιλήψεις μας για την αρετή και την καλοσύνη.

Έτσι, για όλους αυτούς τους λόγους, έχω καταλήξει να ενστερνιστώ το ποιητικό βάθος που χρησιμοποιεί ο συνειδητός των αδυναμιών και της αξιοπρέπειας μπορεί να δώσει στον γενέθλιο χάρτη. Ήρθα να ανταποκριθώ στην πρόκληση να χρησιμοποιήσω αυτές τις ταξινομήσεις όσο πιο δημιουργικά μπορώ. Ίσως κάποια μέρα να νιώσω διαφορετικά γι' αυτούς, και σίγουρα σέβομαι τη μεγάλη συζήτηση που διεξάγει ο τομέας μας σχετικά με το θέμα, αλλά προς το παρόν εδώ είμαι.

Ελπίζω ότι αυτό είναι ενδιαφέρον και χρήσιμο για όλους – ένιωσα υποχρεωμένος να γράψω, καθώς έλαβα πολλά μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου που ρωτούσαν ταυτόχρονα!