Σύμφωνα με τη ρωμαϊκή μυθολογία, η Vesta είναι ετυμολογικά ισοδύναμη με την ελληνική θεά Εστία. Η Vesta είναι η θεά του σπιτιού, της εστίας και της φωτιάς. Η Vesta ήταν μέρος των κύριων θεών που λατρεύονταν.
Στην Ελλάδα και τη Ρώμη, οι άνθρωποι πίστευαν ότι οι θεές κυβερνούσαν τον κόσμο τους. Με λίγη ψυχαγωγία, οι αφηγητές αφηγήθηκαν τις περιπέτειες αυτών των θεών, τις ιστορίες γεμάτες τέρατα, δυνάμεις και πάνω από όλα τραύματα και τραγωδίες. Αυτοί οι θεοί χρησιμοποιήθηκαν για να εξηγήσουν ορισμένα φυσικά γεγονότα και φυσικά την αρχή της ίδιας της ζωής. Ένας διάσημος ποιητής γνωστός ως Όμηρος κατέγραψε αυτές τις ιστορίες που μας βοηθούν να καταλάβουμε τι λάτρευε και λειτουργούσε η αρχαία Ρώμη μέσα από τις ιστορίες αυτών των υπέροχων θεών και θεών.
Με λένε Flo και θα αποκαλύψω ότι πολλοί άνθρωποι στη σύγχρονη εποχή δεν πιστεύουν σε θεές όπως παλιά, η ιστορία της Vesta έχει περάσει από τις γενιές και με αυτό η ιστορία έχει παραμορφωθεί με πολλούς τρόπους. Θα αποκαλύψω την ιστορία της, με απλά λόγια, καθώς πολλά κείμενα είναι περίπλοκα και δεν θα χάσουν ζωτικούς τομείς. Η Vesta συνδέθηκε με την προστάτιδα των αρτοποιών και συμμετείχε σε μια θρησκευτική τελετή και στην αρχαία
Ποια ήταν η Vesta;
Το λατινικό όνομα Κικέρων είναι από το οποίο προέρχεται η Vesta Στη ρωμαϊκή εποχή οι οικογένειες περνούσαν τα βράδια γύρω από τη φωτιά μαζί και έκαναν πολλές τελετουργίες ευχαριστώντας τη θεά Vesta για τη ζεστασιά της φωτιάς. Σπάνια απεικονιζόταν στην αρχαιότητα, και ως επί το πλείστον, απλώς αντιπροσωπευόταν από γυμνή φλόγα. Επιστρέφοντας στην αρχαία Ρώμη, λόγω της μη διαθεσιμότητας της πηγής πυρκαγιάς τις πρώτες μέρες, δόθηκε μεγάλη έμφαση στη φωτιά της εστίας, η οποία ήταν τόσο ιδιωτική όσο και δημόσια. Η Vesta θεωρούνταν σημαντική ενέργεια σε κάθε σπίτι. Στην αστρονομία, ο Vesta είναι ένας μεγάλος αστεροειδής μήκους 344 μιλίων.
Ποια είναι η ιστορία και τα γεγονότα της Βέστα της θεάς;
Η Vesta η θεά κέρδισε δημοτικότητα τόσο κατά τη διάρκεια του ρωμαϊκού κράτους όσο και στα σπίτια μέσω της οικογενειακής λατρείας. Κάθε νοικοκυριό φρόντιζε να τη λατρεύει κοντά στην εστία της φωτιάς. Τα περισσότερα νοικοκυριά δημιούργησαν ιερά που είχαν την εικόνα της θεάς Vesta. Σε κάθε γεύμα, γινόταν μια προσφορά στη Vesta ρίχνοντας φαγητό στη φωτιά.
Αν σκεφτόμαστε το σπίτι, δεν το σκεφτόμαστε συχνά. Στη ζωή, μετακινούμαστε μέσα από διάφορα σπίτια, πρώτα το παιδικό μας σπίτι και μετά ίσως γίνουμε συγκάτοικοι για να δημιουργήσουμε τελικά τα δικά μας σπίτια. Το πρώτο μας σπίτι θεωρείται η μήτρα. Γυρίζοντας στον Carl Jung, πίστευε ότι το σπίτι είναι ορισμένα κάθετα μέρη της δικής μας ψυχής. Το σπίτι και η άνεση της φωτιάς είναι το καταφύγιό μας. Η ενέργεια της Vesta'e ήταν γνωστή ζωντανά μεταξύ της καύσης της φωτιάς και της εστίας, ο στόχος της ως θεά ήταν να διασφαλίσει ότι όλα ήταν ζεστά και άνετα. Στη ρωμαϊκή αυτοκρατορία, κάθε πόλη και πόλη κρατούσαν μια φωτιά αναμμένη όλη την ώρα, η οποία ήταν ιερή για τη Vesta. Η Vesta φυλάσσονταν σε έναν ναό γνωστό ως «ναός της Vesta», ο οποίος βρισκόταν σε ένα φόρουμ. Την φρόντισαν οι Βεστάλ παρθένες, που όπως ήταν φυσικό αποδείχτηκαν οι ιέρειες. Ο ναός της Vesta αποτελούνταν από πάρα πολλά νομικά έγγραφα για τη Ρώμη. Θα εξετάσω τώρα εν συντομία την ιστορία της Vesta που είμαι σίγουρος ότι θα βρείτε ενδιαφέρουσα.
Όπως έχω ήδη αναφέρει η Vesta είναι η ρωμαϊκή θεά της φωτιάς, ήταν σεβαστή στο ρωμαϊκό κράτος και στα σπίτια. Ο Δίας ήταν ο αδερφός της, είμαι σίγουρος ότι γνωρίζετε τον πλανήτη Δία που πήρε το όνομά του. Ο Δίας ήταν ο θεός του ουρανού (οι Έλληνες τον αποκαλούσαν Δία) ήταν η κύρια θεότητα της Ρώμης αφού νίκησε τους Τιτάνες, ανέβηκε στο θρόνο των θεών στον Όλυμπο. Ο Δίας ήταν ο θεός του ουρανού και τελικά ο κυβερνήτης. Πρόσφερε στη Βέστα την ευκαιρία να έχει ό,τι ήθελε και η επιθυμία της θα της πραγματοποιούνταν.
Η Βέστα ευχήθηκε να διατηρηθεί η παρθενία της. Ο Απόλλωνας και ο Ποσειδώνας ζήτησαν το χέρι της όταν την είδαν στον Όλυμπο. Αρνήθηκε να παντρευτεί και έτσι, ο αδερφός της ο Δίας της επέτρεψε να παραμείνει αιώνια παρθένα καθώς αυτό ήθελε. Τι ωραία ιστορία!
Στη ρωμαϊκή μυθολογία, γιατί ήταν σημαντική η Vesta;
Σύμφωνα με τους Ρωμαίους, η θεά Vesta απεικονίζεται ως οι θεότητες που προστατεύουν την αυτοκρατορία τους και αυτή, τη μοίρα και την ασφάλεια της αυτοκρατορίας. Πιστεύεται ότι, όσο καίει η ιερή φωτιά που έκαιγε στο ναό της Vesta, είναι ασφαλή. Και σε περίπτωση που αυτό έσβηνε, τότε σήμαινε καταστροφή για τους Ρωμαίους και την αυτοκρατορία γενικότερα. Η φωτιά στο ναό έκαιγε μέχρι το 391 όταν η Αυτοκρατορία του Θεοδόσιου απαγόρευσε τη δημόσια ειδωλολατρική λατρεία.
Η Βέστα δεν ήταν πια θεά της εστίας αλλά το φως και το σπίτι. Ένα φεστιβάλ δημιουργήθηκε προς τιμήν της κατά το θερινό ηλιοστάσιο, ήταν προφανές ότι το φεστιβάλ ήταν ένα σημαντικό γεγονός στο ημερολόγιο. Αυτό συνέβη στο ρωμαϊκό ημερολόγιο μεταξύ 7 και 15 Ιουνίου που ονομάστηκε επίσημα αργία Vestalia. Μια μέρα που γιορταζόταν η Vesta και η γιορτή περιλάμβανε γυναίκες που περπατούσαν ξυπόλητες κατευθυνόμενοι προς το ναό της θεάς. Συχνά, οι Ρωμαίοι λάτρευαν επίσης Lares και Penates εκτός από Vesta.
Κατά τη διάρκεια της κρατικής λατρείας της Vesta, τα πάντα τοποθετήθηκαν στη θέση τους έτσι ώστε να ήταν μια πολύ περίτεχνη γιορτή. Σε μίμηση του γύρου του ιταλικού και συμβολικού συμβόλου μιας δημόσιας εστίας, το ιερό της θεάς Vesta ήταν παραδοσιακά κυκλικό. Στο ρωμαϊκό φόρουμ, ο ναός της Vesta υποβλήθηκε σε αρκετές ανακατασκευές και αναστηλώσεις τόσο στους αυτοκρατορικούς όσο και στους δημοκρατικούς χρόνους. Η αέναη φωτιά της εστίας κάηκε δημόσια, παρευρέθηκαν οι Vestal Virgins. Η φωτιά της εστίας έσβησε κανονικά την 1η Μαρτίου, που ήταν αρχικά η ρωμαϊκή, πρωτοχρονιά. Οι Ρωμαίοι πίστευαν ότι αν αυτή η φωτιά σβήστηκε πριν από αυτό είτε τυχαία είτε με άλλο τρόπο, σήμαινε μια επικείμενη καταστροφή για τη Ρώμη. Η φωτιά θα έπρεπε να ανάψει από ένα ευοίωνο δέντρο, που πιθανότατα ήταν βασιλική βελανιδιά.
Το ιερό όπου φυλάσσονταν η Vesta παρέμενε ιδιωτικό και άνοιγε μόνο μία φορά το χρόνο, την περίοδο Vestalia, μεταξύ 7 και 15 Ιουνίου, μια περίοδο που οι γυναίκες επισκέπτονταν αυτό το πρότυπο ξυπόλητες. Κατά τη διάρκεια της τελετής, οι μέρες ήταν άτυχες με την τελευταία ημέρα να ήταν αφιερωμένη στο σκούπισμα του κτιρίου και στην απόρριψη των σκουπιδιών ρίχνοντάς τα στον Τίβερη ή τοποθετώντας τα σε ειδική θέση κατά μήκος του Clivus Capitolinus. μόνο όταν γίνει αυτό τελειώνει η περίοδος της κακής τύχης. Το Atrium Vestae ήταν το όνομα που αρχικά δόθηκε στην ιερή περιοχή που αποτελούταν από ένα ιερό άλσος, τον ναό της Vesta, τη Regia, η οποία ήταν η έδρα των αρχιερέων ή Pontifex Maximus, και τον Οίκο των Vestals. Αλλά με απλά λόγια, ήταν το παλάτι των Vestals.
Πώς εκπροσωπείται καλλιτεχνικά η Vesta;
Σε σχέδια ή τέχνη, η θεά Vesta αναπαρίσταται ως εικόνα μιας γυναίκας με το αγαπημένο της ζώο έναν γάιδαρο. Όντας η θεά της εστίας, ήταν η προστάτιδα θεότητα των αρτοποιών. Αν δεν ξέρετε τι είναι ο γάιδαρος, χρησιμοποιείται συνήθως για να γυρίσετε τη μυλόπετρα. Θα είναι επίσης ενδιαφέρον να σημειωθεί ότι, συνδέθηκε με το πνεύμα του φούρνου του αρτοποιού, το Fornax. Ήταν επίσης σύμμαχος των Caca και Caucus, των πρωτόγονων θεοτήτων της φωτιάς.
Γιατί η Vesta ήταν η θεά του σπιτιού;
Η θεά Vesta πιστευόταν ότι είχε μια ειδική υπηρεσία για τις γυναίκες, αλλά ταυτόχρονα, δημοφιλής και στα δύο φύλα. Σε κάποια αρχαία έργα τέχνης, μερικές φορές εμφανίζεται να κρατά ένα βραστήρα που είναι σύμβολο της εστίας και κομμένα λουλούδια. Από συμβολική σκοπιά, αυτό υποδηλώνει οικιακή σχέση. Θεωρήθηκε ότι ήταν η προστάτιδα της Ρώμης και συντηρούσε και φρόντιζε τα σπίτια για κάθε πολίτη.
Ποια ήταν η ιστορία για τη Vesta and the Vestal Virgins;
Βασικά οι βεσταλικές παρθένες ζούσαν σε κτίρια γνωστά ως Φόρουμ στη μέση της Ρώμης, αυτές οι παρθένες τους έδωσαν το περιθώριο να προστατεύουν άλλους, να χορηγούν άσυλο και να φροντίζουν την κυκλική φωτιά της Βέστα. Θα προχωρήσω τώρα σε περισσότερες λεπτομέρειες. Οι βεσταλικές παρθένες ήταν πραγματικές γυναίκες που επιλέγονταν μεταξύ 6-10 ετών και έπρεπε να παραμείνουν παρθένες και να υπηρετήσουν και να λατρεύουν τη Βέστα για 30 χρόνια. Οι βεσταλικές παρθένες θεωρούνταν ιέρειες. Στην Αρχαία Ρώμη, οι βεσταλικές παρθένες ήταν οι μόνες ιέρειες που ήταν γνωστές εκείνη την εποχή. Ποιο ήταν το έργο των βεσταλικών παρθένων; Είχαν σκοπό να βεβαιωθούν ότι, η ιερή φωτιά έκαιγε πάντα στον βωμό της Vesta, της θεάς. Φρόντισαν επίσης να είναι ασφαλές ένα όρκο, που ήταν ιερό και από το οποίο εξαρτιόταν η ύπαρξη και η ασφάλεια της Ρώμης. Μετά από αυτό το διάστημα, μπορούσαν να παντρευτούν αλλά δεν γνώρισαν πολλούς συντρόφους.
Διατήρησαν την αέναη φωτιά στο πρότυπο της Vesta - και έπρεπε να ετοιμάσουν φαγητό για τελετουργίες και να πάρουν νερό από ένα πηγάδι (καθώς έπρεπε να χρησιμοποιηθεί νερό πηγής) Θα χτυπιούνταν αν δεν εκτελούσαν αυτό το έργο. Αυτές οι παρθένες ήταν κόρες μιας οικογένειας που θεωρούνταν «ευγενείς» αποφάσισαν να υπηρετήσουν τη Βέστα παρέμειναν παρθένες και υπηρέτησαν τη Βέστα, αλλά φυσικά, επειδή ήταν τόσο μικρές, δεν ήταν επιλογή. Αναγκάστηκαν να ορκιστούν αγνότητα και τους φέρθηκαν με μεγάλη τιμή. Έμεναν στο Φόρουμ που ήταν δίπλα στη Ρέγια. Σε αυτό το φόρουμ ο ναός Vesta ήταν κυκλικός. Οι βεσταλικές παρθένες ορκίστηκαν όρκο αγνότητας για 30 χρόνια και αν μια από αυτές το παραβίαζε, θα θάβονταν ζωντανές στο Πεδίο της Κακίας. Αρκετά αγχωτική ζωή, ακόμα και όταν γράφω αυτό, τους λυπάμαι.
Στην ελληνική μυθολογία ποια ήταν η Εστία (αντίστοιχη της Vesta);
Η Εστία είναι ίδια με τη Βέστα. Ξέρω ότι όλα αυτά ακούγονται μπερδεμένα, αλλά βασικά, οι Ρωμαίοι θεοί και θεές ελήφθησαν από τους αντίστοιχους Έλληνες. Γενικά, οι ιστορίες παραμένουν οι ίδιες εκτός από τα ονόματα στην έρευνα που έχω πραγματοποιήσει.
Θα αναφερθώ εν συντομία σε αυτήν την ιστορία, ώστε να έχετε τα σημαντικά ονόματα των ελληνικών ομολόγων. Η Εστία ήταν κόρη της Ρέας και του Κρόνου. Όπως η Vesta, ήταν γνωστή ως παρθένα θεά της αρχιτεκτονικής, της εστίας και της σωστής τάξης της οικογενείας, του σπιτιού, του κράτους και της οικογένειας. Όπως η Βέστα, ήταν μία από τις τρεις θεές που ήταν παρθένες:η Άρτεμις, η Αθηνά και η Βέστα. Ο σαγηνευτικός Απόλλωνας και ο Ποσειδώνας ήθελαν να τη δελεάσουν, αλλά εκείνη είχε δώσει όρκο με τον αδερφό της Δία (Δία στη Ρώμη) ότι θα είναι πάντα αγνή και αμόλυντη και έτσι, δεν θα έχει ποτέ καμία στενή σχέση.
Στον ελληνικό κόσμο, οι αδερφές της ήταν η Ήρα, ο Δίας, ο Ποσειδώνας, η Δήμητρα και ο Άδης. Και ο πατέρας της Κρόνος. Φοβόταν ότι κάποιο από τα παιδιά του θα τον εκθρονίσει και έτσι τα κατάπιε εκτός από τον Δία (Δία), και η Εστία είναι η μεγαλύτερη, ήταν η πρώτη που κατάπιε. Ο Δίας ανάγκασε τον πατέρα του να ξεφτιλίσει τα παιδιά του και η Εστία ήταν η τελευταία που εμφανίστηκε, κάνοντάς την έτσι να είναι η μικρότερη ταυτόχρονα, η μεγαλύτερη κόρη. Όντας η θεά της εστίας, είναι αυτή που αντιπροσώπευε την αναμμένη φωτιά σε όλα τα σπίτια στην Ελλάδα.
Κάθε νοικοκυριό στην Ελλάδα έκανε την πρώτη του θυσία στην Εστία, όπου οι οικογένειες έριχναν γλυκό κρασί στο όνομά της, δίνοντάς της το πιο πλούσιο φαγητό. Η φωτιά της εστίας επρόκειτο να καίει καθ' όλη τη διάρκεια, εκτός εάν, με τελετουργικό, αναβλήθηκε. Αν και δεν είχε κάποια δημόσια λατρεία όπως είχε στη ρωμαϊκή μυθολογία, η Εστία λατρευόταν σε όλους τους ναούς, ανεξάρτητα από τον θεό του συγκεκριμένου ναού. Σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία, η Εστία απεικονίζεται ως μια ευγενική, διακριτική και συγχωρητική θεά με μη συγκρουσιακή και παθητική φύση.
Ποιον παντρεύτηκε η Vesta;
Η Βέστα δεν παντρεύτηκε ποτέ. Επέλεξε να μείνει παρθένα και αρνήθηκε να παντρευτεί είτε τον Ποσειδώνα είτε τον Απόλλωνα, που ήταν θεοί και που την ενδιέφεραν.
Συμπέρασμα:
Από τα πρώτα χρόνια της ρωμαϊκής ιστορίας υπήρξαν πολλά αρχαιολογικά ευρήματα, υποδηλώνουν ότι λατρεύονταν θεές και αυτό συνδέεται με αρχαίες πλάγιες θεότητες. Αυτές περιελάμβαναν ορισμένες θεές. Κάθε χωριό θα είχε τις δικές του θεές και οι ρωμαϊκές θεές προέρχονται από την κυρίως ελληνική μυθολογία.